แกร๊ก~
หลายนาทีต่อมาฟรานซิสเดินเข้ามาในห้องนอนมองหญิงสาวที่นั่งอยู่ที่โซฟาด้วยสายตานิ่งๆ ก่อนจะเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ
“ทำไมไม่ถอดเสื้อผ้า”
“พริกมีงาน” พริกแกงหยัดกายลุกขึ้นมองหน้าฟรานซิสด้วยสายตาอ้อนวอน เผื่อเขาจะเห็นใจไม่ทำอะไรเธอในวันนี้
“เฮียทำแค่ชั่วโมงเดียว” ฟรานซิสบอกออกไปด้วยใบหน้าที่นิ่งๆ
“ทำมีไรเจ็บตลอด” พริกแกงบ่นพึมพำอยู่คนเดียวแต่มันก็พอที่จะทำให้มาเฟียหนุ่มที่ยืนอยู่ได้ยิน
“จะอ่อนโยนให้” ฟรานซิสบอกก่อนจะเดินมารั้งต้นคอของหญิงสาวเข้าไปกระกบจูบ
ริมฝีปากหยักได้รูปบดขยี้ริมฝีปากบางอย่างอ่อนโยนแต่มันก็แฝงไปด้วยความดุดันจนทำให้หญิงสาวรู้สึกเจ็บนิดๆ ที่ริมฝีปาก ก่อนที่มาเฟียหนุ่มจะลิ้นร้อนเข้าไปควานอยู่ในโพรงปากบางอย่างร้อนแรง
“ไหนบอกจะอ่อนโยน” หลายนาทีต่อมามาเฟียหนุ่มละริมฝีปากออกจากปากบางอย่างน่าเสียดาย เธอยกมือขึ้นเช็ดน้ำลายออกจากริมฝีปากเบาๆ พร้อมมองหน้าเจ้าของคำพูดที
