เสือร้ายพ่ายเมีย 20+

ฉันนอนกลิ้งไปมาอยู่บนเตียงขนาดคิงไซส์ ผ้าปูที่นอนสีดำดูเข้ากับโทนสีของห้องอย่างลงตัวบ่งบอกถึงบุคลิกเจ้าของห้อง “ใจ๋ลุกขึ้นจากเตียง” เสียงทุ้มของเจ้าของห้องที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำออกคำสั่ง “อะไรกันใจ๋เพิ่งมาเอง” ฉันหันมองไปทางห้องน้ำก่อนที่ใบหน้าจะเริ่มขึ้นสีแดงเถือกเพราะบนตัวของพี่เสือมีเพียงผ้าขนหนูเพียงผืนเดียวที่พันอยู่รอบเอว ผมเปียกๆ นั่นเวบานเำมันหยดลงมาทำไมถึงได้ดูดีขนาดนั้นกัน “อย่าให้ต้องพูดซ้ำนะใจ๋” ฉันทำหน้าบึ้งมองพี่เสือผู้เป็นเจ้าของห้อง ตอนเด็กๆ ฉัน จ๋าย ไทเกอร์และพี่เสือ ชอบมาเล่นซ่อนแอบกันในห้องนี้ประจำ ตั้งแต่เด็กจนโตฉันก็มักจะเข้ามาเล่นในห้องของพี่เสือบ่อยๆ พี่เสือเอ็นดูฉันเหมือนน้องสาวคนหนึ่งถึงแม้จะรู้ดีว่า….ฉันคิดยังไงกับเขา แต่ใจ๋คนนี้ไม่ท้อหรอก สักวันพี่เสือจะต้องชอบใจ๋คอยดูสิ “โตแล้วนะใจ๋ อย่าทำแบบนี้ใครมาเห็นมันจะดูไม่ดี” “บ่นใจ๋อีกแล้ว” “พี่บอกตั้งกี่ครั้งว่าอย่าแอบเข้ามาในห้องแบบนี้อีก เราไม่ใช่เด็กๆ กันแล้ว” “ถ้าอย่างนั้น…..” ฉันดีดตัวลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินมาหยุดตรงหน้าของคนตัวสูง ก่อนจะพูดต่อ “พี่เสือก็มาเป็นแฟนใจ๋สิ” แปะ!! ทันทีที่พูดจบพี่เสือก็ยกมือขึ้นมาตีหน้าผากฉันอย่างแรง “แก่แดด เป็นเด็กเป็นเล็ก” “ใจ๋จะยี่สิบแล้วนะ โตพอจะเป็นแฟนพี่เสือได้แล้ว” “หยุดพูดแล้วลงไปข้างล่างพี่จะแต่งตัว” “เดี๋ยวใจรอลงไปพร้อมกัน” “ใจ๋” เมื่อได้ยินเสียงทุ้มต่ำที่เอ่ยเรียกชื่อก็รู้ได้ทันทีว่าพี่เสือกำลังดุ “อือใจ๋ลงไปรอด้านล่างก็ได้” บ้านของฉันกับพี่เสือรั้วติดกันอีกทั้งพ่อแม่ของเราสองคนก็เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยเรียนทำให้เราสองครอบครัวสนิทกันมากๆ และวันนี้เราก็นัดกินข้าวด้วยกันมันเป็นแบบนี้ปกติอยู่แล้ว ฉันชื่อใจ๋ เรียนอยู่ปีสองมีฝาแฝดหนึ่งคนชื่อจ๋าย แต่จ๋ายไปเรียนที่ต่างประเทศ นานๆ ทีจะกลับมาที่บ้าน “โดนไล่ลงมาอีกแล้วอะดิ” ไทเกอร์น้องชายของพี่เสือเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าฉันเดินหน้าบึ้งลงมาจากบันได “พี่เสือให้ลงมารอข้างล่างไม่ได้ไล่ซะหน่อย” “เป็นผู้หญิงนะใจ๋ขึ้นไปห้องผู้ชายแบบนั้นมันดูไม่ดี เฮียไล่ลงมาก็สมควรแล้ว” “พูดมากน่าไทเกอร์” “ตัดใจเถอะ อย่าไปรู้สึกกับเฮียมันเลย ถ้ามันจะชอบคงชอบไปนานแล้ว” ไทเกอร์อายุเท่ากับฉันและเราก็เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน คำที่เพิ่งเอ่ยออกมาเขามักจะเตือนฉันประจำ เพราะนอกจากจ๋ายก็มีไทเกอร์ที่รู้เรื่องของฉันทุกเรื่อง เราสนิทกันมากๆ “หิวแล้ววันนี้มีอะไรกินบ้างน้า” ฉันทำเมินคำพูดของไทเกอร์แล้วเดินลูบท้องเข้ามาดูของกินในห้องอาหาร “เถียงไม่ได้ก็หนีตลอด” จริงๆ มันไม่ได้หิวอะไรขนาดนั้นหรอก ก็แค่ไม่อยากพูดเรื่องนั้น ไม่ใช่ไม่รู้ว่าเขาไม่รัก แต่ใจมันรักเขาไปแล้วจะให้ทำยังไง ฉันไม่ใช่คนชอบเที่ยวชอบดื่มเลยสักนิด แต่พอเห็นพี่เสือไปคลับก็อยากจะไปด้วย เรียกว่าไปกันท่าดีกว่า พอเห็นเขาอยู่กับผู้หญิงคนอื่นทีไรใจมันก็เจ็บทุกที @ห้องอาหารของบ้านพี่เสือ วันนี้เหมือนวันครอบครัวที่เรามารวมตัวกินข้าวด้วยกัน แต่รู้สึกว่าบรรยากาศมันดูแปลกๆ ต่างออกไปจากทุกครั้ง สีหน้าของแม่ของฉันและแม่ของพี่เสือแสดงความกังวลออกมาชัดเจน “น้องใจ๋อายุเท่าไรแล้วนะลูก” แม่ของพี่เสือถามฉัน “ยี่สิบแล้วค่ะ” “โตเต็มวัยแล้วสินะ แบบนี้ก็มีแฟนได้แล้วสิ” “ดื้อแบบนี้ใครจะอยากได้เป็นแฟน” พี่เสือเอ่ยแทรกคำพูดของแม่ ฉันจึงทำปากเบ้บใส่ อยากจะพูดว่าระวังจะได้ใจ๋เป็นแฟนซะเองแต่กลัวผู้ใหญ่ตกใจ ต่อหน้าผู้หลักผู้ใหญ่ต้องเป็นคนดีมีมารยาทนิดนึง เป็นผู้หญิงพูดแบบนั้นมันดูไม่งาม “เอาล่ะ วันนี้พ่อมีเรื่องสำคัญอยากจะถามกับลูก” พ่อของพี่เสือวางช้อนลง ก่อนจะถามลูกชายทั้งสองคน “เสือ ไทเกอร์ ลูกสองคนมีแฟนหรือยัง” “ไม่มีครับ” ทั้งสองคนตอบพร้อมกันและแสดงสีหน้างุนงงออกมา เพราะปกติคุณลุงจะไม่ถามเรื่องแบบนี้ “แล้วหนูใจ๋ล่ะ มีแฟนหรือยัง” “ยะ ยังค่ะ” “อืม ถ้าอย่างนั้นลุงอยากให้หนูเลือก” “คะ?” ฉันขมวดคิ้ว ตอนนี้ทุกคนเงียบกันหมดไม่มีใครเอ่ยคำใดออกมาเลย “คุณลุงจะให้ใจ๋เลือกอะไรหรอคะ” “ระหว่างเสือกับไทเกอร์หนูอยากจะหมั้นกับใคร” “พ่อ!!/พ่อ!!” ทั้งพี่เสือและไทเกอร์ต่างอุทานออกมาพร้อมกันอย่างตกใจรวมทั้งฉันด้วย เพราะไม่คิดว่าจะถูกถามแบบนี้ สมองมันอื้อและขาวโพลนไปหมดไม่เข้าใจว่านี่มันเรื่องอะไร จู่ๆ ทำไมคุณลุงถึงให้มาเลือกอะไรแบบนี้ “……..” “คือเราสองครอบครัวคุยกันไว้ว่าถ้าลูกๆ โตขึ้นก็อยากจะให้หมั้นกัน” “นี่มันยุคสมัยไหนแล้วพ่อ” พี่เสือแสดงสีหน้าไม่สบอารมณ์ออกมาอย่างเห็นได้ชัด “เลือกสิลูก แม่อยากให้ใจ๋เลือกด้วยตัวเอง” แม่หันมาพูดกับฉันที่ยังตกใจกับเหตุการณ์อยู่ ฉันมองหน้าไทเกอร์และพี่เสือสลับกัน แน่นอนว่าหากต้องเลือกมันมีคำตอบตายตัวอยู่ในใจแล้ว และตอนนี้พี่เสือก็กำลังส่ายหน้าบอกเป็นนัยๆ ว่าห้ามเลือกเขา “ใจ๋” เสียงของพ่อที่เรียกทำให้ฉันสะดุ้ง ด้วยความที่พ่อค่อนข้างดุ ความกลัวทำให้ฉันพูดคำตอบที่อยู่ในใจออกมา “พี่เสือค่ะ ใจ๋อยากหมั้นกับพี่เสือ”