“แม็กซ์คะ...ได้โปรด...อา...” คราวนี้คนร้องขอกลับเป็นผู้อยู่เบื้องล่างที่จิกปลายเล็บลงกลางแผ่นหลังอดีตนาวิกโยธินหนุ่ม ปากจิ้มลิ้มผ่อนลมหายใจและขบเม้มบนไหล่เปลือยแข็งแกร่งที่เริ่มมีเหงื่อซึม “บีน่า...แค่ลืมความกลัว คุณก็จะไม่เจ็บ” ฮอฟมันน์ยังกระซิบสั่งขณะขยับสะโพกทรงพลังเพื่อส่งตัวเองเข้าไปสำรวจทางแสนแคบได้ล้ำลึก ชายหนุ่มต้องอดทนอย่างหนักที่จะกักเก็บความสุขไม่ให้ล้นทะลักออกมาตอนนี้ บุษราคัมพูดถูกว่าคนตัวเล็กทำอะไรได้มากกว่าที่เขาคิด “แม็กซ์...อา...อืม” “ร้องขอผมอีกครั้ง ที่รัก...โอ...พระเจ้า...คุณต้องร้องขอผมอีกครั้ง” “ได้โปรดค่ะแม็กซ์...ยะ...อย่าหยุด” หญิงสาวทำตามที่เขาสั่งด้วยการพร่ำขออย่างลืมอายทั้งแอ่นกายเปลือยเพื่อตอบสนองความใหญ่โตของอดีตนาวิกโยธินหนุ่มที่เริ่มขยับแรงเร็วไม่มียั้ง ใบหน้าสวยส่ายสะบัดและลืมตัวจิกปลายเล็บไปบนผ้าคลุมเตียงก่อนแตะไต่ไปบนแผ่นหลังและกล้ามเนื้ออกหนั่นแน่น