ร่างผอมบางยืนเกาะรั้วเหล็กอัลลอยด์ชะเง้อมองด้านใน อีกครั้งที่เธอตั้งใจมาพบบุตรชาย อยากอธิบายเรื่องราวในอดีตมันค้างคาจนหัวใจเจ็บหนึบ การใช้ชีวิตโดยปราศจากลูกชายและสามีมันทรมานเหลือเกิน ทุกวันนี้ที่ยังมีชีวิตเพราะต้องการพิสูจน์ความจริง ไม่เคยทรยศต่อครอบครัวเลยสักครั้ง เหตุการณ์ครั้งนั้นเป็นเรื่องเข้าใจผิดทั้งหมด
แก้วกัลยาหยิบไม้กวาดเพื่อทำความสะอาดถนนหน้าทางเข้าบ้าน สองเท้าชะงักเมื่อเห็นหญิงกลางคนกำลังเกาะรั้วชะเง้อมองเข้ามา ร่างบางสาวเท้าหยุดตรงหน้าหญิงคนนั้นแล้วขมวดคิ้ว ไม่อยากเชื่อว่ามารดาของคุณชายยังกล้ากลับมาทั้งที่เกิดเรื่องวุ่นวายหนักขนาดนั้น
“คุณมาทำอะไรคะ”แก้วกัลยาเอ่ยถาม
“หนู... ฉันมาหาลูกน่ะ ช่วยตามธัญมาพบหน่อยได้ไหม”คนเป็นแม่น้ำตาคลอ ไม่รู้จะขอร้องใครอีกแล้ว
คนถูกขอร้องหน้าเจือน เธอไม่กล้าเข้าไปก้าวก่ายในเรื่องนี้ เห็นอารมณ์คุณชายยามเห็นแม่แทบคุมสติไม่อยู่ หากพบหน้ากันอีกคงก
