พราวรัมทั้งงงและตกใจ ที่อยู่ๆมินทดาก็ลากตัวเธอลงจากแท็กซี่แล้วพาตัวเธอมาที่รถของเขา นี่เขาจะมาทำแบบนี้กับเธอไม่ได้หรอกนะ อะไรของเขา แล้วดูหน้าตาซิเอาเรื่องมาก น่ากลัวอีกแล้ว นี่เขาเห็นเธอได้ยังไง ตามเจอได้ยังไง
“หายไปไหนมาตั้งนานสามเดือนเลยนะ ทำไมต้องเปลี่ยนเบอร์ ทำไมไม่กลับห้อง นี่อย่าบอกนะว่าหนีไปอยู่กับผู้ชายมา”
“ห่ะ....”พราวรัมภาตกใจไม่คิดว่ามินทดาจะพูดแบบนี้ เขาเป็นบ้าไปแล้ว
“อะไรของคุณ พูดอะไรให้เกียรติกันบ้างนะ”
“ทำไม ก็เล่นหายไปตั้งหลายเดือน ไปอยู่กับใครมาล่ะ”
“นี่คุณ อย่ามาพูดแบบนี้นะ ขอโทษฉันเดี๋ยวนี้เลย”
“ขอโทษ เรื่องอะไร ถ้าไม่จริงแล้วจะเถียงทำไม”
“พราวรัมภา เงียบทำไมล่ะ พูดออกมาซิเธอมีอะไรจะแก้ตัว พูดมาเลยอยู่ๆหนีหายหน้าไปตั้งเกือบสามสี่เดือน จะเหลืออะไรกลับมาบ้างล่ะ อย่างเธอใครเห็นก็คงอดใจไว้ไม่ได้หรอก”
“นี่หยุดพูดเลยนะ คุณดูถูกฉันมากไปแล้ว ทำไมต้องมาว่าฉันด้วย จอดรถ
