มู่ตานร้องไห้สะอึกสะอึ้น น้ำตาหยาดหยดไหลลงเป็นไข่มุก หล่นลงในลำธารสีดำสนิท ในพริบตาบางสิ่งในลำธารก็คล้ายขยับไหว บางสิ่งคืบคลานเข้ามาหาต้นมู่ตานต้นน้อยอย่างว่องไว
“นายหญิง...นั่นท่านใช่หรือไม่ ใช่ท่านหรือไม่...ม่ายยย "
นางพรายดำที่หลับไหลในหุบเขาแห่งความมืดลืมตาตื่นขึ้นมา นางสาปหุบเขานี้ให้เหม็นเน่าสะอิดสะเอียน มิให้มนุษย์หลงลงมาเป็นอาหารของนางอีกเพียงเพราะอยากบำเพ็ญตบะเป็นพรายสีทอง มิคาดนางกลับได้พบเจ้านายตัวน้อยโดนสาปเป็นต้นมู่ตานแสนงาม พรายสีดำวักน้ำเน่าเหม็นรดรินลงบนต้นมู่ตาน นางแสยะยิ้มยิงฟันและหัวเราะรื่นเริงขึ้นมาอีกครั้ง
“เหอะๆ เหอะๆ ผู้ใดทำท่านร้องไห้ มันผู้นั้นจะต้องตายยยย "
นางพรายดำปลดคำสาปรอบหุบเขาและร้องเรียกหาหลินจ้าวหลิวผู้เป็นราชาพราย ให้เร่งรุดมาอย่างเร่งด่วน
หลินจ้าวหลิวยามได้รับนิมิตรจากนางพรายดำก็พลันโกรธา ระเบิดหุบเขาแหลกจนเป็นจุลระเบิดปลิวไปทั่ว
"ตู้มมมม ผู้ใดมั
