CHAPTER 2
2783 Words
REN EMEIKO's POV
"Ren dalian mo late na tayo!" Kinuha ko ang bag ko at namadaling bumaba ng hagdan saka ko nilock yung pinto.
"Ito na oh! Pwede tawagin mo naman akong ate kahit minsan lang bwisit to." binatukan ko siya at pumasok sa loob ng kotse ni papa, ganun din siya dalawa kaming nasa back seat.
"Pwede ba tigilan nyo na ang pag-aaway umagang umaga." nagbuntong hininga si papa at sabay kami nag sorry ni ran.
Pasukan na namin ngayon, ako bilang 4th year at si Ran bilang grade 8 medyo kinakabahan ako lalo na nung pagbaba namin sa saksakyan at tumambad sakin ang napakadaming tao na hindi ko kilala.
Napalunok ako at napatitig sa school namin habang yung kapatid ko na uuna na maglakad.
"Oy intayin mo ko!" Parang wala siyang naririnig at daredaretsyo lang. Ako naman bumalik sa kotse at kumiss kay papa.
"Pa ingat po sa work." at tumakbo na din ako para habulin ang kapatid ko.
"Oy hatid na kita tas alis na ko ah." sumimangot siya sakin habang nakatingala, maliit din kasi tong kapatid ko haha.
"Bat may sinabi ba kong ihatid mo ko? hindi na ko bata mauna kana sa room mo." sus napakasungit naman, nagmamala dakilang ate lang naman ako sa harap niya at sa harap ng mga kaklase niya hahaha plastik
"Mamaya maligaw ka eh," bumuntong hininga sya.
"Pano ako maliligaw eh tinuro na satin ito nung nagpaenroll tayo hindi ba? Baka ikaw maligaw." tumawa na lang ako, taray talaga ng kapatid ko pero cute pa din siya sa paningin ko. Umakyat kami sa hagdan kasi sa taas ang mga junior high at sa baba naman ang mga grade 7. Madaming humahabol ng tingin samin karamihan mga batang babae nakatingin sila sa nakabusangot kong kapatid.
Kung tutuosin cute talaga ang kapatid ko syempre mana sa ate niya at napakacharming pa, yung ugali nga lang sarap itapon sa basura.
"Ano nginingisi ngisi mo diyan Ren?"
"Hehehe wala lang napagtanto ko lang ang ganda at ang pogi pala nating magkapatid." nabatukan niya ko at napatawa yung mga istudyanteng nakatingin samin.
Pahiya ako doon ah pero ngumiti na lang ako sakanila. Pagdating namin sa gitnang room pumasok na sya.
"Oy wala man lang bang kiss si ate?" Sumimangot siya at halatang asar na asar kasi nakatingin yung mga classmate niyang lalaki na nakatambay pa sa corridor.
Lumapit siya sakin sabay turo ng pisnge nya.
Nagulat ako sa kapatid ko pero kiniss ko na din siya sa cheek.
"Wow swerte niya sa ate niya," sabi nung mga classmate niya at nakita kong namula ang tenga niya sabay pasok sa room nila.
"Goodluck bunso," sabi ko at umalis na, pero rinig ko pa din yung mga classmate nya.
"Sana may ganun akong ate, alam mo ba yung ate ko panay utos lang." oo tama yung mga ate nyo panay utos lang.
"Ako din sana may ganun akong ate ang cute nya." sa mga gantong usapan lumalaki talaga ang range ng tenga ko eh.
Bumababa ako sa hagdan ng sobrang saya, hindi naman ako perfect sister teche~
Masyado akong masaya sa narinig ko kaya nawala sa isip ko na bago lang pala ako at hindi ko kilaala lahat ng classmate ko, pagpasok ko sa room namin bumigat ang pakiramdam ko. Kahit wala silang paki alam or hindi man nila ako napansin na pumasok feeling ko anytime mapapahiya ako.
