"อ้าวเฮ้ย! มานั่งอยู่นี่สั่งอะไรหรือยังร้านกาแฟนะครับไม่ใช่ห้องสมุด"
มาวินกลับจากซื้อของเข้ามาเจอบนโต๊ะว่างเปล่าจึงตบโต๊ะถามคริสที่มานั่งอ่านหนังสืออยู่นานแล้ว ตั้งแต่เปิดร้านมาอาทิตย์หนึ่งเขาจะมาทุกวันนั่งทีละนานๆ ไม่พูดอะไร ส่วนฮิวโก้ก็เช่นกันช่วงนี้เป็นหวัดไม่ได้ไปร้องเพลงจึงหอบงานมาทำที่ร้านด้วย เขารู้ว่าคริสมาทำอะไรแต่ไม่พูดได้แต่นั่งดูเงียบๆ
"แดงมะนาวโซดาหนึ่งคุกกี้หนึ่ง"
คริสตอบก่อนหันไปสนใจหนังสือในมือต่อ เขาเลือกมุมร้านที่คนไม่เดินผ่านเพื่อต้องการความเป็นส่วนตัว พริกแกงทำน้ำปั่นให้ลูกค้าเสร็จพอดีจึงเปลี่ยนมือให้มาวินทำงานต่อส่วนตัวเองก็นั่งพัก ตั้งแต่เช้ามีลูกค้ามาเรื่อยๆ จากความช่วยเหลือของฮิวโก้คราวก่อนทำให้ร้านเริ่มเป็นที่รู้จัักมากขึ้น คริสยื่นน้ำแดงที่สั่งให้เธอดื่มก่อนถามเหนื่อยมั้ย
"ถามบ้าๆ ทำงานก็ต้องเหนื่อยสิไม่ได้เกิดมาบนกองเงินเหมือนนายจะได้สบายนั่งเป็นคุณชา
