เวลาตี 5
กอหญ้าลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างรู้สึกหนาวๆ แต่แปลกจังนอนมาทั้งคืนเพิ่งจะรู้สึกหนาวเอาตอนนี้ เมื่อคืนนี้ทำไมรู้สึกอุ่นกว่านี้นะ หรือเป็นเพราะว่าเมื่อคืนนี้โดนผีอำเลยรู้สึกร้อนๆ ไปทั้งตัว ตอนนั้นขยับตัวไม่ได้ด้วยต้องใช้แน่ๆ
“พี่โมสไข้ลดหรือยังนะ..?”
กอหญ้าลุกขึ้นแล้วก็หันไปมองพี่โมสที่เตียงที่ยังนอนห่มผ้าหลับสนิทอยู่ จึงลองยื่นมือไปแตะที่หน้าผากของพี่โมสเบาๆ
“ไม่มีไข้แล้วนี่..ค่อยยังชั่ว”
นี่น่าจะได้เวลาที่อามิวจะตื่นแล้วกอหญ้ารีบลุกกลับห้องตัวเองก่อนดีกว่า
กอหญ้าจึงรีบเก็บที่นอนแล้วก็หมอนออกไปจากห้องของพี่โมสอย่างไว ก่อนที่อามิวจะลุกขึ้นมาเห็น
แกร๊ก> เสียงประตูปิดสนิทแล้ว
ผมลืมตาตื่นขึ้นมามองไปที่ประตูห้องเพราะรู้ว่ากอหญ้าน่าจะออกจากห้องไปแล้ว ยัยนั่นจะรู้ไหมนะว่าเมื่อคืนนี้ผมลงไปนอนกอดเธอทั้งคืน เห็นนอนสั่นเป็นลูกหมาเลยอยู่ที่พื้นปากเก่งจริงๆ ผมเพิ่งจะลุกขึ้นมานอนบนเตียงได
