“แล้วเกี่ยวกับอะไร บอกกี้ได้ไหมคะ”
“เอ่อ…” เขาอึกอักไม่ตอบ ใช้มือจับกระเป๋าที่สะพายอยู่แน่น
“มีอะไรให้กี้ช่วยก็บอกได้นะคะ ไม่ต้องเกรงอกเกรงใจค่ะ ได้ข่าวว่าคุณมาเมืองไทยกะทันหัน คุณไตรมีที่พักหรือยังคะ”
“ยังครับ เพราะผมไม่ได้วางแผน”
“งั้นไปกับกี้ค่ะ รถของกี้จอดอยู่ทางนี้” แวววรรณถือวิสาสะจับมือเขาแล้วยึดเอาไว้ จับจูงชายหนุ่มไปยังลิฟต์ตัวที่ใกล้ที่สุด เพื่อตรงไปที่ลานจอดรถ ที่เธอจอดรถเอาไว้
ไตรเทพคงยังมึนงง และเขายังจับต้นชนปลายไม่ถูก เรื่องของนุชพินตาที่เขาเพิ่งรับทราบ ทำให้เขาสับสนในหัวใจเป็นอย่างมาก มันกระชากหัวใจของเขาแทบขาดวิ่น
ในตอนนี้เขาก็ยังไม่รู้เลยว่า เขาจะไปตามหาเธอเจอได้จากที่ไหน แล้วจะพบเธอได้อย่างไร ในเมื่อเธอปิดการติดต่อในทุกช่องทาง
แวววรรณเห็นสีหน้าและแววตาของเขาแบบนั้น เธอก็ไม่จ้ำจี้จ้ำไช หญิงสาวขับรถไปอย่างเงียบ ๆ ดีที่เธอใช้ทางด่วนในการเดินทางไปยังคอนโดของตัวเอง
