SHAKE GIVE UP :: CHAPTER 5 [30%]
1386 Words
Shake & Lastneem
5
ร่างระหงของลาสนีมหมุนตัวอยู่หน้ากระจก มองดูตัวเองที่ตอนนี้อยู่ในชุดเดรสเกาะอกสีดำที่แสนจะเย้ายวน ใบหน้าหวานคมแต่งหน้าให้ดูคมเฉี่ยว จนสวยซะจำไม่ได้ ปกติเธอจะมักไม่ค่อยแต่งหน้าสักเท่าไหร่ แต่ไปเที่ยวกับเพื่อนในครั้งนี้เธอก็ต้องจัดเต็มสักนิด มือบางเท้าเอวมองตัวเอง ปล่อยผมสีดำน้ำตาลให้ยาวจนถึงกลางหลัง หยิบกระเป๋ามาสะพายและสวมรองเท้าผ้าใบสีขาวคู่ใจ ขาเรียวยาวและหน้าอกหน้าใจที่ดูมและขาวจนเด่นสุดๆ ร่างเล็กลงมาจากร้านและปิดทันที มองรถสุดหรูมินิคูเปอร์ตัวใหม่ล่าสุดสีชมพูจะจอดลงที่ตรงหน้า ร่างของเพื่อนสาวประเภทสองที่ก้าวลงจากรถ ใบหน้าสวยกว่าเธอแล้วละมั้งเนี้ย?
“สวยจัง ไม่ได้เจอตั้งนาน”
“กรี๊ด ขอบคุณค่า แกก็สวยนะ... แต่ใส่ชุดเดรส สวมรองเท้าผ้าใบ? แกคิดอะไรอยู่เนี้ยนังนีม”
“แกก็รู้ว่าฉันไม่ชอบใส่ส้นสูงอ่ะ” ลาสนีมเดินหน้ามุ่ยขึ้นรถไป ก่อนจะหันไปมองเพื่อนของตัวเองที่แต่งตัวได้เซ็กซี่มากๆ ให้ตายเหอะ!! ผู้หญิงอย่างฉันไร้ที่ยืนนะเนี้ย
“เออ ว่าแต่เป็นอะไรเซ็งๆ ผัวไม่จัดให้เหรอ?”
“นี่ไอ้เจต ฉันบอกแล้วไงว่าพี่ตินกับฉันเป็นแค่แฟนกัน!! อีกอย่างพี่ตินเขาไม่ทำกับฉันแบบนั้นหรอกย่ะ”
“โฮก!! ชักช้าจริงๆ เอากันไปเถอะย่ะ ถึงยังไง แกก็ตายรังที่พี่ตินสุดหล่ออยู่แล้วล่ะ หุหุ”
“ช่างเรื่องฉันเถอะ ว่าแต่จะพาไปไหนไม่ทราบ? แล้วไม่ทำงานหรือไง”
“ชิ ฉันเป็นใครดูด้วยนะ? ทำธุรกิจของตัวเอง จ้างคนทำสิ” เจเจยิ้มให้เพื่อนสาว ที่ยักไหล่อย่างกวนๆ แต่ว่าลาสนีมเพื่อนของเธอเปลี่ยนไปมากจริงๆ นะ จากผู้หญิงที่ชอบแต่งตัวแรงๆ และมักจะแต่งหน้าแต่งตา แต่ตอนนี้มีแฟน กลับกลายเป็นผู้หญิงเรียบร้อยราวกับผ้าพับไว้
“จ้าๆ แม่คนเก่ง... ตกลงจะพาไปไหนเนี้ย?”
“ไปดื่ม ไปเต้น ไปแรดและไปหาผู้ชาย!!”
“เชอะ แล้วนีโอหายไปไหนแล้วไม่ทราบย่ะ?”