Wala bang ibang transferee dito katulad ko na pwede akong samahan sa pag-iisa ko? Block section daw kasi sa school na ito kaya magkakasama na sila simula pa ng maging junior high sila tapos ako? Kakapasok lang so sila close na close na tapos ako loner? Hindi ko naman kerry makipagkilala sakanila kasi mahiyain ako sa umpisa at takot ako masnob or masabihan ng papansin or feeling close, ayokong ipagsiksikan ang sarili ko sa mga taong ayaw sakin or makipagkilala sakin. Ganun akong tao kaya ito tiis ganda sa pagtitig sa school ground.
Nasa tabi kasi ako ng bintana umupo para kahit loner ako malibang man lang ako sa kakagitig sa mga tao sa baba saka sa kabilang building andun yung kapatid ko. Mabantayan ko man lang siya kahit papano.
Huhuhu asan na ang tinatawag nilang high school debut? Gusto ko maging masaya ang huling taon bilang high school student ko pero anong nang-yari.
Dati sa dati kong school friendly yung mga tao kaya ang daling makasalimuha saka hindi rin sila magkakakilala kasi hindi naman block section doon eh dito? NGANGA AKO!
Tinitignan ko lang sila habang nagkakasayahan kasi dalawang buwan sila nawalay sa isat-isa. May iba na nanotice na ang existence ko sa room at ngumingiti may iba naman na busy pa din at iba na kakarating lang.
Medyo maaga pa kaya wala pang teacher, kumuha ako ng isang notebook para lagyan ng subject ko at nagdrawing drawing sa likod ninto.
Haysss. Wala bang uupo sa tabi ko? Bakante pa kasi yung unahan at likuran ko kaya wala din akong machika, sa katabi ko naman sa gilid kausap mga tropa niyang lalaki at sobrang ingay nila ha nakakaimbreyna hindi ko magets mga usapan nila puro computer games ata.
Bored na bored na ko.
"Hayy buhay," buntong hininga ko.
"Hi ikaw ba si Ren." napatingin ako sa lalaking umupo sa unahan ko at halos mahulog ang panga ko at lumuwa ang mata ko sa gulat.
"IKAW YUNG MANYAK!" Napasigaw ako at napatayo sa klase at napatingin silang lahat sa dereksyon namin, napangiwe naman siya sa gulat at napatawa bahagya.
Ako naman parang tuod doon na hindi makagalaw. Ok exaggerated na ko masyado pero talaga siya yun eh yung manyak sa tricycle.
"Excuse me Miss Ren? Tama ba ko?" May lumapit saming babae na nakasalamin at may hawak na folder.
"Ah opo ako po yun. " napatungo ako sa hiya sa mga pinag gagawa ko.
Tahimik pa din ang buong klase namin at nakatingin samin.
"He is Shiro Fujioka, vice president ng room natin at ako naman si Mariss Gomes ang president ng school. hindi namin alam ang sinasabi mo pero welcome sa class 4-B." nagsmile siya sakin pati na yung manyak at tumingin siya sa mga classmate namin at nagsiupuan na sila.
Woow napakagaling niyang leader, isang tingin niya lang sa mga classmate namin sumusunod na sila.
Umupo na din ako at nag-intay ng teacher na darating, may umupo sa likod kong babae at mukha siyang mahiyain.
Napanguso naman ako, siya talaga yung lalaking yun hindi ako nagkakamali eh, pero parang napakacharming niya ngayon at ang lakas maka student ang attire ah hindi siya mukhang delinquent katulad ng una kong kita sakanya.
"Psst oy transferee." napalingon ako sa katabi ko sa gilid, yung lalaking maingay.
"Kaw lang nag sabing manyak yan si Shiro ah, lakas mo hahah," bulong niya sakin sabay ngisi.
"Hehe" yun na lang ang nasabi ko ayaw ko naman siyang tarayan kahit gustong gusto ko kasi baka lalo pang masira ang high school debut ko ninto.
Maya maya dumating na ang teacher namin at nagstart na magbigay ng mga lesson, wala syadong tinuro kasi first day palang naman, getting ito know each other katulad ng dati pagdating sa mga teacher kasi magmakakakilala na sila.
