เมียผี 3P

5 ฟาด

‘เฮือก’ ผมเด้งตัวขึ้นมาอย่างเร็ว จนต้องเอามือนวด ๆ ขมับตัวเองให้หายมึน เดี๋ยวนะเมื่อกี้ผมวิ่ง....วิ่งหนีผีคุณยาย ปากฉีกแล้ว...แล้วตอนนี้...ผมมองไปรอบ ๆ เห็นเจ้าเปียกปูนที่กำลังแทะกล่องกระดาษ ทีวีจอดำสนิท ชั้นไม้และข้าวของที่กระจัดกระจายอยู่เต็มพื้น...เฟอร์นิเจอร์ที่คุ้นตา ก้มมองเห็นว่าตัวเองนอนอยู่โซฟาในบ้าน เอามือตบ ๆ หน้าตบ ๆ ตัวยังรู้สึกเจ็บอยู่ก็ถอนหายใจออกมาอย่าง โล่งอก มือยกขึ้นไหว้เหนือหัวขอบคุณท่านเทพารักษ์ เจ้าป่าเจ้าเขา ผมรอดแล้วกำลังจะล้มตัวนอนอีกรอบสายตาดันไปสะดุดกับตาขาว ๆ ทั้งสองคู่ที่จ้องมาที่หน้าผมพอดีผมกลืนน้ำลายอึก ใหญ่ลงคอ ไม่รอดแน่…

“เหมือนจะรู้ชะตาตัวเองนะ” ชายผมขาวพูดขึ้น “หนีทำไม!!” เขาตวาดเสียงดังลั่น นัยน์ตาสีขาวจ้องมาที่ผมจนตัวแทบจะพรุน ถ้าจะหนีอีกขาตอนนี้ไม่มีแรงขยับแล้ว ผมได้แต่ก้มหน้างุดน้ำตาคลอเบ้า นี่เรากลายเป็นผู้ชายขี้แยไปแล้วหรือ

ฟึ่บ ชายผมน้ำตาลลุกขึ้นมารวบมือผมไว้ด้านบนกดให้นอนราบไปกับโซฟา เขายกหัวผมขึ้นเพื่อไปหนุนไว้ที่ท่อนขา พร้อมส่งยิ้มยะเยือกมาให้ “ต้องโดนลงโทษนะรู้ไหม”

ผมผงกหัวขึ้นไปมองร่างใหญ่ที่ยืนอยู่กำลังเลื่อนปลดสายเข็มขัดออก เอาด้านหนึ่งพันไว้ที่ข้อมือ อีกมือก็กระชากกางเกงผมให้หลุดออกจากตัว “ไม่ ไม่นะ” ผมรีบถดขาหนีทันที มือใหญ่จับข้อเท้าและกระชากกลับไปที่เดิม

‘เพียะ’ สายเข็มขัดฟาดมาที่ขาอย่างไม่เต็มแรงมากนักแค่รู้สึกคันยิบเท่านั้น “อย่าหนีอีก”

“พวกมึงไม่มีสิ…”

‘เพียะ’ สายเข็มขัดฟาดมาที่ขาอีกรอบครั้งนี้แรงขึ้นกว่าเดิม “เคยบอกว่ายังไง”

‘เพียะ’ “ตอบ!!!” ผิวสีขาวตอนนี้พาดไปด้วยรอยเข็มขัดสีแดงอย่างชัดเจนจนเริ่มรู้สึกแสบตรงชั้นผิว

“ยะ...อย่าพูดไม่เพราะครับ แต่พวกคุณไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับผม”

“อย่าหนีอีก เข้าใจหรือเปล่า?” เขากดเสียงต่ำ แทบไม่ฟังคำพูดของ ผมด้วยซ้ำ ผมเม้มปากแน่น ไม่! แบบนี้มันไม่ยุติธรรมเลย พวกมันมีสิทธิ์อะไรมาทำกับชีวิตผมแบบนี้

‘เพียะ’ “กูถาม!!”

“ฮึก เข้าใจ เข้าใจแล้วครับ” น้ำตาผมไหลอาบแก้มอีกแล้ว...ตั้งแต่มาอยู่บ้านหลังนี้ร้องไห้ไปกี่รอบแล้วนะ ผมยังเป็นลูกผู้ชายอยู่ไหม

“เด็กดี” ชายตรงหน้านั่งยอง ๆ ข้างโซฟา ใช้ริมฝีปากจูบเบา ๆ ไปที่รอยแดงตรงขาเหมือนเป็นการปลอบประโลม คนที่อยู่ด้านบนหัวก็ดันคางผมขึ้นให้สบตากับเขาแล้วประทับจูบลงบนหน้าเพื่อซับน้ำตา หัวของผมมึนไปหมดกับการกระทำที่แปรเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วของทั้งคู่

คนด้านบนค่อย ๆ แนบริมฝีปากลงมาช้า ๆ เขาค่อย ๆ ละเลียดลิ้นแทรกควงไปมาอย่างอ้อยอิ่ง รู้สึกได้ถึงความนุ่มนวลที่เขามอบให้ทำเอาสมองผมเบลอไปกับรสจูบ คนด้านล่างเองก็ค่อย ๆ ลากริมฝีปากตามโคนขาอย่างใจเย็น เฉียดฉิวจุดอ่อนไหวไปมาจนผมตัวงอ

