My Ex-boyfriend's Gift

Warning: This story contains mature scenes. Beware and read at your own risk. Authors note: Bawal po sa maarte, pinapangunahan ko na kayo. Marami itong typos, grammar error, at wrong spelling. I'll try to edit it kapag nagkaroon ako ng time. So far, busy pa ako sa pagsusulat ng mga on-going ko kaya tiyaga muna. Saturn's POV "Where have you been Sasa? It's 4 o' clock in the morning, right? Gawain ba iyan ng matinong babae?" galit na sita sa akin ni kuya pagkapasok ko pa lamang ng pintuan. Salubong ang kanyang kilay habang pinapasadahan ako ng tingin. Napairap naman ako sa kawalan. Saka tuluy-tuloy na pumasok. Naramdaman ko namang sinundan niya ako ng titig na ikinataas ng aking kilay. Dire-diretso na sana akong aakyat sa hagdanan ng biglang tumayo ito sa sofa at galit na sinigawan ako. Napatigil tuloy ako sa paghakbang at hinarap siya. "Where have you been?! Answer me Sasa!" Sigaw niyang muli na nagpanginig sa akin. Napaatras tuloy ako habang mahigpit na hawak ang aking bag. Nakakatakot talaga si kuya kapag sumigaw ng malakas. Lumambot ang ekspresiyon nito ng makita ang takot sa mukha ko. Ngunit napakunot-noo ito ng makita ang suot ko na halos makita na ang aking kaluluwa. Muling sumama ang timpla ng mukha niya at napabuntung-hiningang umupo sa sofa. Nakahinga ako ng maluwang. Napansin ko na tila kanina pa niya inaabangan ang aking pag-uwi, na madalas na mangyari lately. Why he's still awake at this time? Nagsumbong kaya si Mommy sa kanya? Siya lang naman itong sumbungera kay kuya. Ala-una ako umuuwi noon pero noong inaabangan na niya ako, naisip kong alas kwatro nalang dahil kadalasan naman siyang mahimbing ng tulog sa kwarto niya ng ganitong oras. Nahuli kasi ako ni mommy noong isang gabi, malamang sinabi ni mommy sa kanya. Pakialamera talaga ang mommy ko. Hindi nalang nila ako pabayaan, tutal wala akong ginagawang masama. Tsss! Nakakainis talaga! Sabi ng hwag sasabihin kay kuya ang pag-uwi ko ng madaling-araw. Sinumbong pala ako. Sabagay magkakakampi naman kasi sila. "Why do you care kuya? Wala kang pakialam kung anuman ang ginagawa ko!" I blurted in anger. Nakabawi na ako sa pagkabigla kaya nasagot ko siya. Tsaka, ano ito plastikan? Kelan pa siya nagkaroon ng concerned sa mga ginagawa ko? Hindi ko na nga siya pinapakialaman sa gusto niya kahit nakabuntis at nag-uwi ito ng babae sa bahay tapos ngayon pakikialaman niya buhay ko? Galit ako sa kanya. Hindi gusto ang nabuntis niya at kinakasama niya dahil masyado itong pa-baby sa kanya. Ako lang dapat binebaby niya. Pero dati iyon. Hindi na ngayon. Iba na ngayon. Magsimula noon ay hindi ko na siya kinausap. I'm against with the girl. Naiinggit ako eh. Ako dapat ang nasa lugar nya at sa akin lang dapat ang atensyon ng kuya ko. Inagaw niya ang atensiyon ni kuya. Naitsapwera ako at napabayaan. Simula noon naging malayo na ang loob ko sa kanya. Gumawa ako ng sarili kong mundo. Madalas ako sa labas at madaling-araw na umuuwi. Gusto ko lang naman magpapansin. But I was wrong, hindi niya ako napapansin kahit ano pang gawin ko. Pero simula ng makarating sa kaalaman niya na boyfriend ko si Crayon ay lagi na niya akong napupuna. Madalas na din siyang nakaabang sa pag-uwi ko at lagi akong tinatanong kung naghiwalay na ba kami ni Crayon. Nagtataka na ako sa kanya kung bakit tanung siya ng tanong kung naghiwalay na ba kami ng boyfriend ko. Subalit ipinagkibit-balikat ko nalang iyon dahil baka ayaw lang niya kay Crayon. Wala naman akong pakialam kung ayaw niya dito. Quits lang kami dahil ayaw ko din naman sa nabuntis niya. Dati naman hindi siya ganito I mean hindi sila ganito. Pati yung wife niya kasi nakikialam na. Na kesyo layuan ko daw ang boyfriend ko dahil lolokohin ako, ganito ganyan. But nah! Dineadma ko lang ang mga pangaral echos nila. I'm happy with my boyfriend at walang makakapigil sa akin. He's my life...my everything. Hindi naman bad influence si Crayon coz he taught me how to love and be loved. Ang masamang naiambag lang niya siguro sa akin ay ang madalas naming paglalagi sa condo niya. Doing some hot steamy s*x. Hindi ko mapigilan eh. Lalo na at masarap siyang magmahal. He's my first boyfriend and first of all. I'm only seventeen and his twenty-five pero hinayaan kong ibigay sa kanya ang pinakaiingatan ko coz I love him. "You're with him?!" Nabalik ako sa kasalukuyan ng marinig ko na naman ang galit na sigaw ni kuya. Sasagutin ko na sana ngunit napasulyap ako sa may hagdanan. Nakita kong nagmamadaling bumaba sina mommy at ang wife-to-be nito na may