รู้หน้าไม่รู้ใจ

1226 Words

รถม้าวิ่งเปลี่ยนเส้นทางมาอย่างต่อเนื่องราวๆ สามลี้ คนชุดดำที่อยู่เบื้องหลังหาได้ตามมาแต่อย่างใด ลี่หลินซึ่งคอยฟังเสียงจากด้านใน เมื่อไม่ได้ยินเสียงไล่กวดจากทางด้านหลัง หากแต่เมื่อพิจารณาให้ถี่ถ้วน ลี่หลินก็ถึงกับตกใจ เบิกตาโพลง ทั้งส่งเสียงร้องเรียกลุงฟู่คนขับรถม้าโดยทันที “แย่แล้ว..ลุงฟู่ กับดักกก” สิ้นเสียงตระหนกตกใจ ก็ปรากฏกลุ่มคนชุดดำเพิ่มเข้ามาอีกหนึ่งชุด “ ฮ่า..ฮ่า…ฮ่า…รู้ตัวก็สายไปเสียแล้ว ออกมาซะดีๆ บางทีข้าอาจจะไว้ชีวิตพวกเจ้า หากยอมให้ของสิ่งนั้นแก่ข้า” “พวกเจ้าต้องการอะไร ของอันใดกัน” ลี่หลินตะโกนโต้ตอบจากภายในรถม้า “ป้ายหยกขาวมังกรคู่ สลักคำว่าเฉิงด้านหลัง เจ้ารีบส่งมาให้ข้า” ว่าแล้วก็เหลื่อนตัวเข้ามาประชุดรถม้าพร้อมยกผ้าม่านขึ้น หากแต่ลุงฟู่ตาไว เห็นตั้งแต่เขาเริ่มเคลื่อนตัวเข้ามาแล้ว จึงได้คว้ากระบี่ที่ติดไว้ในช่องลับใต้ที่นั่งผู้โดยสาร ตีไปยังมือของผู้บุกรุก เวล

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD