ตอน 10 ตีเหล็กต้องตีตอนร้อน

3784 Words

ตอน 10 ตีเหล็กต้องตีตอนร้อน ตีเหล็กต้องตีตอนร้อน นี่คือสิ่งที่สโนว์ยึดถือและเชื่อมั่น จนทำให้เขามายืนอยู่หน้าหอเปอร์ตอนนี้ หลังจากเหตุการณ์ชวนหน้าแดงในคืนนั้น สโนว์ก็กลับไปเตรียมตัวมาใหม่ ถ้าถามว่าเขินไหมแน่นอนว่าเขาต้องเขินอยู่แล้ว แต่จะเขินแค่ไหนก็ต้องยั่วต่อไหว ถึงตอนนี้จะยังไม่ถึงขั้นเก่งกล้าสามารถ แต่พอคิดว่ามีเป้าหมายเป็นเปอร์ ใจมันก็กล้าขึ้นมาเสียอย่างนั้น ประเด็นสำคัญคือเขาไม่อยากจะปล่อยให้เวลามันผ่านไปนานกว่านี้ วันก่อนเพิ่งรุกหนักด้วยการเล่นของเล่นในห้องเรียน มาเมื่อคืนก็ทำเปอร์เสียน้ำยามดึก ไฟกำลังลุกแบบนี้ปล่อยไว้ไม่ได้ ต้องรีบจัดการเพื่อนตัวสูงซะ ก๊อก ก๊อก ก๊อก มือบางเคาะประตูหน้าห้องของเปอร์ อาจจะดูอุกอาจไปนิดที่บุกมาไม่ได้บอกได้กล่าวแบบนี้ แต่ความดื้อระดับนี้ก็เหมาะกับน้องสปายตัวแสบของพี่เปอร์แล้วไม่ใช่เหรอ แกร๊ก “สวัสดีครับพี่เปอร์” ทันทีที่ประตูเปิดออก ร่างเล็กก็เอ่ยทักทายเสียงใส เปอร์ผงะเล็กน้อยที่เห็นว่าคนตรงหน้าเป็นเขา เห็นแล้วก็นึกเอ็นดู สโนว์ในร่างสปายเห็นแบบนั้นยิ่งฉีกยิ้มหวาน หน้ากากที่เขาใส่ในวันนี้มันบดบังหน้าตาน้อยกว่าทุกวัน ยิ่งทำให้เปอร์มองเขาเป็นสโนว์ได้ชัดขึ้น “มึง...เอ่อ น้องสปายมาทำไม” พอเห็นว่าสโนว์มาในรูปแบบน้องสปาย เปอร์จึงต้องเรียกตามบทบาทที่ร่างเล็กต้องการ ตั้งแต่เมื่อคืนที่เขาโดนคนตัวเล็กยั่วจนเผลอทำอะไรบ้าๆ ลงไป พอตื่นเช้าขึ้นมาเขาก็พยายามจะเช็กอาการของสโนว์ว่าเพื่อนตัวเล็กรู้ในสิ่งที่เขาทำเมื่อคืนหรือเปล่า แต่สโนว์ก็ดูปกติจนเขาแอบโล่งใจ จนก่อนกลับหอ สโนว์เดินมาใกล้ๆ เขาแล้วกระซิบว่า ‘เมื่อคืนละเมอเหรอ’ แถมยังหลุบตามองต่ำ มองส่วนล่างของเขาก่อนจะยิ้มหวานแล้วเดินจากไป มันทำให้เขามั่นใจร้อยเปอร์เซ็นว่าสโนว์รู้ การที่สโนว์รู้แบบนี้ สำหรับเขามันก็มีข้อดีคือเขาได้เห็นว่าคนดื้อก็เขินเป็น ไอ้อาการกอดหมอนจนตัวสั่นเมื่อคืน พอได้รู้ว่ามันไม่ได้เกิดจากความหนาว แต่เกิดจากความเขินแล้วมันก็รู้สึกเอ็นดูขึ้นมายิ่งกว่าเดิม แต่ในข้อดีมันก็มีข้อเสียตรงที่ขนาดร่างเล็กทั้งรู้ ทั้งเขินขนาดนั้น ก็ยังใจสู้ตื่นมายั่วเขาตอนเช้าได้ แล้วตกเย็นยังบุกมาหาเขาถึงห้องแบบนี้อีก เขาควรจะรับมือยังไงกับความดื้อของคนตรงหน้าดีนะ “พอดีสปายมีเรื่องอยากขอความช่วยเหลือครับ แต่สปายไม่รู้จักใครเลยนอกจากพี่เปอร์” พอสวมวิญญาณเป็นน้องสปาย เพื่อนตัวแสบของเปอร์ก็เสียงอ้อนเสียงหวาน แถมยังแสดงกิริยาท่าทางที่มันยั่วยวน ราวกับเป็นคนละคนกับสโนว์ ไม่สิ แต่จะว่าไปช่วงนี้สโนว์ก็ยั่ว เอาเป็นว่าทั้งสองยั่วคนละแบบแล้วกัน “ช่วยอะไร” “พี่เปอร์จะให้สปายยืนพูดอยู่ตรงนี้เหรอครับ จะไม่ชวนสปายเข้าไปด้านในหน่อยเหรอ” “อื้ม เข้ามาสิ” เปอร์เดินนำเพื่อนตัวเล็กเข้าในห้อง วันนี้สโนว์มาในชุดเสื้อฮู้ดสีฟ้า กับกางเกงขาสั้นสีขาว ดูน่ารักสดใสกว่าปกติที่เคยเจอ หน้ากากที่สโนว์ใส่ในวันนี้ก็เป็นสีขาว ดูเข้ากับชุดที่ใส่มากๆ “วันนี้พี่เปอร์อยู่คนเดียวเหรอครับ” “อื้ม ‘เพื่อน’ ที่มานอนเมื่อคืนเพิ่งกลับไป” เปอร์เน้นคำว่าเพื่อนให้คนตรงหน้าได้ยินชัดๆ “เหมือนกันเลย เมื่อคืนสปายก็นอนกับ ‘เพื่อน’ เลยไม่ได้ไลฟ์เลย” พอเปอร์บอกไปแบบนั้น สโนว์ก็ตอบกลับพร้อมเน้นย้ำคำว่าเพื่อนกลับมาเหมือนกัน คำตอบของสโนว์ทำให้เปอร์นึกเอะใจว่าจริงๆ แล้วสโนว์รู้รึเปล่า ว่าเขารู้เรื่องสโนว์เป็นน้องสปาย แต่ถ้ารู้ สโนว์คงอายและไม่กล้าแกล้งยั่วเขาแบบนี้ อีกอย่างสโนว์อาจจะต้องมาขอร้องให้เขาไม่ไปบอกใครบ้างแหละ นี่คือสิ่งที่เปอร์คิด “แล้วตกลงจะให้พี่ช่วยอะไร” คำถามของเปอร์ทำให้ร่างเล็กยิ้มหวานแล้วเดินเข้ามาใกล้ ก่อนที่มือบางจะค่อยๆ รูดซิปเสื้อฮู้ดที่ใส่ลง เผยให้เห็นชุดชั้นในสีแดงร้อนแรงที่ซ่อนอยู่ภายใต้เสื้อฮู้ดแสนน่ารักนั่น “สปายจะถ่ายรูปเซตใหม่ไว้ลง เลยอยากให้พี่เปอร์ช่วย” แหมะ เสื้อฮู้ดสีฟ้าตัวนั้นตกลงไปกองอยู่บนพื้น พร้อมกับเปอร์ที่สติหลุดไปเพราะร่างกายขาวๆ ที่ตัดกับชุดชั้นในสีแดงร้อนแรงนั่น “สปายจะถ่ายแค่สามเซตเอง พี่เปอร์ช่วยสปายหน่อยนะครับ” แม้จะไม่อยากเข้ามามีส่วนร่วมกับการถ่ายภาพวาบหวิวของคนตัวเล็กนี่ขนาดไหน แต่พอมารู้ตัวอีก เขาก็กำลังจับกล้องถ่ายภาพให้เพื่อนตัวเล็กที่ตอนนี้กำลังสวมบทน้องสปายขี้ยั่วอยู่ แชะ แชะ แชะ เปอร์ก็ถ่ายภาพตามที่คนตัวเล็กนี่บอก เขาอยากจะพูดจริงๆ ว่าระดับประธานชมรมถ่ายภาพ ไม่เห็นจะต้องมาให้เขาช่วยถ่ายให้ แต่ถ้าพูดไปแบบนั้นก็กลัวสโนว์ตกใจที่เขารู้ความลับนี่ จึงทำได้แค่ทำตามที่เพื่อนตัวเล็กร้องขอ ตอนนี้สโนว์กำลังหันหลังโก่งก้นงามงอนมาทางกล้อง กางเกงขาสั้นสีขาวถูกดึงลงเล็กน้อยให้เห็นขอบชั้นในสีแดงที่ใส่อยู่ เห็นแล้วอยากจะฟาดก้นนุ่มนิ่มนั่นสักที เขาละไม่เข้าใจเลยว่าสโนว์ไปหาชุดพวกนี้มาจากไหน หรือเพื่อนตัวเล็กจะใส่อะไรอย่างนี้เล่นอยู่ห้องตลอดเหมือนที่น้องสปายบอกในไลฟ์นะ จะอีโรติกเกินไปแล้วนะสโนว์ “สปายโพสโอเคไหมครับพี่เปอร์” “อื้ม” เปอร์ตอบไปแค่นั้น ไม่อยากจะพูดมากว่ามันโคตรจะโอเค ถ้ารูปที่ออกมา สโนว์ตั้งใจให้ออกมาเซ็กซี่ตามที่บอก ไอ้ท่าทางที่คนตัวเล็กทำอยู่นี่ก็โคตรจะตรงคอนเซ็ปต์เลยเถอะ พอเปอร์ตอบกลับไปแบบนั้น รอยยิ้มหวานก็ปรากฏอยู่บนหน้า ร่างเล็กโก่งก้นขึ้นมากกว่าเดิม แอบส่ายไปมาเล็กน้อยให้คุณช่างภาพจำเป็นได้กดถ่ายรัวๆ พอเปลี่ยนท่าไปมาสักพัก สโนว์ในร่างสปายที่หันหลังอยู่ก็เลิกโพส ในตอนแรกเปอร์ก็โล่งใจว่าจะได้เสร็จงานนี้สักที แต่เขาคิดผิด เมื่อจู่ๆ มือเรียวก็เอือมมาด้านหลังแล้วปลดตะขอเสื้อชั้นในสีแดงที่ตนเองใส่ออก “ถ่ายสิครับพี่เปอร์” สโนว์กล่าว มือข้างหนึ่งประคองชั้นในด้านหน้าไว้ ส่วนอีกข้างลูบต้นคอของตนเอง หันหลังนิดหน่อยพอให้ได้เห็นตัวด้านข้าง ท่าทางที่แสดงออกมาอย่างธรรมชาติทำให้เปอร์ต้องรีบกดชัตเตอร์รัวๆ ก่อนที่สโนว์จะหันหน้าแล้วเอาชั้นในออกจากร่างกาย มือบางชูแล้วยื่นมันมาด้านหน้า เปอร์กดถ่ายภาพนั้นรัวๆ ยอดอกขาวผ่องปรากฏอยู่ในกล้อง เอวคอดกิ่วรับกับสะโพกที่ผายออกจนเกินกว่าหุ่นผู้ชายทั่วไป ทุกอย่างมันช่างดูงดงามที่สุดในสายตาเปอร์ “อ่า พอแล้วละครับ น่าจะได้รูปพอแล้ว” สโนว์ว่า เปอร์พยักหน้ารับ กำลังจะเก็บกล้อง สโนว์ก็ถอดกางเกงขาสั้นสีขาวกับกางเกงชั้นในสีแดงที่ใส่อยู่ออก ร่างกายที่เขาเห็นบ่อยครั้ง แต่เห็นทีไรก็ไม่เคยจะชินเลยสักครั้งปรากฏต่อสายตา เปอร์ส่ายหน้า พยายามตั้งสติกับภาพนั้นแล้วถามออกไป “จะทำอะไร” “สปายบอกไปแล้วว่าสปายจะถ่ายสามเซต มาเริ่มเซตที่สองกันเถอะครับพี่เปอร์” ได้ยินแบบนั้นเปอร์ก็อยากจะตีหัวตัวเองแรงๆ ไม่น่าเลย เขาไม่น่าตกลงช่วยคนตัวเล็กนี่ตั้งแต่แรก ว่าแล้วว่าสโนว์ต้องไม่หยุดอยู่แค่นั้น “แต่เซตนี้ ต้องรบกวนพี่เปอร์หน่อยนะครับ” ภาพเซตที่สองที่สโนว์ต้องการ คือภาพเปลือย แต่มีสีเพนต์เป็นลวดลายบนร่างกาย ซึ่งพอเป็นแบบนั้น ไอ้ลวดลายที่อยู่บนร่างกายมันจะมาจากใครไม่ได้ นอกจากเปอร์เช่นเคย นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้เปอร์กำลังนั่งเตรียมสีอยู่แบบนี้ ในตอนแรกเขาอุตส่าห์บอกไปว่าไม่มีสีที่เหมาะต่อการเพนต์ร่างกายมนุษย์ แต่ที่ไม่น่าเชื่อคือคนตัวเล็กกลับเตรียมมันมาด้วย เขาเริ่มไม่ไว้ใจกระเป๋าเป้สีฟ้าที่สโนว์สะพายขึ้นมาแล้ว ตอนหยิบกล้องออกมาก็ว่าตกใจแล้ว นี่ยังมีสีอยู่อีก ในนั้นคงไม่ได้มีอะไรให้เขาตกใจอีกหรอกเนอะ “สปายนั่งตรงนี้นะครับ” พอเห็นว่าเขาเตรียมสีเสร็จแล้ว ร่างเล็กก็เดินมานั่งลงบนเก้าอี้ที่อยู่ข้างๆ เขา เปอร์พยายามจะไม่มองสปายน้อยที่ออกมาทักทายโลก โชว์ความน่ารักน่าเอ็นดู แต่ก็ไม่รู้จะเอาตาไปมองตรงไหน เผลอทีไรก็ต้องมองตลอดอยู่ดี “ลายแรก สปายอยากได้ลายดอกกุหลาบ ตรงนี้ครับ” ขาเรียวขาวค่อยๆ แยกออกจากกัน แล้วชี้เข้าตรงขาอ่อนด้านใน เปอร์เงยหน้ามองอีกคน กะจะถามย้ำให้แน่ใจ แต่ก็ได้คำตอบทันทีเมื่อสปายนำมือเขาไปวางบนส่วนที่ต้องการให้วาดรูป “วาดเลยสิครับพี่เปอร์” สุดท้ายเปอร์ก็ต้องยอมแพ้ ยอมทำตามใจที่สโนว์ต้องการ มือหนาค่อยๆ จรดพู่กันลงบนผิวเนียนสวย ขาสโนว์ค่อนข้างเล็ก เรียว ขาวผุดผ่อง และเรียบเนียนจนน่าแปลกใจว่าคนตัวเล็กนี่ดูแลตัวเองยังไงถึงได้ขนาดนี้ ยิ่งไปกว่านั้นคือขนต่างๆ ที่ควรจะมี กลับไม่มีให้มารำคาญใจแม้แต่เส้นเดียว เนียนไปหมดทั้งตัว “อื้อ” มือบางยกขึ้นปิดปากเพราะรู้สึกจั๊กจี้กับสัมผัสจากปลายพู่กัน ท่าทางน่ารักนั่นอยู่ในสายตาของเปอร์ทั้งหมด “พี่เปอร์ จั๊กจี้” เสียงหวานเอ่ยขึ้น เปอร์ยิ้มมุมปากเล็กน้อยก่อนจะบรรจงวาดภาพลงตามที่สโนว์ต้องการ ดวงตาคมพยายามโฟกัสจุดที่ตนเองต้องวาดภาพ แต่ก็มีหลายครั้งที่เขาเผลอเบนสายตาไปมองส่วนน่ารักที่อยู่ใกล้ๆ “เสร็จแล้ว” พอวาดเสร็จ เปอร์ก็ทำท่าจะลุกขึ้นไปเก็บอุปกรณ์ทั้งหมด แต่มือเล็กๆ นั่นดึงมือเขาไว้ให้นั่งลงก่อน “ยังมีอีกสองที่ที่สปายอยากให้วาด” พูดจบร่างเล็กๆ ก็ปีนขึ้นมานั่งคร่อมบนตักเขา หน้าอกขาวผ่องปรากฏอยู่ตรงหน้าพอดิบพอดี “สปายอยากให้พี่เปอร์วาดผีเสื้อตรงนี้” มือใหญ่ๆ ของเปอร์ถูกจับมาวางบนหน้าอกขาวผ่อง สุดท้ายเขาก็ทำอะไรไปไม่ได้มากกว่าทำตามใจเพื่อนตัวแสบ จุดที่สองที่เปอร์วาดรูปมันอาจจะยังดีที่ห่างจากส่วนล่างของสโนว์ แต่ที่แย่คือมันอยู่ใกล้ใบหน้าน่ารักนี่ต่างหาก ถึงจะมีหน้ากากบดบังอยู่ แต่ในหัวของเปอร์กลับมีภาพของเพื่อนตัวเล็กปรากฏทับอยู่ตลอด เปอร์พยายามรวบรวมสติวาดภาพผีเสื้อบนหน้าอกขาวผ่องนั่นจนเสร็จ แล้วก็มาต่อที่จุดที่สาม ที่สโนว์บอกว่ามันคือจุดสุดท้าย เขาก็อยากจะดีใจที่มันเป็นที่สุดท้าย แต่พอเห็นว่าเขาต้องวาดตรงไหนแล้วก็นึกอยากจะเป็นลมขึ้นมาเสียดื้อๆ เปอร์มองภาพสโนว์ที่กำลังคุกเข่า มือจับโซฟาแล้วหันก้นงามงอนมาทางเขา จุดที่สโนว์ให้เขาวาดรูปเพชรให้ คือเอวด้านหลัง ลำพังเอวมันก็พอทำได้ แต่พอเลื่อนส่ายตาลองต่ำ ก็จะพบกับก้นอวบอิ่ม และช่องทางด้านหลังที่มันกำลังขมิบเหมือนเชิญชวนนั่น นี่สโนว์กะจะเล่นกันให้ตายเลยหรือไงนะ “พี่เปอร์ครับ วาดสิ” เรียวขาขาวค่อยๆ กางออกแล้วส่ายไปมาเรียกให้เขารีบเข้าไปสัมผัส สุดท้ายเปอร์ก็ต้องยอมทำตามที่คนตัวเล็กบอก เปอร์บรรจงลงสีบนเนื้อขาวๆ ที่อยู่ตรงหน้า พยายามไม่มองก้นเด้งๆ นั่นจนวาดรูปภาพจนเกือบเสร็จ สโนว์ก็เริ่มถอยหลังจนก้นขาวๆ ชนกับเป้าเขาเต็มๆ เพื่อนตัวเล็กหันมายิ้มหวานแล้วเริ่มบดเอวลงกับส่วนโป่งนูนของเขา “อื้อ พี่เปอร์” “สปาย อื้ม หยุดก่อน” “หยุดอะไรเหรอครับ” ถามด้วยน้ำเสียงใสซื่อ แต่ก้นนุ่มนิ่มยังบดลงบนท่อนเอ็นของเขาไม่เลิกรา จากตอนแรกที่ยังพอข่มอารมณ์ไหว เริ่มชักจะเอาไม่อยู่ อะไรๆ ที่ควรสงบเริ่มตื่นขึ้นมาดันก้นนิ่มๆ นั่นคืน “พี่เปอร์” “อื้มม” “วาดเสร็จแล้ว เรามาถ่ายรูปกันเถอะครับ” แต่แล้วคนขี้ยั่วก็ลุกออกจากส่วนล่างของเขา แล้วลุกขึ้นไปยืนแถวประตูระเบียงเขาเสียดื้อๆ สโนว์แสร้งทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วเริ่มหาท่าโพสทั้งๆ ที่เพิ่งแกล้งเขาไป เปอร์เห็นแล้วอยากจะจับร่างเล็กมากดลงกับโซฟาแล้วกระแทกกระทั้นเข้าไปให้มันรู้แล้วรู้รอด จะได้เลิกดื้อกับเขาสักที “พี่เปอร์ ถ่ายสิครับ” แต่นั่นแหละ ในเมื่อทนไหวอยู่ เขาก็ต้องทนไปก่อน เปอร์ถ่ายรูปเซตที่สองให้สโนว์จนเสร็จ แต่การถ่ายเซตนี้มันค่อนข้างจะยากลำบากกว่าเซตแรกมาก เพราะเขาต้องถ่ายไป ปวดตึงส่วนล่างไป แถมภาพตรงหน้านี่ก็ไม่ได้ทำให้เขาสงบขึ้นเลย ยิ่งเห็นร่างกายยั่วยวนนี่ ยิ่งมีแต่อะไรๆ จะยิ่งนูนขึ้นอย่างเห็นได้ชัด “เรามาถ่ายเซตสุดท้ายเลยไหมครับ สปายไม่อยากรบกวนพี่เปอร์แล้ว วันหยุดทั้งที อยากให้พี่เปอร์ได้พักผ่อน” ถึงจะได้ยินแบบนั้น แต่รอบนี้เปอร์ไม่ได้โล่งใจเท่าไร เพราะดูท่าแล้ว สโนว์น่าจะแสบได้มากกว่าที่เขาคิด ตุบ แล้วเปอร์ก็คิดถูก เมื่อจู่ๆ สโนว์ก็เดินเข้ามาผลักเขาให้นั่งลงบนโซฟา ก่อนร่างเล็กๆ นั่นจะนั่งลงบนตักเขา สะโพกอวบอิ่มบดลงบนเป้าที่กำลังตุง ดุนดันกางเกงของเขา “สโนว์” “นี่สปายครับ ไม่ใช่สโนว์” “อื้ม หยุด” “เซตที่สามสปายจะถ่ายแบบเล่นกับพร็อพนะครับ” นอกจากจะไม่หยุด ร่างเล็กยังพูดต่อหน้าตาเฉย เปอร์สูดหายใจเข้าออกแล้วรอฟัง หวังจะรีบช่วยงานสโนว์ให้มันจบๆ ไปสักที “ไหนพร็อพ” “พี่เปอร์ไงครับ ช่วยหน่อยนะครับ สปายอยากถ่ายแบบสองคนดูบ้าง” “อื้ม” ไม่รอให้เปอร์ได้ตกลง สโนว์ก็จับมือเปอร์มาวางบนหน้าอกของตนเอง แล้วเอื้อมมือไปหยิบกล้องมาถ่ายให้เห็นแค่ตั้งแต่คอลงมา แต่ภาพที่ออกมันไม่ได้ชัดเท่าที่ควร เพราะคนตัวเล็กเล่นถ่ายไป บดเอวไป ไม่ยอมหยุดให้ตัวเองได้ถ่ายรูปได้ด้วยซ้ำ “พี่เปอร์ บีบสิครับ ภาพจะได้ออกมาสมจริง” ร่างเล็กนั่งพิงทาบทับเปอร์ไปทั้งร่าง ปากสีแดงๆ คลอเคลียอยู่บริเวณแก้มและใบหูของเขาไม่ห่าง คำพูดที่ออกมาจากปากแดงๆ นั่น ทำให้เปอร์เผลอบีบหน้าอกของสโนว์ตามที่ได้รับคำสั่ง จนสีที่วาดรูปผีเสื้อไว้มันเลอะไปหมด “อื้อ พี่เปอร์” สโนว์จับมืออีกข้างของเปอร์มาวางบนหน้าท้องของตนเองแล้วใช้กล้องมือถือถ่ายแทน เพราะตอนนี้เขาเริ่มไม่มีแรงพอจะยกกล้องไหว “พี่เปอร์ ดูดคอสปายหน่อยสิครับ” “พี่ว่า...” “ช่วยสปายหน่อยนะครับ สปายไม่เคยโดนใครดูดเลย อยากมีรูปแบบโดนดูดบ้าง” ไอ้คำว่าไม่เคยโดนใครดูดเลย มันเหมือนเป็นยากระตุ้นชั้นดี เขาเองก็ไม่รู้หรอกว่ามันจริงเท็จแค่ไหน รู้แค่ทนไม่ไหวแล้ว “อื้อออ” เปอร์เลียซอกคอขาวๆ ของสโนว์ ก่อนจะดูดจนมันขึ้นสี ร่างเล็กก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีด้วยการเอี้ยวตัวหันหน้าไปด้านหลัง