นาเดียเดินเข้าไปในห้องของตัวเองโดยมีมินเดินตามเข้ามาด้วย ยังไงก็ต้องคุยกันให้รู้เรื่องจะปล่อยให้ค้างคาแบบนี้ต่อไปไม่ได้
“นาเดียคุยกันก่อนสิ”
“คุยอะไรไม่ทราบคะ นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วควรจะนอนได้แล้วค่ะออกไป”
เธอเดินไปหยิบชุดคลุมผ้าขนหนูเตรียมตัวจะอาบน้ำ ชายหนุ่มไม่ยอมเขาเดินมาสวมกอดเธอจากทางด้านหลังก่อนจะค่อยๆอธิบายทุกอย่างที่มันเกิดขึ้น
“พี่รู้ว่าตัวเองผิดที่ไปคุยกับคนนั้นคนนี้ แต่ว่าตอนนี้เราสองคนก้าวข้ามความสัมพันธ์ตรงนั้นมาแล้ว อีกอย่างพี่รับผิดชอบหนูอยู่แล้ว ที่พูดๆไปพี่ขอโทษที่ทำอะไรไม่คิด คือพี่ผิดทุกอย่างพี่ขอโทษ”
เขาคิดว่าการยอมรับผิดดีกว่าแก้ตัว จริงๆแล้วนาเดียเป็นคนเข้าใจง่าย เธอรู้ทุกอย่างมาตลอดแต่ก็ยังกลับมาหาเขาและยังให้โอกาส ตัวเขาเป็นผู้ชายมันมีบ้างเรื่องแบบนี้แต่ไม่ใช่ว่าเขาจะทำตลอด ตอนนี้เขามีนาเดียแล้วและเขาจะกลับไปทำแบบเดิมไม่ได้อีกและเขาไม่มีทางทำแบบนั้นแน่ถ้าเราโส