Then break time, break time kung saan mamumulubi na naman ako kasi wala akong kasama at mukha akong kawawa.
"May kasabay ka kumain." nagulat ako ng lumingon si manyak.
"Ah eh wala haha." ngumiti siya sheeet lang ang pogi niya parang hindi siya yung manyak nung nakaraan.
"Gusto mo sumabay? Napakilala na pala ako sayo kanina ni pres. haha nagulat lang ako bat ako naging manyak." parang malungkot yung boses nya! Oh My! Nag papacute ba sya?
"Ah eh sorry haha kamukha mo talaga yung nang manyak sakin eh. HAHA sorry." nagtinginan yung mga classmate ko kasi napalakas yung tawa ko at kinabahan ako sa kanila.
Pero maya maya nagtawanan na din sila at lumapit samin.
"Hi ako si Ann."
"Ako naman si Shin."
"Im Rieza we can be friends" at so on and so on actually hindi ko matandaan lahat ng pangalan nila eh. Tapos yung nasa likod kong babae kinilala din nila transferee din pala sya.
Habang nakikipagtawanan ako sa mga classmate ko kinilabutan naman ako nung dumapo ang mata ko sa katabi ko sa gilid ang sama ng tingin niya sakin.
Sino ba yun?
Nagsipuntahan na sila sa canteen, at naiwan kami nila Shiro at nung iba sa room.
"Di ka kakain tara na," sabi niya pero hindi pa din ako nagtitiwala baka kasi fake yung smile nya.
"
REN EMEIKO's POV
"Ren dalian mo late na tayo!” Kinuha ko ang bag ko at namadaling bumaba ng hagdan saka ko nilock ‘yung pinto.
"Ito na oh! Pwede tawagin mo naman akong ate kahit minsan lang bwisit ‘to.” binatukan ko siya at pumasok sa loob ng kotse ni papa, ganun din siya dalawa kaming nasa back seat.
"Pwede ba tigilan niyo na ang pag-aaway umagang umaga.” nagbuntong hininga si papa at sabay kami nag sorry ni Ran.
Pasukan na namin ngayon, ako bilang 4th year at si Ran bilang grade 8 medyo kinakabahan ako lalo na nung pagbaba namin sa saksakyan ay tumambad sa’kin ang napakadaming tao na hindi ko kilala.
Napalunok ako at napatitig sa school namin habang ‘yung kapatid ko na uuna na maglakad.
"Oy intayin mo ko!” Parang wala siyang naririnig at daredaretsyo lang. Ako naman bumalik sa kotse at kumiss kay papa.
"Pa ingat po sa work.” at tumakbo na din ako para habulin ang kapatid ko.
"Oy hatid na kita tas alis na ko ah.” sumimangot siya sa’kin habang nakatingala, maliit din kasi ‘tong kapatid ko haha.
"Ba’t may sinabi ba kong ihatid mo ko? hindi na ko bata mauna kana sa room mo.” sus napakasungit naman, nagmamaladakilang ate lang naman ako sa harap niya at sa harap ng mga kaklase niya hahaha plastik
"Mamaya maligaw ka eh,” bumuntong hininga siya.
"Pano ako maliligaw eh tinuro na sa’tin ito nung nagpaenroll tayo hindi ba? Baka ikaw maligaw.” tumawa na lang ako, taray talaga ng kapatid ko pero cute pa din siya sa paningin ko. Umakyat kami sa hagdan kasi sa taas ang mga junior high at sa baba naman ang mga grade 7. Madaming humahabol ng tingin samin karamihan mga batang babae nakatingin sila sa nakabusangot kong kapatid.
Kung tutuosin cute talaga ang kapatid ko syempre mana sa ate niya at napakacharming pa, ‘yung ugali nga lang sarap itapon sa basura.
"Ano nginingisi ngisi mo d’yan Ren?”
"Hehehe, wala lang napagtanto ko lang ang ganda at ang pogi pala nating magkapatid.” nabatukan niya ko at napatawa ‘yung mga istudyanteng nakatingin samin.