ให้เปอร์ได้ทำรอยกับร่างกายตัวเองชัดๆ แชะ แชะ แชะ ระหว่างที่เปอร์ดูดลาดไหล่ของเขาไป สโนว์ก็กดชัดเตอร์รัวๆ มีบางรูปที่เห็นหน้าเปอร์บ้าง เขาคงต้องคัดรูปใหม่ หรือไม่ก็ค่อยไปหาทางเซ็นเซอร์ทีหลัง “อื้อ ขอสปายดูดพี่เปอร์บ้างสิครับ” สโนว์ในร่างสปาย จับมือใหญ่ๆ ของเปอร์ขึ้นมา แล้วเริ่มดูดไปตามนิ้วนั่น มือก็กดถ่ายรัวๆ ระหว่างที่ด้านบนทำหน้าที่ไป ด้านล่างก็ยังคงบดเอวใส่สะโพกเปอร์ไม่ยอมลดละเช่นกัน “พี่เปอร์ช่วยถือหน่อยสิครับ” สโนว์ยัดโทรศัพท์ใส่มือเปอร์ แล้วเปลี่ยนจากหันหลังเป็นหันหน้าเข้าหาแล้วนั่งคร่อมลงบนตักเปอร์ใหม่ มือเรียวจัดการถอดเสื้อของเปอร์ออก เผยให้เห็นหุ่นสุดเพอร์เฟกต์ของเปอร์ อดไม่ได้ที่จะลูบมือไปตามลอนกล้ามแน่นๆ ตรงหน้า “อย่าลืมถ่ายรูปด้วยนะครับ” พูดจบ ปากแดงๆ ก็ไม่ว่างอีกต่อไป เพราะสโนว์ก้มลงดูดยอดอกชูชันของเขา เปอร์เผลอกดชัตเตอร์รัวๆ เพราะความรู้สึกดีจากการหยอกล้อของร่างเล็ก เมื่อดูดยอดอกเขาจนพอใจ สโนว์ก็ขยับขึ้นมาเลียซอกคอเขาแล้วเริ่มดูดสร้างรอยไว้บนร่างกายของเขา ทุกสัมผัส ทุกการกระทำ ถูกเปอร์บันทึกภาพไว้หมด แต่เขาเองก็ไม่แน่ใจว่ามันจะดูรู้เรื่องไหม เพราะตอนถ่าย เขาเองก็ถ่ายไปมือสั่นไป “ต่อนะครับ” แล้วจู่ๆ ร่างเล็กก็ลุกจากอ้อมกอดเขา จับขาของเขาแยกออก แล้วแทรกตัวนั่งลงตรงกลางหว่างขา สโนว์เงยหน้ามือเปอร์ ก่อนจะก้มลงจูบเป้าที่กำลังโป่งนูนของเขา “ถ่ายสิครับพี่เปอร์” แชะ แชะ แชะ “น่ารักจัง งั้นต่อเลยนะครับ” จากนั้น เด็กดื้อก็เริ่มดึงกางเกงเขาลง แล้วงัดเอาส่วนใหญ่โตที่มันกำลังแข็งชูชันอยู่ด้านในให้ออกมาทักทายโลก สโนว์มองแล้วยิ้มๆ กับขนาดที่ใหญ่โต ไม่ได้ลดลงจากครั้งที่แล้ว ก่อนจะจูบเบาๆ ที่ส่วนปลายหัวมัน แม้จะทั้งตกใจ ทั้งเสียววูบแค่ไหน แต่เปอร์ก็ยังไม่ลืมหน้าที่ที่จะต้องถ่ายภาพไว้ให้หมด “สปายอยากมีเพื่อนไลฟ์ด้วยมานานแล้ว ไว้วันหลังจะชวนพี่เปอร์ไลฟ์ด้วย แต่ว่าตอนนี้ เรามาถ่ายรูปกันต่อเถอะครับ อ่อก” “อื้มมมม” ทันทีที่พูดจบ ปากแดงๆ ครอบลงมาบนส่วนปลายหัวที่แข็งปูดโปนออกมา สโนว์เงยหน้าขึ้น ก่อนจะขยับปากลงจนความใหญ่โตนั่นแทงคอ น้ำใสๆ ไหลออกจากดวงตาหวาน “พี่เปอร์ถ่ายรูปด้วยสิครับ ของพี่เปอร์ใหญ่คับปากไปหมด