I could still feel Caleb’s warm hands on mine. Base sa mga tingin na ibinibigay niya sa akin ay pakiramdam ko ayaw niya akong paalisin kanina. Ipinilig ko na lang ang aking ulo para alisin iyon sa aking isip. Nag-iisip na naman ako ng kung anu-ano. Pinapaasa ko na naman ang sarili ko nito.
Habang naglalakad papunta sa kabilang mesa ay ramdam ko ang nakasunod na tingin sa akin ng mga kaibigan ko, pati na rin sa tatlong pamilyar na mga mukha sa kalapit na mesa. Nananatili silang nakatayo roon na parang hinihintay ako, ngunit nang ilang hakbang na lang ang layo ko ay sila na rin ang nag-uunahang lumapit sa akin.
“I miss you, Isabelle.” Ang lalaking naka-man bun ang unang sumalubong ng mahigpit na yakap sa akin. Sobrang tangkad niya ay umabot lang yata ako hanggang balikat niya.