Pahiya ako doon ah, pero ngumiti na lang ako sa kanila. Pagdating namin sa gitnang room pumasok na siya.
"Oy wala man lang bang kiss si ate?” Sumimangot siya at halatang asar na asar kasi nakatingin ‘yung mga classmate niyang lalaki na nakatambay pa sa corridor.
Lumapit siya sa’kin sabay turo ng pisnge niya.
Nagulat ako sa kapatid ko pero kiniss ko na din siya sa cheek.
"Wow swerte niya sa ate niya,” sabi nung mga classmate niya at nakita kong namula ang tenga niya sabay pasok sa room nila.
"Goodluck bunso,” sabi ko at umalis na, pero rinig ko pa din ‘yung mga classmate niya.
"Sana may ganun akong ate, alam mo ba ‘yung ate ko panay utos lang.” oo tama ‘yung mga ate niyo panay utos lang.
"Ako din sana may ganun akong ate ang cute niya.” sa mga ganitong usapan lumalaki talaga ang range ng tenga ko eh.
Bumababa ako sa hagdan ng sobrang saya, hindi naman ako perfect sister teche~
Masyado akong masaya sa narinig ko kaya nawala sa isip ko na bago lang pala ako at hindi ko kilaala lahat ng classmate ko, pagpasok ko sa room namin bumigat ang pakiramdam ko. Kahit wala silang pakialam or hindi man nila ako napansin na pumasok feeling ko anytime mapapahiya ako.
Wala bang ibang transferee dito katulad ko na pwede akong samahan sa pag-iisa ko? Block section daw kasi sa school na ito kaya magkakasama na sila simula pa ng maging junior high sila tapos ako? Kakapasok lang so sila close na close na tapos ako loner? Hindi ko naman kerry makipagkilala sa kanila kasi mahiyain ako sa umpisa at takot ako masnob or masabihan ng papansin or feeling close, ayokong ipagsiksikan ang sarili ko sa mga taong ayaw sa’kin or makipagkilala sa’kin. Ganun akong tao kaya ito tiis ganda sa pagtitig sa school ground.
Nasa tabi kasi ako ng bintana umupo para kahit loner ako malibang man lang ako sa kakagitig sa mga tao sa baba saka sa kabilang building andun ‘yung kapatid ko. Mabantayan ko man lang siya kahit papano.
Huhuhu, asan na ang tinatawag nilang high school debut? Gusto ko maging masaya ang huling taon bilang high school student ko pero anong nangyari.
Dati sa dati kong school friendly ‘yung mga tao kaya ang daling makasalimuha saka hindi rin sila magkakakilala kasi hindi naman block section doon eh dito? Nganga ako!
Tinitignan ko lang sila habang nagkakasayahan kasi dalawang buwan sila nawalay sa isa’t isa. May iba na nanotice na ang existence ko sa room at ngumingiti may iba naman na busy pa din at iba na kakarating lang.
Medyo maaga pa kaya wala pang teacher, kumuha ako ng isang notebook para lagyan ng subject ko at nagdrawing drawing sa likod nito.
Haysss. Wala bang uupo sa tabi ko? Bakante pa kasi ‘yung unahan at likuran ko kaya wala din akong machika, sa katabi ko naman sa gilid kausap mga tropa niyang lalaki at sobrang ingay nila ha nakakaimbreyna hindi ko magets mga usapan nila puro computer games ata.
Bored na bored na ko.
"Hayy buhay,” buntong hininga ko.
"Hi ikaw ba si Ren.” napatingin ako sa lalaking umupo sa unahan ko at halos mahulog ang panga ko at lumuwa ang mata ko sa gulat.
"Ikaw ‘yung manyak!” Napasigaw ako at napatayo sa klase at napatingin silang lahat sa dereksyon namin, napangiwe naman siya sa gulat at napatawa bahagya.
Ako naman parang tuod doon na hindi makagalaw. Okay exaggerated na ko masyado pero talaga siya ‘yun eh ‘yung manyak sa tricycle.
"Excuse me Miss Ren? Tama ba ko?” May lumapit saming babae na nakasalamin at may hawak na folder.
