เวลา 1ทุ่มกว่า
“จะโทรไปถามดีไหมวะ..ไม่ดีกว่า”
ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูแล้วก็วางลงบนเตียง
“หรือไลน์ไปถามดี..ไม่เอาดีกว่า..”
ทำไมต้องเป็นห่วงยัยนั่นด้วยวะเนี่ย
"ขอบคุณมากนะริวจิที่มาส่ง.."
ผมได้ยินเสียงของกอหญ้าที่หน้าต่างห้องนอนจึงรีบวิ่งไปดู
"ยังจะยืนสั่งลากันอยู่นั่นแหละ"
เห็นยัยนั่นกำลังยืนร่ำลาไอ้ริวจิแล้วก็มินนาอยู่ที่ประตูรั้วหน้าบ้าน
"อย่าลืมขับรถไปส่งมินนาด้วยนะริวจิ.."
"ไม่อยากไปส่งเท่าไหร่หรอก ถ้ากอหญ้าไม่ขอนะริวปล่อยยัยนี่ทิ้งลงกลางทางแล้ว"
"ฉันก็ไม่ได้อยากกลับกับนายเหมือนกันนั่นแหละ.."
"อย่ามาเป็นปากดีหน่อยเลย.."
"พอได้แล้วทั้ง 2 คน หยุดทะเลาะกันได้แล้ว เราเป็นเพื่อนกันนะทำงานอยู่กลุ่มเดียวกันด้วย เราต้องรักแล้วก็สามัคคีกันซิ กอหญ้าไม่ชอบเห็นคนทะเลาะกันเลย"
"ริวขอโทษ.."
"มินขอโทษนะกอหญ้า.."
"ไปส่งมินนาให้ถึงบ้านด้วยนะ แล้วก็ระหว่างทางห้ามทะเลาะกันอีกแล้วด้วย..ถ้า
