3.bölüm

367 Words
Okulun bitmesine sadece 1 ay kalmıştı, Murat ile artık okul dışında da görüşmeye başlamıştık ben okul sonrası etüde kalmıyor tüm vaktimi Murat ile geçiriyordum. Oda bende bunun şu an için bunun yanlış olduğunu biliyorduk ama ikimizde kendimize alıkoyamıyorduk ama hedeflerim benim aklımdan çıkmıyordu eve her döndüğümde günü telafi etmek için normalden çok daha fazla ders çalışıyordum. Yine okuldan eve döndüğüm bir gün üzerimi değiştirip her zaman olduğu gibi annemin yanına mutfağa gittim ama annemde bir gariplik vardı, gözleri şişmiş ve kıpkırmızıydı ona neden ağladığını sordum ama bana cevap vermedi ağzından bir iki kelime dökülse sanki tekrar ağlayacak gibiydi dişlerini sıkıyordu iyice yanına yaklaştım ve koluna dokundum ondan sadece biraz oturmasını istedim ve annemi zorla da olsa ikna edip salona getirdim, oturttum ve ellerini tuttum ağlamak istiyorsa doyasıya ağlamasını istedim ondan çünkü annemi ilk defa bu kadar üzgün görmüştüm, o kadar çok üzülmüştüm ki elimden bir şey gelsin istiyordum. Ona sürekli soru soruyordum anne ne oldu neden böylesin babam ile mi kavga ettin, birisine mi bir şey oldu, arkadaşın ile mi tartıştın, bunaldın mı ne oldu lütfen benimle paylaş seni böyle görmeye alışkın değilim ve senin rahatlamanı istiyorum diye konuşarak aslında annemi daha çok bunaltıyordum ama hem çok korkmuştum hemde çok üzülüyordum çünkü gerçekten önemli bir şey olduğu çok belliydi annemi bu denli üzen bir şey bence hepimizi etkileyecek bir güce sahipti, hoş bizi etkilemese bile onu çok üzmüştü bu sebep bile yeterliydi. Annem hiçbir şey demeden oturduğu yerden kalktı ve banyoya yöneldi yanında gelmemi isteyip istemediğini sordum ama sadece elini kaldırarak hayır işareti yaptı ve banyoya gitti elini yüzünü yıkadı ve tekrar gelip yanıma oturdu ve bu kez o benim ellerimi tuttu yutkunarak sözlerine başladı. ‘Bak Aylin bugün hiç beklemediğim bir olay yaşadım ve bu olayın beni bu kadar üzebileceğini hiçbir zaman düşünemezdim, ben ablana ve sana bir yalan söylemek zorunda kaldım çünkü yaşınız çok küçüktü ve anlayabilecek değildiniz’ dedi oda ne demek anne ne yalanı diye araya girdim hemen ve sözünü kesmememi bunu anlatmanın onun zaten çok zor olduğunu ve araya girmeden dinlemem gerektiğini söyledi, daha sonra hiç ses çıkarmadan annemi dinlemeye devam ettim ‘Bu yalan aslında sizin hayatınızı etkileyecek bir şey değildi ama benim için zor zamanlardı bu yüzden kendimi hiç hazır hissedemedim.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD