"เดตแรก แห่งความทรงจำ"

1865 Words

“ไม่อยากมีความทรงจำด้วยกันหน่อยหรอ” หญิงสาวเอ่ยชวนอีกครั้ง “เรียกพี่ก่อนสิ” “พี่เอสสสสสส” เรียกเสียงยาวววว ในที่สุดชายหนุ่ม ก็มาถ่ายรูปกับเธอ เพราะทนเสียงออดอ้อนไม่ไหว ตอนแรกชายหนุ่มยืนเฉยๆ แต่หญิงสาวแอบแหย่ชายหนุ่มให้ยิ้ม แล้วรีบกดถ่าย ก็มันน่ารักอะ เวลาที่ชายหนุ่มยิ้ม ถ่ายรูปไปสักพัก ชายหนุ่มก็เริ่มมีโอบไหล่หญิงสาวบ้าง หญิงสาวก็หันไปมองหน้าเค้า เค้าก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ แล้วก็กดถ่ายรูปรัวๆ บางทีหญิงสาวยังไม่ทันแอ๊บเลย รูปออกมาก็ตลกจนเขาขำไม่หยุด แต่ทำไมเวลาเธอแอบถ่ายเขา ไม่ว่าตอนไหน ทำไมยังดูดี ลูกรักพระเจ้าชัดๆ หล่อทุกมุม หล่อยันขนจมูก... หญิงสาวก็เดินไปถ่ายรูปไป กินขนมไป ทำให้รู้สึกเหมือนตอนอายุ 15 อีกครั้ง เดินเที่ยวเล่นแบบไม่ต้องคิดอะไร วันนั้นเธอมีความสุขมาก ทำให้หญิงสาวรู้สึกว่า มีเขาอยู่ข้างๆ นี่ดีจังเลย “ชมขอไปห้องน้ำแป๊บนะคะ” ชายหนุ่มพยักหน้ารับ และไปนั่งรอหญิงสาวที่หน้าห้องน้ำ พอเข้าห้องน้ำเสร็จ หญิงสาวก็เดินออกมา เขากำลังนั่งดูโทรศัพท์อยู่ แต่เอ๊ะ นั้นมันโทรศัพท์ของเธอนี่น่า “ดูอะไรคะ” “เป็นครูหรอ” “พี่รู้ได้ไง” เธอยังไม่เคยบอกเขาเลย ชายหนุ่มโชว์รูปตอนหญิงสาวกำลังถ่ายกับนักเรียน ช่วงเป็นนักศึกษาฝึกสอนที่โรงเรียน “ช่ายค่ะ แล้วก็ดุมากด้วย พี่กลัวไหม” “เคยตีเด็กตายไหม” “เด็กอะยัง.. แต่คนแก่แถวนี้อะไม่แน่” หญิงสาวพูดขู่ “หมายถึงใคร? ใครแก่?” ชายหนุ่มรีบถาม “ใครอายุมากกว่าชม ก็คนนั้นแหละแก่” “เดี๋ยวจะโดน” “โดนอารายหรอ” หญิงสาวทำเสียงล้อเลียน “โดนขึ้นครู” ชายหนุ่มยิ้มเจ้าเล่ห์ขึ้นมาทันที “พี่นี่...บ้ากามตลอดเลยนะ” หญิงสาวดุ ฮ่าๆ ชายหนุ่มหัวเราะอย่างอารมณ์ดี “สอนวิชารายเหรอ” “ลองทายดู” “เพศศึกษา” “……” หญิงสาวไปต่อไม่ถูกเลย “มาสอนพี่บ้างสิ” “อย่างพี่น่าจะระดับผู้เชี่ยวชาญแล้วแหร่ะ!!!” “เคยลองแล้วหรอ ถึงรู้” “ก็ตรงหน้าผากพี่มันมีแปะไว้ เนียะๆๆ” หญิงสาวแกล้งชี้ไปตรงหน้าผากชายหนุ่ม “เขียนว่าไง ไหนบอกมาสิ” “ก็.....บ้ากาม ไง” ฮ่าๆๆ หญิงสาวหัวเราะชอบใจ ชายหนุ่มเห็นหญิงสาวหัวเราะกับมุกแป๊กๆ ของตัวเอง ยิ่งรู้สึกเอ็นดูยัยแก้มป่อง เลยอยากแกล้งเธอซะหน่อย เขาดึงมือสาวแก้มป่องให้ลุกขึ้น “จะพาไปไหนคะ” หญิงสาวฝืนตัวไม่ไปตามแรงลาก “ไปทดสอบไง ว่าเชี่ยวชาญจริงหรือเปล่า” ชายหนุ่มแกล้งทำหน้าจริงจัง แกล้งหญิงสาวตรงหน้า เมื่อเห็นท่าจริงจังของเขา “ชมล้อเล่นค่ะ” ทำตาปริบๆ ชายหนุ่มจึงพาเธอมานั่งทีเดิม แต่ไม่วายฉวยโอกาสกับสาวแก้มป่องอีกจนได้ “จุ๊บ” ชายหนุ่มหอมแก้มหญิงสาวแก้มป่องของเขาอย่างอดไม่ได้ “อีกแล้วนะ!!” หญิงสาวทำตาโตใส่ เอามือลูบแก้มแก้เขิน “ก็แก้มเธอมันกวักมือเรียกพี่ เข้าไปหอมเองนะ พี่ก็เลยทำตาม” “วู้ว...นี่มันข้ออ้างอะไร” หญิงสาวเริ่มงงกะข้ออ้างที่ชายหนุ่มบอกมา แก้มเธอนี่นะ ไปกวักมือเรียกเขามาหอม “ก็มันป่องออกมา แถมนุ่มอีกต่างหาก ใครจะอดใจไหว” ชายหนุ่มสารภาพออกมาหน้าตาเฉย “หรือเอาแบบนี้ไหม ถ้าพี่อดใจไม่ไหวหอมชม 1 ที เพื่อไม่ให้ชมเสียเปรียบพี่ ชมก็หอมแก้มพี่คืน 2 ทีเลยก็ได้ พี่ยอมเสียเปรียบชมเอง” พูดพร้อมยื่นแก้มให้ยัยแก้มป่อง หญิงสาวรู้ว่า ไม่มีวันที่จะเถียงชนะชายตรงหน้าที่หน้าไม่อายได้ขนาดนี้ได้แน่ ขนาดข้ออ้าง แก้มของเธอไปกวักเรียกเขามาหอม เขายังคิดมาได้ แล้วเธอจะเถียงชนะเขาได้อย่างไร “พี่อยากรู้เหรอ ว่าชมสอนวิชาอะไร” หญิงสาวถามออกไป “ไม่อยากรู้ ถามไปงั้นแหร่ะ” ชายหนุ่มเอ่ย “พี่อยู่รอดมาจนป่านนี้ได้ยังไง กวนเบื้องล่างขนาดนี้” “ปากร้ายอีกแล้ว” “ก็ใครกวนก่อน” “แล้วสรุปสอนวิชาอะไร” “เลี้ยงไอติมชมก่อน แล้วชมจะบอก” “แล้วที่กินมาตลอด ใครจ่ายครับ” ชายหนุ่มตอบกลับ ในเมื่อเค้าก็ยินดีจ่ายให้เธอตลอดอยู่แล้ว หญิงสาวเลิกลั่กๆ เลยสิ ทุกครั้งที่ซื้ออะไร ชายหนุ่มจะจ่ายให้ตลอด เพราะหญิงสาวลืมเอาเป๋าตังค์มา “อากาศมันร้อนเนอะ” เอามือพัดๆ ที่หน้า ชายหนุ่มเห็นหญิงสาวทำขนาดนี้ เขาเองที่อยากจะแกล้งเธอ ก็ทำไม่ลงซะแล้ว ทำไมเธอถึงน่ารักน่าเอ็นดูขนาดนี้นะ จึงจับมือหญิงสาวเดินตรงไปที่ร้านไอติม “จะรับอะไรดีครับคุณผู้หญิง เชิญสั่งตามสบายเลยครับ” “ประชดหรอ...” ทำเสียงเศร้า แต่สายตากลับมองไปที่ตู้ไอติม ว่ามีรสอะไรบ้าง คนขายมองหน้าทั้งสองคนสลับไปมา “ไม่กินแล้ว?” ชายหนุ่มแกล้งถาม เพราะดูจากสายตา เธอคงไม่สามารถอดใจได้หรอก "กินค่ะ แฮ่…เอารสอารายดีน้าา" “สตรอ.... เบอรี่ ดีไหม” ชายหนุ่มทำเป็นช่วยเลือก “พี่ว่าใคร