"ข้านำทองคำมาไถ่ตัวหรงผิง ตามคำสั่งของคุณชายของข้า นางอยู่ที่ใด จงเร่งนำนางมาให้พวกข้า นำไปพบนายข้าเถิดท่านแม่เล้า "
กลุ่มชายฉกรรจ์ปิดหน้าปิดตา ถือถุงทองที่คล้ายน่าจะหนักและสมราคานักชูขึ้นมาในมือ ในหอพลันมีผู้ส่งเสียงฮือฮา ด้านนอกมีรถม้าสีแดงรอท่าอยู่ หมายถึงจะมิรอช้านานเป็นแน่ ท่านแม่เล้าถือพัดและพัดเบาๆ ก่อนเอ่ยอย่างไว้หน้า ผู้มาเยือนอย่างไว้ไมตรีนัก ไม่แสดงความโลภโมโทสัน เจียมเนื้อเจียมตัวขึ้นมา
"หรงผิงอาบน้ำอยู่เจ้าค่ะ ท่านรอคอยนางเพียงนิดได้หรือไม่เจ้าคะ ขอข้าบอกนางซักนิด รอเพียงนางชำระกายและร่ำลาผู้คน ท่านจะรอนางได้หรือไม่เจ้าคะ "
"ท่านแม่!!!!! "
เสียงนางคณิกาในหอดังขึ้นมามาในทันใด ทุกคนตกใจที่ท่านแม่จะปล่อยหรงผิงดาวเด่นนั้นออกไปนอกหอ มิมีผู้ใดคาดคิดเดาใจว่าท่านแม่นั้นคิดอันใดอยู่ แต่พริบตา ท่านแม่ก็ให้นำน้ำชาและอาหารมารับรองผู้มาเยือน ในห้องชั้นบนที่ปิดมิดชิด
"ท่านจะรับสุราเพ
