AGUSTUS didn’t expect Willard just arrived early that morning. The breakfast didn’t start yet and closely six forty five in the morning when Willard just came.
“Buenos Dias!” bati niya sa salitang espansyol. “Napakaaga yata nang pagdalaw mo ngayon, Wil? Ikaw na nga ba iyan?” halos hindi makapaniwalang tanong ni Agustus na kinurap-kurap pa ang mga mata dahil baka nanlalabo na ang mga mata niya sa nakikitang anyo ng inaanak. Tinawag pa niya ang kanyang nurse na si Adella. “Adella, paki kuha mo nga ang salamin ko nang matitigan kong mabuti ang bisita ko.”
Mabilis namang kinuha ni Adella ang tinutukoy niya at iniabok sa kanya ang salamin. Agad na isinuot iyon sa sariling mata saka tinitigan ang kaharap na naupo sa sofa sa may sala. Naupo na rin siya katapat nito. “Ikaw nga ba iyan? Parang na