hawak pang oreo at ang mommy ko na halatang nagising sa ginawang pagsigaw ni kuya. "Oo! Pakialam mo! Bakit ba ayaw ninyo sa kanya?!" Naiinis na hiyaw ko. Bakit hindi nalang nila ako pabayaan. Dito ako masaya. Dito ako kuntento. Lumapit si kuya sa akin para siguro sampalin ako or what. Pero naunahan na siya ni Mommy at ni hipag ko. Inilayo siya sa akin ni Mommy habang ang hipag ko naman ay pumagitan. Biglang sumama ang pakiramdam ko ng maamoy ko ang hawak niyang isang box ng oreo. Kaagad na tinatakpan ko ang aking ilong gamit ang aking isang kamay. Pakiramdam ko kasi ay babaliktad ang aking paningin. Feeling ko masusuka ako anumang oras habang minamasdan siyang ngumunguya ng oreo cookies. Bakit ganito ang nararamdaman ko? Favorite ko kaya ang oreo cookies at madalas marami akong baon sa school. Baka sira yung kinakain niya o kaya expired na kaya masama ang pang-amoy ko dito. "Lolokohin ka lang niya Sasa! Wala siyang maidudulot na maganda sa'yo. For heaven's sake makinig ka naman sa akin!" frustrated na bulalas ni kuya habang pigil siya ni Mommy na hwag makalapit sa akin. Marahas niyang sinuklay ang kanyang buhok saka pabagsak na naupo sa sofa. Agad namang lumapit ang asawa nito saka hinaplos-haplos ang likod nito habang matalim ang tingin sa akin. Umikot ang eyeballs ko sa inasal niya. Galit na siya niyan? Well, she doesn't have the right. Sampid lang siya sa pamamahay namin. "You should listen to your Kuya Jupiter, it's for your own good Saturn." Pahayag ng asawa nito. Nag-init ang ulo ko sa bigla niyang pagsabat sa usapan. Sino siya para pagsabihan ako? "Sino nagsabi sayong pangarala---" "Stop it Sasa!" Galit na pinutol ni kuya ang ano pa mang sasabihin ko. Umirap lang ako at handa na sana silang talikuran ng biglang tumayo si kuya at hinigit ako. "Respect your Ate Chloe! She's part of this family! At hwag na hwag mo akong tatalikuran kapag kinakausap kita. Hwag kang maging bastos!" "Whatever kuya!" Galit na hiyaw ko din. Inalis ko ang pagkakahawak niya sa braso ko. I rolled my eyes again and started to walk out. But before I could step out. My sister-in-law grabbed my hand and stopped me from walking. "Listen Saturn...listen to your brother..." nagsusumamong sabi nito na bakas ang lungkot sa mukha nito. Napasinghap ako ng makita kong tumulo ang luha sa kanyang mga mata. Marahil, ayaw niya na nag-aaway kami ng kuya ko. "Makinig ka naman sa kanya...kahit ngayon lang. Para sa kapakanan mo naman ito. Para sa ikabubuti mo." Suminghot ito saka binitawan ang kamay ko. Di ko naiwasang mapatitig sa kanya. Napakaamo ng kanyang mukha, napakaganda niya. Ngayon ko lang sya natitigan ng husto dahil madalas ko syang di tapunan ng tingin. She's like an angel...no doubt kaya nainlove si kuya sa kanya at binuntis sya agad. Itutuloy ko na sana ang paglalakad ng bigla ko namang naramdaman ang pagsama ng aking akiramdam. At dahil malapit ang mukha ng hipag ko sa akin ay naamoy ko ang kinain niyang oreo cookies. Mas lalong sumama ang pakiramdam ko at bumaliktad bigla ang aking sikmura. Nang hindi ko na nakayanan ang amoy ay marahan ko siyang tinulak. Napaduwal nalang ako sa harapan nila at halos maiyak ako dahil wala naman akong maiduwal kundi puro tubig lang ito at laway. Nang matapos ako sa pagsusuka ay saka ako nag-angat ng tingin. Napasinghap naman ang mga kaharap. Nalaglag ang panga habang nanlalaki ang mga matang nilang nakatingin sa akin. "ARE YOU PREGNANT!" Hindi na nakatiis si kuya na magtanong. Napaatras ako sa takot. Natigilan at nag-isip saglit. ''No! I-I'm not! M-May nakain lang akong hindi maganda." Mabilis kong nawika. Naisip ko baka sira yung carbonarang kinain namin ni Crayon kanina sa condo niya kaya nasuka ako. Tsaka ako buntis? Malabo. Maingat si Crayon at--- Wait a minute...hindi pa pala ako dinadatnan. Almost 2 months and a half na! Oh my!!! "This can't be happening!" sabi ni mommy sa may gilid ko na agad lumapit kay kuya t hinagod ang likod nito. Hindi kasi makalma si kuya dahil patuluy itong nagmumura. Napapailing nalang ang hipag ko habang nakahawak sa kanyang dibdib. Ako naman ay nanatiling tulala. Hindi ko alam kung ano ang irereact ko. Damness! Nakaramdam akong muli ng pagkahilo at panghihina ng katawan. God...Please no...I'm only seventeen!" piping dalangin ko. Naglakad ako papuntang kusina para makatakas sa galit nilang titig. Kukuha na rin ako ng tubig para makalma ang sama ng pakiramdam ko. Pero nakakalimang hakbang palang ako ay bigla na naman akong nahilo. Umikot ang paningin at nagdilim sa akin ang lahat...