ปั่ก!
"กรี๊ดดดดเจ็บบบ...มันเจ็บนะคลินพอก่อน!..อื้อ" ร่องสวาทที่ถูกปิดตาย โดนหัวดอกเห็ดกระแทกใส่จนมันเจ็บแสบไปทั่วกลีบงาม
ร่างบางสะดุ้งเกร็งได้แต่กำจิกฝ่ามือตัวเองระบายออก ใบหน้าสวยบิดเบี้ยวทรมานปล่อยน้ำตาเม็ดโตไหลพราก เขาไม่น่ารื้อฟื้นความทรงจำเรื่องเก่าอีกเลย
"อ่าส...มันยังแน่นเหมือนเดิมเลยนะริน" เขาเองก็รู้สึกปวดหนึบไปทั่วลำเอ็น ยิ่งขยับเขยื้อนก็ยิ่งเสียดสีผนังโพรงนุ่ม มันเสียวซ่านยากจะอธิบาย จนโน้มตัวไปก้มลงดูดยอดประทุมถันตวัดไปมา ปลุกเร้าความต้องการของคนร่างเล็ก
"อื้อ.." แต่สิ่งที่รินเซ่ทำคือการเม้มปากกลั้นเก็บเสียงน่าอาย หันเบี่ยงใบหน้าสวยมองทิศทางอื่น ราวกับรังเกียจการเห็นหน้าคนตัวสูง ปล่อยเรือนร่างให้ชมเชยไม่อาจห้ามร่องรอยสารพัดที่ประทับตราไว้
"ฉันเป็นผัวเธอนะริน อย่าทำเป็นรังเกียจลืมท่าเดิมๆของเราสิ" ร่องคับแคบดูดความเป็นชายไม่มีปล่อย เหมือนกับตอนช่วงชิงความบริสุทธิ์ที่ยั
