Ang Misteryoso Kong Bampira

Ang unang pag-tatagpo

May naikwento si papa saakin noong 6 na taong gulang pa lamang ako tungkol kay mama, Ang sabi nya nakilala nya raw si mama sa museum kong saan ginanap ang Research Tour ng batch nila,

Nabighani raw si papa sa taglay na ganda ni mama , College pa lamang noon si papa at si mama naman ang may ari ng Museum, Ibig sabihin galing sa mayamang pamilya si mama !, Pero bakit hindi ko nakilala ni minsan isa man sa myembro ng pamilya nya?, Nakapag tataka!

Nasa malalim na pag iisip ako ng tapikin ako sa balikat ni mang berto , Ang asawa ni nanang Belen, Nag mamay-ari ng maliit na grocery's store sa nayon namin .

'Mang berto!, Bakit po? ', Tanong ko sa matanda.

'Ayos ka lang ba ali anak? ,Kanina kapa naka tulala.

'Ayus lang po ako mang berto, Salamat po, May kailangan po ba kayo? ,Tanong ko sa matanda.

'Magpapaalam na muna kami ng nanang Belen mo, Uuwi na muna kami at kailangan nang kumain ng mga alaga namin sa bukid , Kapag may kailangan ka huwag kang mahihiyang mag sabi , Babalik din kami mamaya para samahan ka mag bantay .' , Aniya

'Sige po Mang Berto ,Nanang Belen, Maraming salamat po ule sainyo! '

Naiwa akong mag isa dahil kailangan na rin magsi uwian ng ibang mga tao dahil mag uumaga na, Nag ligpit na lamang ako ng mga kalat at nag linis, 4 am na ng umaga pero napaka dilim parin ng paligid kaya't inabala ko alamang ang saril sa pag liligpit ng mga ginamit na tasa at baso ng mga nakirama, Nang bigla na lamang sumulpot ang mga hindi kilalang mga tao, Linapitan ko ito para batiin

'Magandang umaga ho, Sino ho sila?, Magalang na turan ko sa di kilalang bisita ,

Imbes na sagutin ako ng matangkad na lalaking nakatitig sa kabaong ng lolo ko, Hinarangan ako ng isang babae na may ma-iitim na labi at koko.

'Lapastangan! , , Isang malakas na sampal sa mukha ang natangap ko , Dumugo ang labi ko sa lakas ng sampal ng babaing humarang sakin,

Nang makabawi sa sampal sakin, Ginantihan ko sya ng mag asawang sampal ,Ano bang kalapastanganan ang sinasabi ng babaeng uling na to; eh sila itong basta na lamang pumupunta ng walang pa-sabi eh nag-tatanong lang naman ako kong sino sila.

'Ikaw ang LAPASTANGAN , Tinatanong ko lang naman kayo kong sino kayo dahil hindi ko kayo kilala pagkatapos bigla ka mananampal? Sino sa atin ang lapastangan ha?

Nang gagalaiti kong sagot sa babaeng uling na kampon ni hudas.

Isang malakas na halakhak ang nag-pahinto sa pag sugod ng babaeng uling na mukang dragon, Kinabahan ako dahil akala ko mapapasabak talaga ako sa away pusa sa babaeng yun, Mabuti nalang at hindi na sya nag-tangka pang sumugod muli.

'Hindi ba't kakaiba sya sa lahat ng lahi ni leonardo? ,Wala pang ni isa ang nag lakas loob na kalabanin si Delia! Ni ang sumagot at walang nag-tangka

. ' ,Tumatawang turan ng lalaking hindi ko parin maaninag ang mukha gawa ng liwanag na nagmumula sa ilaw ng kabaong ni lolo.

'Sino ba kasi kayo? Anong kailangan nyo ? At bakit mo kilala ang Great-great grandfather ko? ' ,

Sunod-sunod na tanong ko sa lalaking pagka tangkad tangkad na nong nagpaulan ng tangkad sinalo nya yata lahat.

Hindi sumagot ang lalaking kaharap ko , Bagkos ay tumalikod sya gayun din lahat ng kasama nya pati na rin ang babaeng uling at naglakad palayo hanggang hindi kona sila makita.

Ang daming tanong ang pumapasok sa isip ko tulad ng sino sila?, Anong kailangan nila?, Kilala ba sila ng lolo ko?, O kong may kinalaman ba sila sa pagkamatay ni lolo.

May pakiramdam kasi ako na hindi atake sa puso ang tunay na dahilan ng pagkamatay ni lolo.

yun ang gusto kong malaman pero saan ako maghahanap ng kasagotan?, Kanino ako magtatanong kong ako na lamang ang natitirang buhay sa angkan namin !.

Natapos ang libing ni lolo ng hindi na muling nagpakita ang mga misteryusong tao, Inilibing si lolo sa katabi ng libingan ni mama at papa, Buti pa sila mama't papa mag-kakasama na sila ni lolo, Bumuhos ang luhang pinigil ko ng ilang araw sa araw ng libing ni lolo, Ramdam na ramdam ko na mag isa nalang ako .

Gusto ko mang sumonod na sakanila'y hindi pa pwede dahil aalamin kopa ang tunay na dahilan ng pagkamatay ni lolo, Pati na rin ang misteryusong aksedenteng naganap kay mama't papa.

Hindi pa ako pwede mamatay hanggang hindi ko nabibigyan ng linaw ang lahat , Kung sakali mang malaman ko na pinatay nga sila, Hahanapin kong ang may sala at pag babayarin ng duble sa kinuha nila sakin.

Takip silim na ng makauwe ako sa bahay ,

Mas duble ang lungkot na nararamdaman ko ngayong mag-isa na lamang ako, Alam kong mahihirapan akong alamin ang katutuhanan sa pagkamatay ng pamilya ko, Pero kailangan kong maging matapang dahil wala akong ibang aasahan kundi sarili ko.

Napagpasyahan kong puntahan ang dating silid ni lolo, Na-aamoy ko parin ang amoy nya sa kama,closet maging sa mga damit nya, naroon parin ang amoy na halos apat na taon kong hindi nalanghap.

'Lolo naman, Bakit pati ikaw iniwan mo din ako mag isa? Kaunti nalang mag-tatapos na ako, Comlaude po ako lo, Proud po ba kayo nila mama't papa sakin!, Bakit hindi mo hinintay ang pagbabalik ko? ' ,

Umiiyak kong sumbong sa mga damit ni lolo.

'Why don't you come with me then? , Ipag patuloy mo naiwang tungkulin ng angkan mo.

Isang baritunong boses ang bigla na lamang umalingaw-ngaw sa loob ng kwarto ni lolo,

Napa talon ako sa labis na gulat, Nakalimutan ko na yata ang pag iyak sa labis na takot,

( Anong ginagawa nya sa loob ng bahay namin at bakit sya nandito, sa silid pa talaga ni lolo? .

Hindi kaya may alam sya sa mga nagyayare? , Alam kong hindi nya sasagotin alin man sa mga tanong ko kaya kailangan ko gumawa ng paraan ara makuha ang sagot na kailangan ko, Wala akong pakialam ano man ang kailangan kong e sacrifice, Handa ako ano man ang magiging kapalit.)

'Anong ibig mong sabihin?, nagtataka kong tanong sa lalaking nakatayo sa madilim na bahagi ng silid.

'Alam kong alam mo na naninilbihan ang pamilya mo sa pamilya Krauss, Dahil ikaw na lamang ang buhay sa angkan mo, Ikaw na ang papalit sa lolo mo. ' ,Nanlamig ang mga palad ko sa apilyedong binanggit ng estranghero.

'Saan mo nakuha ang impormasyon na iyan? Sino ka ba talaga?, Nangi-nginig kong tanong .

'Huwag kang mag-alala , Malalaman mo din ang lahat-lahat sa tamang panahon , Sa Ngayon kailangan na muna nating umalis bago pa sila dumating.