มือดึงรั้งปราการสุดท้ายออก ริมฝีปากร้อนประทับจูบเบา ๆ ไปรอบแก่นกาย “อื้อออ” ผมได้แต่ครางในลำคอ จมดิ่งไปกับความรู้สึกวาบหวามที่พวกเขาปรนเปรอให้ มือใหญ่รูดรั้งมันขึ้นลงเบา ๆ คนด้านบนโน้มหน้าลงมาใช้ลิ้นหยอกล้อกับยอดอกจนตุ่มไตมันแข็งสู้ลิ้น

นิ้วเรียวเริ่มสอดแทรกเข้ามา “สีสวย ขอเข้าไปได้ไหม” น้ำเสียงนุ่มนวลเอ่ยถาม นิ้วมือขยับเข้าออกช้า ๆ ควงวนอยู่ด้านในและเริ่มสอดเข้ามาอีกนิ้วเร่งมือให้เร็วขึ้น งอนิ้วขึ้นเล็กน้อยเพื่อกระตุ้นจุดเสียวในผนังอ่อนนุ่ม

“อ๊ะ...อ่าส์” นิ้วโป้งกดคลึงวนรอบรูเล็ก ๆ ส่วนปลายที่มีน้ำสีใสเอ่อไหลออกมาเล็กน้อย มือที่กำรอบแก่นกายเริ่มรูดรั้ง เร็วขึ้นเรื่อย ๆ “ผม...ผมจะเสร็จ” แต่จู่ ๆ มือกับหยุดชะงักแล้วใช้นิ้วโป้งปิดรูพ่นพิษไว้ไม่ให้ปลดปล่อยออกมา

“จะหนีอีกหรือเปล่า?” คนบนหัวโน้มหน้าลงมาซุกไซ้ซอกคอขบเม้มสร้างรอยไปทั่วแผ่นอก

“อ่าส์...อา…ขะ ขยับมือหน่อยครับ”

“ตอบ” มือค่อย ๆ ขยับขึ้นลงช้า ๆ ช่องทางด้านหลังเองก็เช่นกัน นิ้วมือของผมจิกเกร็งไปกับโซฟานุ่มเพื่อระบายความเสียวซ่าน หน้าอกสั่นกระเพื่อมหอบเหนื่อยด้วยความทรมานที่ไม่ได้ปลดปล่อย

“ถ้าไม่ตอบ อยู่แบบนี้ทั้งคืนนะ” นิ้วโป้งกดคลึงบริเวณส่วนหัวทำทีว่าจะปล่อยแต่ก็ไม่ปล่อย “ว่าไงครับ?” เสียงสุภาพเอ่ยกระซิบข้างหูพร้อมตวัดหยอกล้อกับมัน เมื่อตกอยู่ในห้วงตัณหาที่พวกเขาสร้างให้สติที่มีก็ขาดผึง “มะ..ไม่หนี...ไม่หนีแล้วครับ อ๊ะ!”

“เด็กดี”เขาพลิกตัวผมคว่ำลงและให้ยันแขนไว้กับตักคนตรงหน้า กลายเป็นท่าคลานเข่า ผมหันไปมองแก่นกายใหญ่ผงาดหัวป้านแดงก่ำที่จ่ออยู่ตรงช่องทางด้านหลังค่อย ๆ ดันเข้ามาทีละนิด “ซี้ดด หัวเข้าไปแล้ว” ผมมองการกระทำด้านหลังอย่างใจจดใจจ่อ จนเขาดันเข้ามาจนสุด

“สนใจฉันบ้างสิ” ผมหันตามเสียงเรียกชายผมสีน้ำตาล แต่หันไปแก่นกายของเขาเด้งมาชนหน้าผากพอดี “อมเข้าไป” ผมค่อย ๆ อ้าปากครอบครองแก่นกายของเขาอย่างยากลำบาก เพราะเหมือนปากผมจะเล็กเกินไปสำหรับขนาดของเขา “ซี้ดดด” คนตรงหน้าสูดปาก กดท้ายทอยผมและดันแก่นกายให้ลึกเข้าไปอีก

“อื้อออออ” ด้านหลังเองจากขยับเข้าออกอย่างเนิบนาบ กลายเป็นกระแทกกระทั้นอย่างเอาเป็นเอาตาย เขากระแทกเข้ามาโดนจุดผนังด้านในร่างกายผมจิกเกร็งไปทั้งตัว “อย่าเกร็ง ๆ ...มันรัด” เขาจับเอวผมแน่นและกระแทกเข้ามาย้ำ ๆ จุดเดิม

“อ๊าาา มัน…มัน...อ๊าา” ปากผมหลุดออกจากแก่นกายตรงหน้าร้องครางไม่เป็นศัพท์ “มันทำไม” เสียงเข้มด้านหลังถามย้ำขึ้น ‘เพียะ’ เขาฟาดมือลงมาที่ก้นเพื่อคาดคั้นเอาคำตอบ “มัน...เสียว…เสียวครับ อ๊าา”

“ฮึ่มม...เด็กดี” เอวสอบกระแทกเข้ามาเน้น ๆ ความเสียวซ่านแล่นพล่านไปทั้งตัว ไม่นานผมก็กระตุกปล่อยน้ำออก มา รู้สึกได้ถึงความอุ่นในช่องทางด้านหลังที่มันค่อย ๆ ไหลลงอาบขา

ผมนอนหอบแฮก ๆ อย่างหมดสภาพ เมื่อนึกถึงสิ่งที่เจอวันนี้ ผมเหนื่อยมากจริง ๆ เปลือกตาที่หนักอึ้งกำลังจะปิดลง ตัวผมกลับลอยวืดขึ้นมาคร่อมตักคนผมเข้มไว้ “ตาฉันแล้ว”