Binalik nga ako ni Martin sa hotel pero para akong wala sa sarili. Nawindag pa rin ako sa nagyayari sa kotse. Hindi na ako makapag-focus sa pag kausap sa mga bisita dahil palagi ko na lang pinagmasdan si Martin na ngayon walang emosyon na nakasunod sa bawat pinupuntahan kong lamesa. Balik na naman siya sa dati niyang trabaho, ang tingnan ako mula sa sulok.
Ilang beses magtama ang mga mata namin habang nakikihalubilo ako sa mga tao. Kinagat ko ang pang-ibabang labi sa tuwing bumabalik sa isipan ko ang naganap. I closed my legs. I still feel the shivers between me at basang-basa pa rin ang gitna ko. Sa totoo lang, hindi ko alam kung matatapos ko pa ba itong birthday ko nang hindi na di-distract sa malalim na titig ni Martin sa akin.
I'm almost getting crazy. Nagpanggap lang akong nasa usap