“เป็นชื่อที่แสลงหูมาก เลิกพูดถึงอีผู้ชายเลวๆ คนนั้นไปเลย... ฉันสวยออกขนาดนี้ มันยังนอกใจไปมีคนใหม่เลย คิดแล้วแค้นๆๆ” ลาสนีมหัวเราะกับท่าทีของเพื่อนสนิท เจเจเป็นเพื่อนสาวประเภทสองของเธอที่สนิทมากที่สุดแล้ว เธอคอยอยู่เคียงข้างลาสนีมมาตลอด และเป็นคนที่ยุให้เธอไปบอกชอบพี่ตินจนได้คบกัน ตอนนี้เจเจก็เปลี่ยนตัวเองจนสวย จนเธออิจฉาตาร้อนสุดๆ รถหรูของเจเจมาจอดที่หน้าผับแห่งหนึ่งที่คนมาเที่ยวเยอะพอควร ทั้งสองคนลงจากรถไปก็เป็นที่จับตามองทันที เพราะถึงแม้ว่าลาสนีมจะไม่ได้จัดเต็ม แต่ความที่เธอมีใบหน้าที่หวานคมและไหนจะชุดที่สวมใส่ สามารถเรียกสายตาหนุ่มๆ ให้เลี้ยวมองกันทันที
“ป่ะ ฉันชวนพวกเพื่อนเรามาด้วย... ยัยพวกนั้นอ่ะ คิดถึงแกนะ”
“อืม” ใบหน้าหวานเงยหน้ามองป้ายผับขนาดใหญ่อย่างนิ่งๆ ชื่อผับที่ไม่เคยคุ้นหูเลยสักนิด แต่มันแปลกตรงที่ทำไมเธอถึงใจสั่นแบบนี้ล่ะ? ไม่มั้ง... อาจจะเพราะกังวลที่ต้องหนีพี่ตินเที่ยวก็เป็นได้
“นีม เร็ว!!”
“อะ อืม มาแล้วๆ”
‘Crop Buy’
เป็นชื่อร้านที่แปลกจริงๆ??
ทั้งสองสาวเดินตรงเข้ามาภายในก็กวาดตามองหาเพื่อนที่จองโต๊ะไว้กันอย่างนิ่งๆ เพราะตอนนี้คนเยอะมาก จนเธอมองไม่เห็นเลย ลาสนีมเดินตามเจเจไปที่โต๊ะของเพื่อนตัวเองที่ไม่ได้เจอกันนานมาก และพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน บรรยากาศก็ดี ทำให้ลาสนีมที่เครียดอยู่ถึงกับยิ้มออกมาที่ได้ซึมซับบรรยากาศที่ตัวเองทิ้งมานาน ร่างสูงของเชคที่เดินออกมาจากห้องทำงานก็ตรงมานั่งที่หน้าเคาร์เตอร์ มองดูแขกที่เข้ามาในร้านอย่างเยอะทุกวัน ตอนนี้กิจการที่ผับก็เลยกลายเป็นของเขาโดยปริยาย แต่ก็ยังคงใช้ชื่อเดิมของเฮียครอป เพราะถึงยังไงร้านนี้ก็คือร้านของเฮียครอปนี่น่า มือหนายกขวดเหล้ากรอกเข้าปาก ก่อนจะมองหญิงสาวคนหนึ่งที่เดินมาอยู่ข้างๆ เขา
“ค๊อกเทลห้าค่ะ โต๊ะวีไอพี...”
“ผมเลี้ยงเองนะครับ”
“เอ๋? จะดีเหรอคะ เพิ่งจะรู้จักกัน” เชคมองหญิงสาวที่เอียงคอมองเขาด้วยสีหน้าเย้ายวน มือหนาเลื่อนไปจับที่เอวบางก่อนจะกระชากร่างเล็กเข้ามาใกล้ๆ จนใบหน้าแทบจะชนกัน
“แล้วอยาก... รู้จักกับผมจริงๆ ไหมล่ะ?”
“ก็ถ้าเป็นแบบนั้น เกลก็ยินดี แต่รอสักครู่นะคะ” หญิงสาวจูบไปที่ปลายคางของเขาทันทีอย่างอ้อยอิ่ง เชคมองร่างสวยที่เดินไปนั่งพร้อมกับโบกมือให้เขาอย่างยิ้มแย้ม ใบหน้าหล่อยกยิ้มมุมปาก พลางยกเหล้าขึ้นดื่มอีกครั้ง ไฟในผับดับลงและเปิดเป็นแค่แสงไฟหลากสี ก่อนที่เพลงมันส์สำหรับหนุ่มสาวที่พร้อมจะระเบิดฟอร์ดังขึ้น นักท่องเที่ยวต่างพากันออกไปเต้นทันทีอย่างสนุกสนาน สายคมจับจ้องมองไปที่บรรดานักเที่ยว แต่ดันไปสะดุดกับร่างระหงของหญิงสาวคนหนึ่งที่เต้นเซ็กซี่ ซะจนเขาวางขวดเหล้าลง สายตากวาดมองตั้งแต่หัวจรดเท้า
“ลาสนีม...”
ร่างบางกำลังเต้นกับเพื่อนสาวอย่างสนุกสุดเหวี่ยง เป็นเพราะว่าตอนนี้เธอเองก็เต็มที่แล้ว หลังจากซัดเตกีล่ามาสองขวดเต็มๆ ลาสนีมเต้นยั่วยวนจนหนุ่มๆ แถวนี้ต่างพากันร้องซี๊ดกันเป็นแถว ผู้หญิงที่เป็นจุดเด่นอยู่ตอนนี้ เจเจมองเพื่อนตัวเองที่เต้นเพื่อปลดปล่อยตัวเอง หลังจากที่ห่างหายมานานอย่างยิ้มๆ
“แกปล่อยผีหรือไงเนี้ย นังนีม...”
“วู้ว!! แน่นอน จัดไป มา!!” ใบหน้าหวานยิ้มและโยกตัวไปมาทันทีอย่างสุดเหวี่ยงอยู่นาน จนเจเจไม่ไหวลงจากเวทีไปนั่งพัก ปล่อยให้ลาสนีมเต้นอยู่แบบนั้น
หมับ!!
“อ่ะ... อื้อ!!” ริมฝีปากบางถูกประกบจูบทันทีจนเธอไม่ทันตั้งตัว ร่างเล็กพยายามผลักร่างของใครไม่รู้ให้ออกไป เพราะตอนนี้เธอไม่รู้เลยว่าใคร? ใครกันที่มาจูบเธอแบบนี้ มือหนาบีบคางมนให้อ้าปากออกและปล่อยเหล้าจากปากตัวเองเข้าปากของเธอไป จนมันไหลลงคอ ลิ้นร้อนกวัดเกี่ยวลิ้นบางอย่างรุนแรง แต่ทำไมเธอถึงไม่รู้สึกขยักแขยงกันนะ... และรสจูบแบบนี้ ทำให้เธอนึกถึงใครบางคน? แต่ใครกันล่ะ... แสงไฟหลากสีถูกปิดลง จะเหลือก็แต่แสงไฟสีแดงที่สาดลงมา และเป็นริมฝีปากของลาสนีมที่ผละจูบออกเพื่อมองคนตรงหน้าที่บังอาจมาขโมยจูบของเธอ แต่ใบหน้าหวานก็ต้องตกใจหลายล้านเท่าที่เห็นใบหน้าของคนตรงหน้าที่กำลังแสยะยิ้มอยู่
“ชะ ชะ เชค...”
“ไงครับ ดีใจที่เจอผมไหม? ^^” แสงไฟสีแดงที่สาดลงมาทำให้เขาดูเหมือนปีศาจร้ายที่กำลังยกยิ้มให้กับร่างของมนุษย์ตัวน้อยๆ อย่างเธอ มือเล็กผลักอกแกร่งออกไป แต่กลับเซล้มถ้าไม่ได้เชคโอบเอวไว้แน่น
“ปล่อย...”
“มาเที่ยวในที่แบบนี้ได้ไงกันฮึ แถมยังแต่งตัวแบบนี้อีก... จะอ่อยผมไปถึงไหนกันครับ?”
“พี่เปล่าอ่อยนายนะ ปล่อยพี่จะไปหาเพื่อน!!”
“เพื่อนเหรอ? ใช่สาวๆ พวกนั้นหรือเปล่า...” เชคชี้นิ้วไปที่โต๊ะของเจเจที่ตอนนี้ เขาให้ลูกน้องไปตีสนิทเธอและเพื่อนๆ ทั้งโต๊ะ ลาสนีมไม่เข้าใจกับสิ่งที่เขากำลังทำ หันไปมองใบหน้าหล่อก็ได้คำตอบเพียงแค่รอยยิ้มเท่านั้น
- Writer
