มาเฟียคลั่งรัก 20+++

ตอนที่ 09 เดิมพัน

Episode [09] เดิมพัน

ท่ามกลางบรรยากาศที่เต็มไปด้วยเสียงกรี๊ดพร้อมกับเสียงโห่ร้องให้กับผู้ชนะการแข่งขันและการเปิดเผยโฉมหน้าเจ้าของแห่งนี้ เด็กสาวยืนจับสายกระเป๋าพายด้วยท่าทีกังวลเพราะกลุ่มเด็กแว้นที่ไม่ผ่านการตรวจให้เข้างานยืนจ้องเธอด้วยสายตาหื่นกระหายพร้อมกับพ้นควันบุหรี่สีขาวพุ่งยิ่งเพิ่มความน่าเกียจน่ากลัวตรงกันข้ามกับกลุ่มเพื่อนของอาเธอตอนสูบบุหรี่อย่างสิ้นเชิง..

"มาคนเดียวหรอจ้ะ..สาวน้อย:)" คนตัวเล็กสะดุ้งขึ่นมาด้วยความตื่นตระหนกเธอกลืนนํ้าลายเหนียวๆลงคอย่างยากลำบาก พร้อมกับกวาดสายตามองเด็กแว้นกลุ่มนั้นที่เริ่มเดินเข้ามาหาเธอเรื่อยๆ

แพรวาค่อยๆก้าวถอยหลังเพื่อจะหาโอกาสหนี มืออีกข้างของเธอล้วงลงในกระเป๋าเพื่อจะหยิบโทรศัพท์โทรหาคาวิล

(หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถทำรายการได้...)

"โชคเข้าข้างเราจริงๆเว้ย555+"

"อย่าเข้ามานะ.." ความหวาดกลัวถาโถมเข้ามาในใจเธอ สองขาค่อยๆก้าวถอยหลังไปทีละนิดมือที่จับโทรศัพท์ไว้สั่นเทาชื้นไปด้วยเหงื่อเธอค่อยๆกดแชร์สถานที่ให้ภีรวัฒพร้อมกับกดอัดเสียงอย่างกล้าๆกลัวๆแต่ยังดีที่เด็กพวกนั่นไม่ได้โฟกัสมือเธอสายตาน่ารังเกียจจ้องมองเพียงหน้าอกอวบอูมทั้งสองข้างของเด็กสาว..

@ห้องพัก

ชายหนุ่มเจ้าของร่างกายสมบูรณ์แบบในชุดนักแข่งเดินมุ้งหน้ามายังห้องพักหลังจากประกาศผลและของเดิมพันเสร็จพร้อมกับผู้จัดการของที่นี้ที่เดินตามมาติดๆพอมาถึงหน้าห้องการ์ดจำนวนหนึ่งที่ยืนรักษาความปลอดภัยก็ก้มหัวเคารพ

ใบหน้าเรียบนิ่งไม่ตอบกลับใดๆทั้งสิ้นชายหนุ่มเดินมุ้งเข้ามาในห้องพร้อมกับทิ้งตัวนอนลงบนโซฟาตัวหนาด้วยความเหน็ดเหนื่อยเพื่อนๆในแก๊งที่นั้งอยู่กันครบต่างมองไปที่ภีรวัฒเพียงคนเดียว

"ทำไมแข่งรอบนี้มึงดูเหนื่อยๆจังวะ" คาวิลเอ่ยถามเพื่อนรักก่อนจะกระดกแก้วไวน์เข้าปากรวดเดียวหมด

"เหนื่อยเพราะผู้หญิงพวกนั้นต่างหากล่ะ" เจ้าของใบหน้าที่นอนหลับตาบนโซฟาเอ่ยเสียงหงุดหงิดปนรำคาน

"ไม่จัดของเดิมพันสักหน่อยไง..ดูจากรูปร่างคงเด็ดพอตัว" สายตาเซ็กซี่มองของเดิมพันที่ถูกผู้จัดการฝ่ายหญิงและการ์ดเดินพาตัวมายังห้องเพื่อส่งตัวให้ผู้ชนะ

เอเธนส์ที่นั่งเงียบตลอดเวลาชายตามองเจ้าของร่างอวบอิ่มที่ใส่ชุดชิ้นเล็กชิ้นน้อยอวดเรือนร่าง ร่างกายเซ็กซี่ของผู้หญิงลูกครึ่งญี่ปุ่นทุกสัดส่วนของเธอน่าสัมผัสจนหัวใจที่ไม่เคยเต้นเพราะใครกลับเต้นผิดปกติเพราะมองแค่เรือนร่างของเธอ..

