SPECIAL จุดจบของผู้ชายหวงรัก

SPECIAL 01 *************************** “เดี๋ยวพี่ไปทำงานก่อนนะคะ แล้วจะรีบกลับมาหาหวานนะ” “ไม่ต้องรีบขนาดนั้นก็ได้ค่ะ ยังไงหวานก็ไม่ได้หายไปไหนอยู่แล้ว” “ไม่ได้หรอกค่ะ ก็พี่คิดถึงเมียไงก็เลยต้องรีบกลับมา” “งั้นตั้งใจทำงานนะคะ ห้ามแอบไปหาผู้หญิงคนไหนเด็ดขาดเลยนะ” “ทำไมพูดแบบนี้ล่ะคะ พี่เคยนอกลู่นอกทางที่ไหน” “ก็พูดเผื่อเอาไว้ก่อนไงคะ เพราะเมื่อก่อนเห็นทำบ่อย” “หวานก็รู้ว่าตั้งแต่ที่พี่แต่งงานกับหวานแล้วมีลูกด้วยกันพี่ไม่เคยนอกใจหวานเลยนะ” พี่แทนผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีของฉันยื่นหน้าเข้ามาหอมแก้มฉันอย่างเอาใจเพราะไม่อยากให้ฉันคิดมากเรื่องที่เขาจะออกไปทำงานข้างนอก ฉันไม่ได้คิดมากหรอกก็แค่พูดไปอย่างนั้นเองแหละ ฉันยิ้มให้พี่แทนที่ยิ้มกลับมาให้ฉันเหมือนกัน เขาเป็นเจ้าของบ่อนพนันส่วนมากแล้วก็มักจะมีผู้หญิงแวะเวียนมาหาเขาบ่อยๆ ถึงแม้เขาจะบอกฉันว่าเขาไม่คิดที่จะทำอะไรลับหลังฉันก็ตาม แต่อะไรมันก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั้นนั่นแหละ เพราะเมื่อตอนที่พี่แทนยังเป็นวัยรุ่นเขาร้ายและเลวมากเลยนะ เขานอกใจฉันเป็นว่าเล่นเลยล่ะ มันเลยทำให้ฉันต้องย้ำกับเขาเอาไว้ก่อนไงว่าตอนนี้เขาแต่งงานมีลูกกับฉันแล้ว เพราะงั้นเขาจะกลับไปเป็นแทนคนเดิมไม่ได้อีกแล้ว และฉันก็ไม่อยากกลับไปเจ็บเหมือนตอนนั้นอีกแล้วเหมือนกัน “พี่เลือกหวานกับลูกอยู่แล้วนะคะ” “จะพยายามเชื่อนะคะ” “ต้องเชื่อสิคะเพราะพี่ตามใจหวานและยอมหวานมาตลอดเลยนะ” พี่แทนมองหน้าฉันด้วยสีหน้าที่จริงจังมากก่อนที่เขาจะบอกว่าเขาไม่คิดที่จะทำให้ฉันเสียใจ ฉันเองก็ขอให้มันเป็นแบบนั้นเหมือนกันนะที่เขาจะไม่ทำให้ฉันเสียใจเหมือนที่ผ่านมาน่ะ รู้มั้ยว่าตอนที่เขานอกใจฉันมันเป็นอะไรที่ทำให้ฉันเสียใจมากเลยล่ะ แต่ตอนนี้ความเจ้าชู้ของเขาก็ลดลงมากแล้วล่ะ “พี่รักหวานกับลูกมากนะคะ” “หวานก็รักพี่แทนค่ะ” “บอกรักพี่แบบนี้เดี๋ยวจะรีบกลับมาพาขึ้นห้องนะคะ” “ดูพูดเข้าทำเหมือนว่าเรายังเป็นเด็กวัยรุ่นไปได้นะคะ” ฉันหัวเราะออกมาที่คำพูดของพี่แทนยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลย แต่มันก็ทำให้ฉันดีใจนะที่เขาไม่ได้เปลี่ยนไปจากฉันน่ะ เขาเคยให้สัญญากับฉันว่าเขาจะเป็นสามีที่ดีและเป็นพ่อที่น่ารักของลูกเขาก็ทำได้อย่างที่พูดจริงๆ เลย “อยากได้อะไรมั้ยคะพี่จะได้ซื้อเข้ามาให้หวานไง” “หวานไม่อยากได้อะไรหรอกค่ะ แค่พี่แทนกลับบ้านให้ตรงเวลาก็พอ” “แล้วที่ผ่านมาพี่กลับบ้านไม่เคยตรงเวลาเหรอคะหืม?” คนตรงหน้าพูดยิ้มๆ ก่อนที่เขาจะเดินออกไปจากบ้าน ฉันมองตามแผ่นหลังของพี่แทนที่หายไปแล้ว มันก็จริงอย่างที่เขาพูดนั่นแหละ เพราะตั้งแต่ที่เราแต่งงานกันมาเขาก็ไม่เคยทำอะไรให้ฉันเสียใจเลยนะ ไม่สิ ต้องบอกว่าเคย แต่นั่นมันก็นานมาแล้วล่ะตั้งแต่ที่ฉันท้องมอร์แกนลูกสาวคนเดียวของเรา พอเขามีอะไรกับฉันไม่ได้เขาก็แอบไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่น แต่พอถูกฉันจับได้เขาก็บอกว่าจะเลิกให้หมดเลยและจะเป็นสามีที่ดีของฉันและเป็นพ่อที่ดีของลูกด้วย มันเลยทำให้ฉันยกโทษให้เขาเพราะไม่อยากให้ลูกเกิดมาขาดพ่อไง และเขาก็ทำได้อย่างที่พูดจริงๆ ก็คือการที่เขาไม่ยุ่งกับผู้หญิงคนไหนอีกเลย ฉันเองก็ไม่รู้หรอกนะว่าลับหลังฉันเขาแอบไปทำอะไรเหมือนเดิมหรือเปล่า แต่อีกใจฉันก็อยากจะเชื่อใจสามีตัวเองไงว่าเขาจะไม่นอกใจฉันอย่างที่เขาเคยให้สัญญาเอาไว้ “พอหวานท้องก็แอบนอกใจกันเหรอคะพี่แทน!!!” “หวาน…พี่ขอโทษ” “ขอโทษอีกแล้ว รู้หรือเปล่าว่าคำขอโทษของพี่น่ะมันทำให้หวานต้องมาเจ็บปวดและเสียใจที่พี่นอกใจหวานแบบนี้” ฉันมองหน้าสามีตัวเองที่บอกว่ารักฉันมากที่สุด แต่ก็ไม่คิดเลยว่าเขาจะแอบนอกใจฉันไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นแบบนี้ มันอธิบายความเจ็บออกมาเป็นคำพูดไม่ถูกเลยล่ะ “หรือว่าที่ทำแบบนี้เพราะอยากจะเลิกกับหวานเหรอคะ?” “ไม่ค่ะ พี่ไม่ได้อยากเลิกกับหวาน พี่ผิดไปแล้วพี่สัญญาเลยนะว่าพี่จะเลิกนิสัยแบบนี้ให้หมดเลย แล้วพี่ก็จะมีแค่หวานกับลูกเท่านั้น” “พูดแบบนี้มากี่ครั้งแล้วล่ะคะ เคยทำได้สักครั้งหรือเปล่า?” “แต่ครั้งนี้จริงๆ นะคะ พี่จะทำให้หวานหมดทุกอย่างตามที่หวานต้องการเลย หวานคงไม่อยากให้ลูกเกินมาขาดพ่อหรอกใช่มั้ย” “…” ฉันเงียบไปเมื่อได้ยินที่พี่แทนพูดประโยคเมื่อกี้ออกมา พี่แทนที่เห็นว่าฉันไม่ได้พูดอะไรก็เอื้อมมือมากุมมือฉันเอาไว้แน่นแล้วบอกว่าเขาจะไม่ทำให้ฉันเสียใจอีกแล้ว และถ้าฉันยอมให้โอกาสเขาครั้งนี้เขาจะทำทุกอย่างให้ฉันมีความสุขมากที่สุดเลยล่ะ “ต่อไปนี้พี่จะดูแลหวานให้ดีที่สุดและจะไม่ทำอะไรให้หวานต้องเสียใจอีกแล้วค่ะพี่สัญญา” “งั้นก็จำคำพูดของตัวเองเอาไว้ด้วยนะคะ” ตอนนั้นน่ะฉันเองก็เจ็บและเสียใจมากเลยนะ แต่ก็ไม่อยากให้ลูกเกิดมาไม่มีพ่อก็เลยเลือกที่จะให้โอกาสพี่แทนและยอมกลับไปรักเขาเหมือนเดิม และตั้งแต่นั้นมาเขาก็ไม่ได้ทำให้ฉันเสียใจอีกเลย ไม่ว่าฉันอยากได้อะไรเขาก็พร้อมที่จะทำให้ฉันหมดทุกอย่างเลยล่ะ หรือแม้แต่วันที่เขากลับเข้าบ้านไม่ตรงเวลาฉันไล่ให้เขาไปนอนหน้าประตูเขายังทำให้ฉันเลย ความเลวของเขาที่เคยมีน่ะเขาไม่ได้เอามาใช้กับฉันแล้วล่ะ มันก็เลยทำให้ฉันเลือกท่ี่จะลืมอดีตที่เจ็บและเริ่มต้นใหม่กับเขาอีกครั้งไง ไลน์ เสียงแจ้งเตือนข้อความไลน์ดังขึ้น ทำให้ฉันหันไปมองที่โซฟาห้องโถงก็เห็นว่าเป็นมือถือของพี่แทน เขาน่าจะลืมเอาไปด้วยนะ ปกติแล้วพี่แทนเป็นคนที่ติดมือถือมากแทบไม่เคยให้หายจากตัวเลยล่ะ ฉันเองก็ถามเขาเหมือนกันนะว่าทำไมต้องติดขนาดนี้ด้วยทั้งที่ตัวเองก็อยู่ในวัยผู้ใหญ่แล้วไม่ใช่วัยรุ่นเหมือนเมื่อก่อน แต่เขาก็บอกกับฉันว่าเขาจะต้องใช้ติดต่อเรื่องงาน ฉันก็เลยไม่ได้สงสัยอะไรมาก ฉันเดินไปหยิบมือถือของพี่แทนมาเปิดดูว่าใครที่ไลน์มาหาเขาเผื่อว่าจะเป็นเพื่อนหรือลูกค้าของเขาก็ได้ แต่พอเปิดขึ้นมาก็พบว่าพี่แทนได้ตั้งรหัสผ่านเอาไว้ทั้งที่เมื่อก่อนไม่เห็นจะตั้งเลย เขาเป็นคนบอกฉันเองว่ามันยุ่งยากและบางครั้งเขาก็ลืมว่าตั้งรหัสอะไรเอาไว้ แล้วทำไมตอนนี้เขากลับตั้งรหัสเอาไว้แบบนี้ล่ะ ฉันมองตัวเลขที่อยู่หน้าจอมือถือก่อนจะลองพิมพ์เลขวันเกิดของเขาลงไป แต่ปรากฏว่าไม่ถูก เหมือนเขาจะรู้ไงว่าถ้าฉันแอบดูมือถือเขาฉันอาจจะพิมพ์เลขวันเกิดของเขาลงไปก็ได้ “พ่อรักหนูนะมอร์แกน เพราะงั้นแล้วหนูคือหัวใจของพ่อเข้าใจหรือเปล่า” “ถ้ารักหนู คุณพ่อก็ห้ามตีหนูนะคะ” “ที่ตีเพราะหนูดื้อกับพ่อไง และตีเพราะรักด้วย” “แบบนี้หนูก็เจ็บสิคะ” “เออ ก็ตีให้เจ็บไงไม่ใช่อะไรๆ ก็เรียกหาแต่ผู้ชาย พ่อรักลูกเพราะงั้นพ่อไม่มีทางที่จะให้ใครมาทำให้ลูกพ่อต้องเจ็บแน่นอน” “หนู...