สปายอมจนเมื่อยปากแล้วนะครับ” ผละปากออกมาพูดก่อนจะครอบปากลงใหม่ รอบนี้ไม่ใช่แค่ครอบ แต่ยังเริ่มดูดแล้วใช้ลิ้นหยอกล้อของเปอร์อีกด้วย “ซี้ดดดด” เปอร์กดชัตเตอร์ไป มองภาพยั่วยวนตรงหน้าไป ตอนนี้ส่วนนั้นของเขามันแข็งจนแทบจะระเบิด รู้สึกต้องการสโนว์จนแทบห้ามใจไม่อยู่ จนมีบางจังหวะเขาดันเผลอกดหัวสโนว์ลงให้ปากแดงๆ นั่นกลืนกินของเขาได้เยอะๆ แชะ แชะ แชะ “อ่อก อ่อก อึก” “ซี้ด” เปอร์ดันสะโพกเข้าหาปากแดงๆ นั่น ทั้งๆ ที่ปกติเขาอึดแสนอึด แต่พอเจอสโนว์ยั่วติดกันหลายๆ วัน อารมณ์มันก็ยิ่งปะทุขึ้นรุนแรง แล้วไหนจะปากแดงๆ ที่กำลังปรนเปรอลูกชายของเขาอย่างสุดความสามารถนั่นอีก เห็นแบบนี้มันก็แทบจะทนไม่ไหว “อ่า ใหญ่ ของพี่เปอร์ใหญ่จัง” สโนว์ผละออกแล้วนั่งหอบ เปอร์ที่อดทนรอไม่ไหวขยับเป้าเข้าหา แล้วจับลำท่อนใหญ่โตของตนเองเขี่ยไปตามใบหน้าน่ารัก มือก็กดชัตเตอร์รัวๆ การประทำที่ดูเหมือนจะเริ่มคุมสติตัวเองไม่ไหวของเปอร์ทำเอาร่างเล็กยิ่งได้ใจ ขยับแก้มคลอเคลียกับลำแท่งนั่น “อื้ม” เพราะเอาแต่คลอเคลียจนคนรอรอไม่ไหว เปอร์จึงจับส่วนนั้นของตนเองมาจ่อที่ปาก แล้วเริ่มดันให้มันเข้าไปในปากแดงๆ นั่น แต่นอกจากสโนว์จะไม่ยอมอ้าปาก ยังลุกขึ้นอย่างกะทันหัน แล้วลงไปอยู่ในท่าคลานกับพื้น ก้นอวบอิ่มหันมาทางเปอร์ แล้วเริ่มส่ายไปมา “พี่เปอร์ เอานิ้วเข้ามาแบบวันนั้นได้ไหมครับ สปายอยากได้รูปตอนมีนิ้วใหญ่ๆ ของพี่อยู่ในรูของสปาย” สโนว์หันไปมองด้านหลัง พบว่าเปอร์ยังนั่งนิ่ง เขาจึงเริ่มวนก้นไปมาเป็นวงกลม ช่องปากทางด้านหลังขมิบรัดรัวๆ แล้วเอ่ยคำอ้อนเสียงหวาน “นะครับพี่เปอร์” “ได้ แต่จะไม่ได้แค่นิ้ว” “ฮะ” พรึ่บ จู่ๆ เปอร์ก็ลุกพรวดมาจับก้นเขาแล้วดึงมันเข้าหาจนมันแนบไปกับลูกชายใหญ่โตของตนเอง การกระทำของเปอร์ทำเอาสโนว์ตกใจไม่น้อย เพราะไม่คิดว่าเปอร์จะพูดหรือทำอะไรแบบนั้น ใจเขาแค่ต้องการยั่วให้เปอร์สติแตกเพียงเท่านั้น “พี่เปอร์จะ...” “ทนไม่ไหวแล้วแม่ง ยั่วนักนะ” เพียะ “พี่เปอร์จะทำอะไรครับ ไม่เล่นนะ” “กูก็ไม่เล่นแล้ว รอบนี้กูจะเอาจริง ไม่รู้รึไงว่าความอดทนของคนมันมีขีดจำกัด ในเมื่ออยากยั่วเอง ก็รับผลให้ได้ล่ะ” “อื้อออ”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more