เช้าวันนี้กอหญ้ายังคงตื่นแต่เช้าเช่นเคยร่างบางที่สวมเพียงชุดนอนสายเดี่ยวกำลังตัดแบ่งแซนวิชเป็นชิ้นเล็กขนาดพอดีคำอย่างพิถีพิถันพร้อมจัดเรียงใส่กล่องจนเสร็จเรียบร้อย ก่อนที่เธอจะเดินไปหยิบส้มสายน้ำผึ้งในตู้เย็นมาผ่าแบ่งเป็น 2 ซีกจนได้จำนวนที่ต้องการจึงลงมือคั้นน้ำส้มและเทใส่ขวดแก้วปิดฝาเรียบร้อย
กอหญ้ามองมื้อเช้าที่แสนเรียบง่ายด้วยสายตามีความสุขก่อนที่เธอจะจัดการทำความสะอาดห้องครัวจนกลับสู่สภาพเดิมพร้อมเดินตัวปลิวกลับไปที่ห้องนอนเพื่อจัดการอาบน้ำแต่งตัวสวยๆไปหาภีมวัจน์ที่คอนโด
คอนโด A
ภีมวัจน์ติดกระดุมเสื้อเชิ้ตอย่างไม่เร่งรีบสองหูก็คอยฟังเสียงกริ่งหน้าห้องที่ตอนนี้ก็ยังคงเงียบกริบคิ้วเข้มของเขาพลันขมวดเข้าหากันด้วยความแปลกใจเมื่อคนที่เขารอคอยอยู่นั้นยังเดินทางมาไม่ถึงสักทีหรือว่าวันนี้เธอจะไม่ว่างกันนะอยู่ ๆ ภีมวัจน์ก็รู้สึกจิตใจห่อเหี่ยวอย่างบอกไม่ถูกมือที่ติดกระดุมคล้ายจะหมดแรงขึ้นมาเส