"ของเดิมพันมาแล้วค่ะคุณภาม" เจ้าของร่างสูงที่ดูน่าเกรงขามกว่าผู้หญิงทั่วไปเอ่ยขึ่น 'คาร่า' มีความเป็นผู้นำสูงหญิงสาวเป็นอีกคนที่ภีรวัฒมอบงานสำคัญๆให้จัดการหลายอย่างทั้งเรื่องบริษัทและเรื่องสนามแข่งที่เธอจะแวะมาแค่ตอนจำเป็นและงานสำคัญเท่านั้นส่วนคนที่ดูแลที่นี้ตลอดเวลาและรับหน้าแทนภีรวัฒตลอดคือ 'ซีโน่'

"เดี๋ยวฉันจัดการเอง"

"ค่ะคุณภาม" คาร่าเดินออกไปจากห้องพร้อมกับซีโน่ที่เดินเคียงข้างกันออกไปทำให้ภายในห้องเหลือเพียงหนุ่มๆที่ทุกสายตาจ้องมองร่างของเด็กสาวเป็นตาเดียว..

เจ้าของใบหน้าโหดเหี้ยมเกิดความรู้สึกไม่พอใจแปลกๆขึ่นมาในใจอย่างบอกไม่ถูกมือหนาเอื้อมไปหยิบซองบุหรี่ยี่ห้อดังขึ่นมาจุดสูบพร้อมกับพ้นควันสีขาวลอยคละคลุ้งไปทั่วห้องเพื่อระบายความรู้สึกตะหงิดๆในใจที่เกิดขึ่น..

"แค่กๆ" เสียงสำลักควันบุหรี่ทำให้ชายหนุ่มหันไปมองเด็กสาวที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตามือเล็กถูกยกขึ่นมาปิดจมูกตัวเองไว้ ใบหน้าหวานขึ่นสีแดงระเรื่อ ร่างอวบอิ่มสั่นเทาจนหน้าอกกระเพือมทุกสายตาในห้องมองไปที่เด็กสาวอย่างสงสัยกับอาการของเธอ

เอเธนส์ยกมือขึ่นมาคีบมวลบุหรี่ออกจากปากก่อนจะลุกขึ่นจากโซฟาเต็มความสูงพร้อมกับเหลือบมองเด็กสาวที่อาการเริ่มดีขึ่นมือเล็กเอาออกจากจมูกตัวเอง

"กูกลับล่ะ"

"มึงพึ่งมาไม่ใช่ไง" อเดลมองเพื่อนชายอย่างจับผิดเขารู้ดีว่าเพื่อนจอมโหดของเขาต้องสนใจเด็กคนนี้ จากที่รักการสูบบุหรี่เป็นชีวิตจิตใจแต่กลับยอมหยุดสูบง่ายๆเพียงเพราะเด็กสาวสำลักควัน?

"กูกลับดีกว่า..เดี๋ยวคนแถวนี้จะสำลักควันตายซะก่อน" ไม่พูดเปล่าดวงตาไร้ความรู้สึกใดๆเหลือบมองเด็กสาวที่ค่อยๆช้อนดวงตากลมโตที่เปื้อนไปด้วยหยาดนํ้าตามองเขาก่อนที่เธอจะรีบหลบตาหนี..

"เค๊" อเดลหัวเราะเบาๆก่อนที่มือหนาจะยกแก้วไวน์ขึ่นมมาจิบอย่างสบายใจ

"แบตมาหมดเชี้ยไรตอนนี้ว่ะ" คาวิลโยนโทรศัพท์เครื่องหรูลงบนโต๊ะด้วยความโมโห ใบหน้าหล่อเหลาแสดงออกว่าไม่พอใจอย่างชัดเจน..

