"แค่นี้ก็คงพอนะ" ปุณณ์เอ่ยขึ้นหลังจากวางจานอาหารสองอย่างลงบนโต๊ะ มองอาหารที่มีทั้งหมดสี่อย่าง ก่อนจะหย่อนตัวลงนั่งเก้าอี้ฝังตรงข้ามปัณณ์ โดยเว้นที่ว่างไว้ให้นาวกับอีฟ
"แค่นี้ก็กินไม่หมดแล้ว สองคนนั้นกินอย่างกับแมวดม พาฝันยังกินเยอะกว่าอีก กินจนตัวกลมเป็นลูกหมูตัวน้อยๆ ละ" ปัณณ์ว่าพร้อมทั้งยิ้มน้อยๆ เมื่อเอ่ยถึงหลานสาวที่ทุกคนช่วยกันเลี้ยงดู เขาต้องอุ้ม ต้องหอมแก้มทุกวันนับตั้งแต่วันที่พาฝันลืมตาดูโลก ไม่เช่นนั้นก็เหมือนชีวิตในวันนั้นขาดอะไรไป และด้วยทั้งอีฟกับนาวเป็นนางแบบ ทั้งสองคนจึงต้องควบคุมอาหารและน้ำหนัก เลือกรับประทานอาหาร แต่อีฟจะควบคุมความอยากของตัวเองไม่ได้อยู่บ่อยครั้งเมื่อเจออาหารหรือขนมถูกใจถูกปาก เธอจึงดูอวบอิ่มกว่านาวนิดหน่อย ส่วนหลานสาวคนสวยพอกินอาหารได้ก็กินเก่ง ไม่ว่าใครจะป้อนอะไรก็กินหมด เห็นใครกินอะไรก็จะร้องขอกินด้วย กินจนตัวกลมล่ำขึ้นเยอะ
"ปุณณ์ ปัณณ์ ขอวุ้นกับดรีมน
