“We could bring you food upstairs, binibini. Hindi mo naman na kailangang bumaba rito,” nag-aalalang sabi ni Tornado.
Nagtulog lang ako matapos makapahinga noong makakain ng tanghalian. Alas sais na nga ako nagising at pakiramdam ko ay wala na akong maitutulog mamaya. Pagdating naman ang gabi ay nagpasya akong bumaba na dahil parang mas lalo akong manghihina kapag nasa kama lang. Hindi naman na gaanong masama ang pakiramdam ko. I could even feel that I could go to classes tomorrow.
“Grabe ka, Tornado. Ayaw mo lang ako makasabay sa dinner…” Napanguso ako habang sinusulyapan si Tornado na biglang nanlaki ang mga mata.
He shook his head relentlessly. “Of course not, binibini! Nag-aalala lang ako baka kailangan mo pa ng pahinga!” nabibiglang saad niya na ikinatawa namin.
