บทที่ 08 ผู้ชายโรคจิต

1863 Words

[Pikkang Talk] ครืนนน~ ครืนนน~ “ฮัลโหล” ฉันกดรับสายทันทีที่เห็นว่าน้ำหวานโทรมา สงสัยโทรมาเรื่องเที่ยวผับแน่ๆ กลัวว่าฉันจะเบี้ยวน่ะสิ นี่ฉันแต่งตัวจะออกไปแล้วเนี่ย (อย่าเบี้ยว!) “กำลังไปแล้ว” (ดีมากค่ะ ฉันก็กำลังไปส่วนซีเจย์ และเจไดอยู่ผับแล้ว) “โอเค” หลังจากที่วางสายเรียบร้อยฉันก็เดินออกมาจากห้อง และหวังว่ารถของฉันจะซ่อมเสร็จแล้วนะเพราะลูกน้องฟรานซิสบอกจะจัดการซ่อมให้ “รถซ่อมเสร็จยังคะ?” ฉันถามลูกน้องของฟรานซิสคนที่เมื่อเช้าบอกจะไปส่งฉัน “ยังเลยครับ” ฮะ! รถฉันมันเป็นอะไรร้ายแรงขนาดนั้นเลยเหรอ ซ่อมนานจัง “รถฉันเป็นอะไร?” “น่าจะหนูกัดสายอะไรสักอย่างครับ ผมกำลังจะให้คนมาดูให้” “หนูกัด?” ฉันเลิกคิ้วถามพร้อมมองไปที่ลานจอดรถ มันมีหนูด้วยเหรอ “ครับ” เขาก้มหัวให้ฉันด้วยท่าทางเคารพก่อนจะเดินออกไป แล้วนี่ฉันจะไปผับยังไงเนี่ย!? แท็กซี่งั้นเหรอดูการแต่งตัวฉันหน่อยสิจัดเต็มขนาด

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD