มาเฟียคลั่งรัก 20+++

ตอนที่ 10 แลกลิ้น

Episode [10] แลกลิ้น

ก็อก ก็อก ก็อก ! เสียงเคาะประตูทำให้ภีรวัฒหยุดการกระทำก่อนที่ชายหนุ่มจะลุกขึ่นไปที่ประตูพร้อมกับยื่นหน้าไปส่องตาแมว ปรากฎใบหน้าไม่สบอารมณ์ของเอเธนส์ที่ยืนอยู่หน้าประตู..

"มีไร..ถ้าไม่สำคัญกูไม่คุย" นํ้าเสียงหงุดหงิดเอ่ยถามเพื่อนด้วยอารมณ์ที่กำลังเริ่มไม่ดี

"สำคัญพอไหม?" เอเธนส์ดึงข้อมือเล็กของเด็กสาวที่สภาพผมเผ้ายุ้งเหยิงร่างเล็กสั่นเทาเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อใบหน้าจิ้มลิ้มแปะเปื้อนไปด้วยคราบนํ้าตาบนไหล่กลมกลึงมีเสื้อแจ็คเก็ตของเอเธนส์ปกคลุมอยู่

สร้างความตกใจให้กับภีรวัฒเขาเอื้อมมือไปคว้าข้อมือเล็กมาหาตัวเองก่อนจะดึงเธอเข้ามากอดเต็มแรงในใจรู้สึกผิดเต็มเปี่ยมที่ปล่อยให้เธอเป็นสภาพแบบนี้..

"ใครทำอะไร"

"ฮึก..ทำไมไม่ปล่อยให้หนูโดนรังแกไปเลยล่ะคะ..ทำไมไม่ไปสนุกต่อ..ไม่ต้องมาสนใจหนูหรอก"

แพรวาเอ่ยออกมาด้วยน้อยใจเพราะเธอเห็นร่างของเด็กผู้หญิงอายุรุ่นราวคราวเดียวกับเธอสภาพล่อแหลม..

"แพรวา.."

"ปล่อยหนู" แพรวาสะบัดร่างของผู้เป็นอาจนสุดแรง หัวใจดวงน้อยเต็มไปด้วยความเสียใจ ถ้าเอเธนส์ไม่ไปช่วยเธอได้พอดีป่านนี้เธอคงกลายเป็นศพที่โดนข่มขืนแล้วฆ่าตาย เด็กสาววิ่งออกมาจากตรงนั้นอย่างไม่มีเป้าหมายเธอไม่แม้แต่จะหันไปมองข้างหลัง..

ด้านแพรวาที่วิ่งออกมาก็มาหยุดที่ข้างทางเปลี่ยวๆ เด็กสาวกวาดสายตามองไปรอบๆไม่มีแม้แต่รถซักคนทำให้เธอขนลุกซู่ซ่าไปหมด..

แต่ไม่นานแสงสว่างจากรถก็สาดส่องเข้ามาที่ร่างเธอก่อนที่BMW คันหรูจะขับปาดตัดหน้าเธอจนทำให้ร่างของแพรวาเกือบเซล้มภีรวัฒลงจากรถเดินมาหาแพรวาที่สภาพยับเยิน..

"ขึ่นรถ..เรามีเรื่องต้องเคลียกัน"

"หนูไม่เคลีย"

"อย่ามาดื้อกับอานะแพร" ภีรวัฒเริ่มหงุดหงิดเขาผิดก็จริงที่ไม่ยอมอ่านไลน์แต่เธอก็ไม่ควรมาสถานที่แบบนี้ทั่งที่ไม่เอ่ยบอกเขาซักคำถ้าเธอยอมบอกเขาซักนิดเรื่องแบบนี้คงไม่เกิด..

"หนูไม่ได้ดื้อ..อื้อ!?" ภีรวัฒจับคางเล็กของเด็กสาวขึ่นพร้อมกับก้มหน้าลงประกบจูบลงโทษอย่างรวดเร็ว สองแขนโอบรัดร่างเล็กให้แนบชิด ดวงตากลมโตของแพรวาเบิกกว้างด้วยความตกใจ..

สัมผัสเร้าร้อนที่รุกลํ้าเข้ามาในโพรงปากเล็กเริ่มรุนแรงขึ่นเรื่อยๆลิ้นหนาสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากหอมหวานของเธอพร้อมกับตวัดเรียวลิ้นเกี่ยวพันลิ้นเล็กไร้เดียงสาที่พยายามต่อต้านเขา

สองร่างที่กอดรัดกันกลมกลึงเหมือนหนึ่งเดียวอยู่หน้ารถคันหรูที่มีเพียงแสงของรถเพียงคันเดียวที่สาดส่องเข้ามาทำให้บรรยากาศตรงนี้มีเพียงชายหญิงเพียงสองคน..

"แค่กๆๆ" ร่างเล็กของเด็กสาวกอบโกยลมหายใจเข้าปอดร่างเธออ่อนระทวยไปหมดจนภีรวัฒที่ไม่แสดงอาการใดๆต้องออกแรงพยุงร่างเธอเอาไว้..

"อาภามจูบหนูทำไมคะ"

"สั่งสอนให้หายดื้อไง"

"ใจร้าย..จูบคนอื่นแล้วมาจูบหนูทำไม" แพรวาต่อว่าชายหนุ่มด้วยอารมณ์น้อยใจที่ยังไม่ลดลงเลยแม้แต่น้อย มือเล็กยกขึ่นสีริมฝีปากตัวเองด้วยความรุนแรงนึกรังเกียจ

"อาใจร้ายได้กว่านี้อีก..ถ้าหนูยิ่งดื้อบทลงโทษก็จะเพิ่มหนักกว่าเดิมเข้าใจมั้ยครับ?"

"ข..เข้าใจก็ได้ค่ะ" แพรวาตอบกลับด้วยท่าทางตะกุกตะกักเพราะสายตาที่มองตรงนั้นของเธอเพียงแปลบเดียวก็สัมผัสถึงรังสีบางอย่างที่อันตรายต่อร่างกายแน่นอน..

@บ้าน

บรรยากาศในรถที่ตลอดการเดินทางกลับบ้านเงียบกริบไม่มีใครปริปากพูดอะไรจนถึงบ้าน แพรวาเหลือบไปมองคนข้างกายก่อนที่เธอจะสำนึกผิด

"หนูขอโทษนะคะ..ที่หนูมาแล้วไม่บอกอาภามซะก่อน..คือ..หนูแค่พารุ่นพี่มาทำธุระแปปเดียวเองค่ะ..ไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้หนูผิดเองแหละที่จริงหนูไม่มีสิทธิ์ไปโกรธอาภามด้วยซํ้าที่ไม่อ่านไลน์หนู..หนูขอโทษนะคะ" แพรวาค่อยๆขยับร่างกายไปหาคนตัวโตที่นั่งสงบสติอารมณ์อยู่นิ่งมือเรียวยกขึ่นไหว้ผู้เป็นอาลงบนไหล่หนาอย่างสำนึกผิด.."แต่..อาภามอย่าลงโทษหนูแบบนั่นอีกนะคะ"

"เป็นใครมาห้าม" ภีรวัฒหันไปมองใบหน้าของเด็กสาวที่กำลังทำท่าทางครุ่นคิด

"ก็อากับหลานเขาไม่จูบกันแบบนี้หรอกนะคะ" แพรวาตัดสินใจไม่พูดออกไปตามความคิดของตัวเอง

"นั่นนะสิ" มือหนาเอื้อมไปเปิดประตูรถแล้วตวัดขาลงไปก่อนจะยืนพิงรถคันหรูในสมองมีแต่คำยํ้าเตือนจากหลานสาวที่วนยํ้าอยู่ตลอดพร้อมกับล้วงกระเป๋ากางเกงหยิบบุหรี่ในกระเป๋ากางเกงขึ่นมาจุดสูบ..

"หึ..แล้วไง..ไม่ใช่หลานจริงๆซักหน่อยทำได้มากกว่านี้อีก" ภีรวัฒพึมพำเบาๆมือหนาที่มีเส้นเลือดปูดโปนยกขึ่นคีบมวลบุหรี่ออกแล้วพ้นควันออกระบายความรู้สึกสับสันภายในใจ..

"อาภามดูเครียดๆนะคะ..เป็นอะไรรึป้าวไม่สบายหรอขออนุญาตินะคะ" แพรวายื่นแขนขึ่นสอดมือเรียวเข้าใต้เรือนผมหน้าที่ปกคลุมหน้าผากชายหนุ่มก่อนจะค้างไว้แบบนั่นซักพัก..

"ไปนอนได้แล้ว.."

"ขอโทษค่ะงั้น..ฝรรดีนะคะ" รอยยิ้มสดใสจากใบหน้าจิ้มลิ้มส่งให้ผู้เป็นอาทำให้คนที่ยืนมองถึงกับเสียอาการหลบสายตาเธอ..

"ครับ" พอพ้นร่างของหลานสาวภีรวัฒก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก มือหนาอีกข้างยกขึ่นจับที่หน้าอกข้างซ้ายของตัวเองที่เต้นผิดจังหวะ..

"หัวใจเต้นผิดปกติ..คงต้องหาเวลาไปเช็คสักหน่อย" มือหนาลูบวนอยู่ซักพักก่อนจะหันหน้าไปส่องกระจก ก็แทบตกใจเมื่อสีหน้าของตัวเองกลับกลายขึ่นเป็นสีแดงระเรื่อ..

22.00 AM.

"อีกไม่กี่วันแล้วสินะที่อาวิลจะกลับอังกฤษ" เด็กสาวพึมพำกับตัวเองพลางถอนหายใจถ้าเป็นไปได้เธออยากย้ายไปเรียนอังกฤษด้วยซํ้าแต่ผู้เป็นอาก็ไม่ยอมให้เธอไปอยู่ด้วย

แพรวาวางครีมทาผิวลงบนหน้ากระจก มือบางยกขึ่นมาแตะริมฝีปากตัวเองพร้อมกับภาพตอนจูบกับภีรวัฒผุดขึ่นมาในหัวทำหัวใจดวงน้อยเต้นโครมครามอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน..

"หื้มม" แต่เสียงโทรไลน์กลุ่มก็สอดแทรกเข้ามาในโซนประสาท แพรวากดรับสายอย่างไม่ลังเลก่อนจะปรากฎใบหน้าของเพื่อนและพี่ในกลุ่มเดียวกันกันครบ..

เจ๊โฟร์ : (พรุ่งนี้วันเกิดใครเอ่ย)

นุ่น : (วันเกิดใครไม่รู้แต่พรุ่งนี้ต้องตี้ซักหน่อยแล้ว)

ปิ่นโต : (พรุ่งนี้แพรอายุ18พอดีนิ)

แพรวา : (หนูต้องขออนุญาติคุณอาก่อนนะคะ)

นุ่น : (เเพรอยู่คอนโดไม่ใช่หรอ)

ปิ่นโต : (แพรย้ายที่อยู่ไหม่แล้วค่ะ)

เจ๊โฟร์ : (ไม่ต้องห่วงว่าจะอันตรายเดี๋ยวเจ๊จะดูแลลูกๆเอง ไปด้วยกันนะคะเดี๋ยวขึ่นมหาลัยมาร้อยทั้งร้อยต้องเข้าผับแน่นอนอย่างน้อยๆจะได้มีประสบการณ์ เชื่อเจ๊สิ)

ปิ่นโต : (ก็ได้ค่ะ..เจ้าของงานวันเกิดต้องไปให้ได้นะรู้มั้ย)

แพรวา : (จะพยายามไปให้ได้นะ ?)

เจ๊โฟร์ : (ต้องได้สิคะหนู)

แพรวา : (โอเคค่ะ ไว้เจอกัน)

------------------------------

อาการมันหนักถึงขั้นต้องไปตรวจหัวใจกันเลยทีเดียว5555+ เขิลน้องแหละดูออก><