"งั้นกูว่าเราแยกกันกลับเลยดีกว่า..กูจะแวะเข้าไปดูคาสิโนต่ออยู่พอดี"

"อืม" ภีรวัฒเอ่ยตอบก่อนที่คาวิลจะลุกขึ่นจากโซฟาเดินออกจากห้องเป็นคนแรกพร้อมกับการ์ดอีกสองคนตามมาด้วยอเดลที่เดินตามไปติดๆ รั้งท้ายด้วยเอเธนส์ร่างกายกำยำเดินออกมาอย่างเชื่องช้าใบหน้าหล่อเหลาผุดรอยยิ้มน่ากลัวส่งไปให้เด็กสาวที่ยอมเงยหน้ามองแต่ละคนที่เดินออกไปจากห้อง..

ภายในห้องมีเพียงหญิงชายเพียงสองคนที่อยู่ด้วยกัน ภีรวัฒไล่สายตามองเรือนร่างของเด็กสาวที่อายุน่าจะรุ่นเดียวกันกับแพรวา ก่อนที่เขาจะลุกขึ่นจากโซฟาไปล็อคประตูห้อง

สร้างความตื่นตระหนกให้เธอ เจ้าของเรือนร่างอวบอิ่มสั่นเทาด้วยความกลัวเธอกลืนนํ้าลายเหนียวๆลงคออย่างยากลำบาก..

Line!!!

การแจ้งเตือนไลน์ไลน์ดังขึ่นรอบที่ร้อยของวันภีรวัฒเอื้อมมือไปปิดเครื่องโทรศัพท์ด้วยความรำคานแต่กลับไม่รู้ว่าคนที่กำลังโดนรังแกต้องการความช่วยเหลือจากเขา..

"ถอด"

"..."

"เป็นใบ้หรอ?" เด็กสาวส่ายหัวตอบแทนการพูด เธอกลัวผู้ชายตรงหน้าจับใจ

"..." ชายหนุ่มเงียบถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย

"ของเดิมพันทำอย่างอื่นไม่ได้หรอคะ..."

"?" เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาขมวดคิ้วมุ้นมองร่างกายอวบอิ่มที่สั่นเทาไม่หยุดด้วยความรำคานตา

"..."

"เธอจะแสแสร้งไปทำไม"

"ฉันเปล่า.." เสียงแผ่วเบาหลุดออกจากริมฝีปากอวบอิ่มอมชมพูของเด็กสาว มือทั้งสองของเธอกำกางเกงน้อยชิ้นของตัวเองจนยับเยิน

"ฉันไม่ชอบให้โอกาสสองกับใคร"

แควก!!!

"อึก..!?" เสื้อสีขาวสะอาดตาตัวจิ๋วขาดออกออกจากกันจนเผยให้เห็น สองเต้าเด่นโชว์สายตา..

"ฉันขอร้อง..ฮึก..อย่าทำอะไรฉันเลยนะ" เด็กสาวอ้อนวอนชายหนุ่มอย่างสุดความสามารถ

"เก็บปากไว้พูดอะไรที่มันมีสาระกว่านี้หน่อยไหม? ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดี เพราะพรุ้งเธอก็ต้องกลับญี่ปุ่นแล้วไปเป็นของเดิมพันให้ผู้ชายเอาต่อไป"

"อย่าพูด..ฉันไม่อยากได้ยิน" เด็กสาวยกมือขึ่นทั้งสองข้างปิดหูตัวเองแล้วส่ายหัวปฏิเสธความจริงทั่งนํ้าตา

ปึก! ท่อนแขนแข็งแกร่งผลักร่างเธอลงบนโซฟาก่อนจะขึ่นคร่อมร่างของเธอ เขาแค่อยากระบายอารมณ์ที่เก็บกดมาจากแพรวาเท่านั่นชายหนุ่มถอดเสื้อแจ็คเก็ตออกก่อนจะล้วงมือเข้าใต้กางเกงตัวจิ๋ว..

ก็อก ก็อก ก็อก !

--------------------