"สุดท้ายชีวิตของมึง ก็ลำบากแค่เพื่อนแบบกู!" เสียงตวาดดังขึ้น หลังจากที่จีน่าคุยโทรศัพท์เสร็จ มันยัดโทรศัพท์ใส่ลงไปในกระเป๋าของตัวเอง ก่อนจะเปิดประตูแล้วลงจากรถ พอเห็นแบบนั้น หัวใจของผมเต้นแรงขึ้นมาทันที อย่างน้อยๆมันก็ไม่ทิ้งผมไว้ตรงนี้ โครตดี ที่รู้ว่ามันต้องขึ้นไปบนห้องของผมอย่างแน่นอน "เวรกรรมอะไรของกูวะ ที่ต้องมาตามเช็ดตามล้างคนอย่างมึง!" จีน่าบ่น เมื่อมันกระชากประตูฝั่งผมให้เปิดออก ร่างเล็กกว่า โน้มลงมาเพื่อปลดสายรัดนิรภัยให้ ให้ตายเถอะว่ะ กลิ่นน้ำหอมของมัน ยั่วยวนฉิบหาย ผมขยับปลายจมูกไปชิดร่างของมันอย่างตั้งใจ แอบสูดดมกลิ่นกายของมันแบบที่ผมไม่เคยทำกับผู้หญิงคนไหน เป็นเพื่อนกันมาก็หลายปี ไม่เคยรู้เลย ว่าตัวของมันจะหอมขนาดนี้ "มึงไหวไหมเจ้า?" เสียงหวานร้องถาม เมื่อผมลงจากรถ แล้วฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มลงไป ทำให้ทรงตัวไม่ไหว "อื้ม เวียนหัวว่ะ" ผมหรี่ตามองมัน เห็นเสื้อรัดๆที่มันใ