When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Eylem, Emir Ali’nin amcası ile tanıştı. Buna tanışmak denilirse… Sedat Bey, kapıdan girdiği anda ona bir böcek gibi bakıp, onun yüzüne bakarak yere tükürüp arkasını dönüp gitti. Eylem, bu evde kendini Emir Ali’ye bile sevdirememişken Sedat Kılıç’ın yaptığı şeye alınacak değildi. Adama inat çenesini kaldırdı. Sırtını dikleştirdi ve diğerlerine basit bir selam verip hızlıca odaya gitti. Kapıyı kapayıp yere çöktü. Ağlamamak için dirense de başarılı olamayacağını anlayınca kendini banyoya attı. Musluğu açıp lavabonun kenarına tutunarak aynadaki rezil haline baktı. Sesiz ağlayışı uzadıkça uzuyor, düşünüyor, bir çıkar yol bulamadıkça delirecek gibi oluyordu. Uzun süren ağlayışı kapının açılmasıyla kesintiye uğrayana kadar gözleri kıpkırmızı olmuştu. Odanın içinden “Kızım?” diyen Sevim Hanım’