สตอ?” หญิงสาวละสายตาจากไอติม มามองหน้าชายหนุ่ม ที่กำลังยืนยิ้มอยู่ “คิดมากเป็นยายแก่อีกแล้ว จะกินไหมไอติม น่ะ” จับหัวสาวแก้มป่องของเค้าหันไปทางตู้ไอติม “ถ้าอยากให้กิน ก็พูดเพราะๆ ก่อน” หญิงสาวคงลืมไปว่า เธอสิต้องง้อเค้า เพราะเค้าเป็นคนจ่ายเงิน “พอพูดเพราะ แมวตัวไหนไหมทราบ หาว่าประชด” “แฮ่ๆๆ มันวิ่งกลับบ้านไปแล้ว” ยอมค่ะยอม สกิลการตอบของเขาจริงๆ เธอจึงหันไปสั่ง งั้นเอาใส่โคน เอารสวนิลลา กับ สตรอ....เบอรี่ค่ะ” ตอนพูดสตรอ...แกล้งหันไปทางชายหนุ่ม "ได้ครับ" คนขายขานรับ “แล้วพี่ไม่กินเหรอ” หันไปถามคนจ่ายเงิน “กินไปคนเดียวเลย” “นะน้าา กินด้วยกันสิค่าา” ส่งสายตาออดอ้อน “เอาช็อคชิพ” ชายหนุ่มเป็นคนไม่ชอบกินไอศกรีม แต่ก็อดตามใจหญิงสาวไม่ได้ คนขายตักแล้วยื่นให้ ทั้งหมด xxx บาทครับ ชายหนุ่มก็ยื่นเงินให้ “ขอบคุณนะ” แล้วก็ยิ้มให้เค้าไปทีนึง “ติ๊งต๊อง สงสัยจะอยู่กะเด็กมาก ” ชายหนุ่มบ่น "พี่ก็อย่าอยู่กับชมมาก จนเผลอติ๊งต๊องตามแล้วกัน" "ยัยบ๊องเอ้ย" ชายหนุ่มโยกหัวหญิงสาวเล่น พรางคิดในใจ เธอต่างหากที่ต้องมาอยู่กะพี่ ชายหนุ่มชี้ไปที่ขนมรังผึ้ง “น่ากินเนอะ” ชายหนุ่มหวังยั่วหญิงสาว เพราะหญิงสาวไม่ได้เอาตังค์มา ถ้าอยากกินคือ ต้องง้อเขา “รู้นะ จะเอาของกินมาล่อ” ตอนพูดก็เลียไอติมไปด้วย ชายหนุ่มทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ตามสไตล์ หญิงสาวเดินไปสั่งรังผึ้ง 2 อัน แล้วบอกคนขาย “เก็บเงินที่คนนี้ค่ะ” ชี้ไปที่ชายหนุ่ม แล้วรีบวิ่งออกมา “แสบจริงๆ ยัยแก้มป่องของเค้า” ชายหนุ่มรีบจ่ายเงิน แล้วเดินตามสาวน้อยของเค้าไป เมื่อเดินตามมาทัน เขาเอียงหน้ามองเธอ... “แล้วสอนวิชาอะไร” ชายหนุ่มถามอีกครั้ง “สอนคอมพิวเตอร์ค่ะ” เห็นชายหนุ่มเงียบ “ไม่เชื่อหรอ” “ก็เชื่อ แต่...” ชายหนุ่มตอบ “แต่ทำไมอะ” เงยหน้ามองหน้า “แล้วเด็กที่สอน เปิดคอมเป็นยัง” ชายหนุ่มถามกลับ “สอนต่ออีกสักเดือน 2 เดือนก็คงเปิดเป็น” “นี่ก็รับมุกตลอด น่ารักจัง” เอามือมาดึงแก้มหญิงสาวเล่น “ก็พอรู้ตัวนะ ว่าน่ารักอะ” พูดพลางส่งยิ้มให้ “เห้ออ…” ชายหนุ่มถึงกับถอนหายใจแรงๆ ด้วยความหมั่นเขี้ยว “เป็นรายหรอ” ถามด้วยเสียงออดอ้อน “…” ชายหนุ่มไม่ตอบ แต่ดึงหญิงสาวเข้ามากอดไว้ จนหญิงสาวตกใจในการกระทำของชายหนุ่ม ที่นึกอยากจะหอมก็หอม อยากจะกอดก็กอด “ปล่อย อายคนอื่นเค้า” “แสดงว่า อยู่สองคนกอดได้สิ” “ปล่อยก่อนสิค่ะ” “ถ้าทำหน้าแบบเมื่อกี้อีก ก็จะกอดอีก และก็จะมากกว่ากอดด้วย” “ค่ะๆ ไม่ทำแล้วค่ะๆ” โอ้ยพ่อคนอ่อนไหวง่าย “กับคนอื่นก็ห้ามทำ” “ฮื้อออออ” “สัญญามา ไม่งั้นไม่ปล่อย” “รับทราบค่าาา” “ดีมาก” ปล่อยหญิงสาวออกจากอ้อมกอด แต่ยังจับมือเหมือนเดิม “แล้วนี่จะไม่ปล่อยเหรอ??” “คนเยอะ เดี๋ยวหลง ก็ต้องมาเสียเวลาหาอีก แบบนี้อะดีแล้ว” “คนนะคะ ไม่ใช่ไอ้ด่าง” “ก็เห็นเพิ่งลงจากดอย แถมชอบหลงทางด้วย” “จ๊ะคนกรุงเทพ คนหล่อ สูง 180 ขาว หุ่นดี” พูดประชดที่เหมือนไม่ประชด “ก็ถูกทุกข้อนะ” ก็จริง เถียงไม่ออก ยอม!!! ชายหนุ่มเห็นเธอเถียงไม่ได้ ก็ยิ้มพอใจ แล้วพาไปดูร้านอื่นๆ เขาจะปล่อยมือเธอก็ต่อเมื่อ ต้องถ่ายรูปให้ ถ่ายเสร็จก็จับต่อ พวกเราเดินเที่ยวจนทั่ว “กลับกันดีกว่า” หญิงสาวเอ่ยชวน “อยากไปที่ไหนต่ออีกไหม” “ไม่แล้วค่ะ” หญิงสาวส่ายหัว “หิวรายอีกไหม” (เธอส่ายหัว) ตั้งกะมา ก็กินตลอด จนตอนนี้ชุดแน่นไปหมด จะเอาเวลาที่ไหนไปหิว … ทำไมผู้ชายคนนี้ นอกจากปากเสียแล้ว อย่างอื่นนี่ดีไปหมดเลย “งั้นก็กลับกัน” แล้วเขาก็เดินจูงมือเธอมาที่รถ พร้อมเปิดประตูให้ เธอหันไปมองหน้าชายหนุ่มที่กำลังหันหน้าไปทางอื่นแล้วทำไม่รู้ไม่ชี้ ตามที่ทำบ่อยๆ “ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวเอ่ยขอบคุณ ชายหนุ่มลอบยิ้มด้วยความเขิน เพราะปกติเขาไม่ใช่คนที่จะทำอะไรแบบนี้ให้ใคร มีแต่คนอื่นทำให้เขาซะมากกว่า แต่กะเธอคนนี้ ทำไมเขาถึงอยากทำอะไรให้เธอจัง ระหว่างทางกลับรีสอร์ต “วันนี้สนุกไหม” ชายหนุ่มเอ่ยถาม “สนุกมากกกกค่ะ ขอบคุณนะคะที่พามา” “ว่างๆ ไม่มีไรทำพอดี” ทั้งที่จริงงานของเขาเยอะมาก ป่านนี้คงวุ่นกันไปหมดแล้ว เพราะชายหนุ่มปิดโทรศัพท์ไม่ให้ใครติดต่อได้ เพราะอยากใช้เวลาอยู่กะหญิงสาว ไม่อยากให้ใครมารบกวน แล้วเหตุผลที่เค้าจับมือหญิงสาวตลอด เพราะกลัวเธอจะหายไป หายไปอีก หญิงสาวได้ยินก็อดหมั่นไส้ไม่ได้ เลยจิกกัดกลับไปบ้าง “ค่ะ คุณคนขับรถ” จนมาถึงที่พัก พอรถจอด... ก็มีผู้หญิงสวยมากหน้าคล้าย คุณชมพู่ อารยาเลยมายืนข้างรถ ....

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more