"Ah opo ako po ‘yun.” napatungo ako sa hiya sa mga pinaggagawa ko.
Tahimik pa din ang buong klase namin at nakatingin samin.
"He is Shiro Fujioka, vice president ng room natin at ako naman si Mariss Gomes ang president ng school, hindi namin alam ang sinasabi mo pero welcome sa class 4-B.” nagsmile siya sa’kin pati na ‘yung manyak at tumingin siya sa mga classmate namin at nagsiupuan na sila.
Wow napakagaling niyang leader, isang tingin niya lang sa mga classmate namin sumusunod na sila.
Umupo na din ako at nag intay ng teacher na darating, may umupo sa likod kong babae at mukha siyang mahiyain.
Napanguso naman ako, siya talaga ‘yung lalaking ‘yun hindi ako nagkakamali eh, pero parang napakacharming niya ngayon at ang lakas makastudent ang attire ah hindi siya mukhang delinquent katulad ng una kong kita sa kaniya.
"Pst oy transferee.” napalingon ako sa katabi ko sa gilid, ‘yung lalaking maingay.
"Kaw lang nag sabing manyak ‘yan si Shiro ah, lakas mo hahah,” bulong niya sa’kin sabay ngisi.
"Hehe.” ‘yun na lang ang nasabi ko ayaw ko naman siyang tarayan kahit gustong gusto ko kasi baka lalo pang masira ang high school debut ko nito.
Maya-maya dumating na ang teacher namin at nagstart na magbigay ng mga lesson, wala syadong tinuro kasi first day palang naman, getting to know each other katulad ng dati pagdating sa mga teacher kasi magmakakakilala na sila.
Then break time, break time kung saan mamumulubi na naman ako kasi wala akong kasama at mukha akong kawawa.
"May kasabay ka kumain?” nagulat ako ng lumingon si manyak.
"Ah eh wala haha.” ngumiti siya sheeet lang ang pogi niya parang hindi siya ‘yung manyak nung nakaraan.
"Gusto mo sumabay? Napakilala na pala ako sayo kanina ni pres. haha nagulat lang ako ba’t ako naging manyak.” parang malungkot ‘yung boses niya! Oh My! Nagpapacute ba siya?
"Ah eh sorry haha, kamukha mo talaga ‘yung nang manyak sa’kin eh haha sorry.” nagtinginan ‘yung mga classmate ko kasi napalakas ‘yung tawa ko at kinabahan ako sa kanila.
Pero maya-maya nagtawanan na din sila at lumapit samin.
"Hi ako si Ann."
"Ako naman si Shin."
"Im Rieza we can be friends.” at so on and so on actually hindi ko matandaan lahat ng pangalan nila eh. Tapos ‘yung nasa likod kong babae kinilala din nila transferee din pala siya.
Habang nakikipagtawanan ako sa mga classmate ko kinilabutan naman ako nung dumapo ang mata ko sa katabi ko sa gilid ang sama ng tingin niya sa’kin.
Sino ba ‘yun?
Nagsipuntahan na sila sa canteen, at naiwan kami nila Shiro at nung iba sa room.
"Di ka kakain tara na,” sabi niya pero hindi pa din ako nagtitiwala baka kasi fake ‘yung smile niya.
"Ah sige una kana,” sabi ko at tumayo na siya.
"Okay sige ask ka na lang samin ni pres pag may kailangan ka."
Tumango ako at nagsmile.
Lumingon ako sa likod ko at nakita ko siyang nagulat, nakatingin siguro siya samin.
"Sabay tayo?” aya ko sa kaniya at nagsmile siya. Aw ang cute.
"Ren Emeiko nga pala.” sabay ngite.
"Mican.” at ‘yun sabay kaming pumunta ng canteen pero iba talaga pakiramdam ko eh.
Feeling ko may nakatingin sa’kin ng masama galing ang enerhiyang ‘yun sa lalaking katabi ko sa upuan.
Hudas barabas anong problema niya?
To be continued
- Writer