ขอโทษค่ะแต่หนูแค่รักพี่มังกรมากเกินไปหน่อยเท่านั้นเอง” “ผู้ชายคนเดียวที่ลูกควรจะรักมากที่สุดก็คือพ่อเท่านั้นจำเอาไว้” พี่แทนเคยบอกกับฉันว่าเขารักลูกมาก เพราะฉันไม่สามารถมีลูกให้เขาได้อีกแล้วเราสองคนก็เลยมีลูกได้แค่คนเดียวเท่านั้นก็คือมอร์แกน นั่นแหละมันเลยทำให้เขารักมอร์แกนมากที่สุด ใครก็ตามที่กล้าแตะต้องลูกเขาไม่มีทางที่จะปล่อยไปแน่ ฉันเลยลองพิมพ์เลขวันเกิดของลูกลงไปและปรากฏว่ามันสามารถเข้ามือถือของเขาได้แล้ว และสิ่งที่ฉันกดเข้าไปอ่านก็คือข้อความไลน์ของคนที่ส่งมาเมื่อกี้นี้ และเห็นว่าเป็นผู้หญิงที่ส่งมาหาเขา ก็ไม่อยากจะเชื่อเหมือนกันว่าสามีที่แสนดีและพ่อที่แสนน่ารักของลูกความจริงแล้วเขาจะทำอะไรลับหลังฉันได้ นี่เขายังไม่เลิกเลวอีกเหรอ โบวี่ : คุณแทนจะมาหาโบวี่วันไหนเหรอคะ โบวี่ : ช่วงนี้เห็นเงียบไปเลยนะ ค่าห้องโบวี่ยังไม่ได้จ่ายเลยนะคะ โบวี่ : ค่าเทอมด้วย ฉันอ่านข้อความไลน์แล้วมันถึงกับพูดไม่ออกไปเลยล่ะที่พี่แทนกล้าทำแบบนี้กับฉัน ตอนแรกก็คิดว่าเขาจะเลิกเลวแล้วซะอีกนะ แต่ที่ไหนได้สันดานเดิมก็ยังคงเหมือนเดิม นั่นก็คือการกินไม่เลือก และเด็กที่ชื่อโบวี่นี่ดูเหมือนว่าจะอายุมากกว่ามอร์แกนแค่ไม่กี่ปีเท่านั้นเอง เขาทำแบบนี้กับฉันและลูกได้ยังไงอ่ะ ไหนบอกว่าฉันกับลูกคือที่สุดของเขาแล้วไง เลวมากเลยผู้ชายคนนี้ ก่อนที่เขาจะทำผิดเขาไม่ได้นึกถึงหน้าลูกหรือหน้าของฉันเลยเหรอถึงได้กล้าทำอะไรเลวๆ ลงไปน่ะ “ที่รักพี่ลืมมือถือค่ะ เห็นมือถะ...” “มือถือพี่แทนอยู่นี่ค่ะ” “หวาน...” “นอกใจหวานยังไม่พอแต่นี่พี่แทนเล่นเลี้ยงเด็กรุ่นลูกเลยเหรอคะ?” “พี่…” “ถ้าหวานไม่เห็นข้อความนี้ก็คงโง่โดนผัวตัวเองหลอกอีกสินะ” “คือพี่...” “ไหนบอกว่าจะเลิกไงไอ้สันดานแบบนี้ แล้วทำไมมันถึงเลิกไม่ได้สักทีคะ!!!” ฉันมองหน้าคนตรงหน้าแล้วถามเขาออกไปว่าเมื่อไหร่เขาจะเลิกเลวสักที หรือว่าชีวิตนี้เขาจะสะกดคำว่าแสนดีไม่เป็นแล้วใช่มั้ย นี่เขาอายุเยอะแล้วนะและเราก็มีลูกด้วยกันแล้วเขาควรจะพอได้แล้วหรือเปล่า “หรือต้องให้หวานขอหย่าเลยมั้ยคะพี่แทน” “ไม่นะหวาน พี่ไม่หย่า” “ถ้าไม่อยากหย่าแล้วทำไมทำแบบนี้” “พี่...ขอโทษ พี่ไม่ได้ติดต่อโบวี่มานานแล้วนะ เลิกแล้ว” “เลิกแล้วของพี่น่ะคือการที่เธอทักมาขอค่าห้องและค่าเทอมค่ะ” พี่แทนเดินเข้ามากุมมือฉันเอาไว้แน่นเมื่อฉันบอกเขาว่าจะเลิก แต่ฉันก็เลือกที่จะปลดมือของเขาให้ออกห่างจากฉัน นี่น่ะเหรอที่บอกว่ารักฉันกับลูกมากที่สุดและทำเพื่อฉันได้ทุกอย่าง คำพูดของเขาไม่มีอะไรที่เชื่อได้เลยสินะ