SHAKE GIVE UP :: CHAPTER 4 [100%]
1142 Words
“ฟาโรห์... มึงกล้ามากนะที่ผลักกูอ่ะ!!”
“ฟาโรห์พอเถอะพี่ขอนะ พี่ขอโทษแทนพี่ตินด้วยนะ” ลาสนีมที่ไม่อยากให้มีเรื่องมีราวกันก็เลยเลือกที่จะขอโทษทุกฝ่ายเอง จนฟาโรห์ที่โมโหอยู่ถึงกับยิ้มแย้มทันทีกับคำพูดของลาสนีม
“อ่า ถ้าลาสนีมขอโทษแบบนี้ผมก็ให้อภัยนะ ><”
“นีม!! ไปขอโทษไอ้เด็กพวกนี้ทำไม? มันลวนลามนีมนะ”
“อย่ามีเรื่องกันเลยนะพี่ติน นีมขอ...” เชคมองลาสนีมที่จับมือหนาแน่น จนเขาที่ยืนมองอยู่ก็ได้แต่แสยะยิ้มอย่างนิ่งๆ ร่างหนาผละจากฟาโรห์และเดินมาหยุดตรงหน้าลาสนีม ไม่สนแม้กระทั่งสายตาของตินที่จับจ้องอยู่ ใบหน้าหล่อก้มลงไปที่ข้างๆ ใบหูของลาสนีมอย่างยิ้มๆ กระซิบคำพูดที่แค่เขาและเธอเท่านั้นที่ได้ยิน
“อยากเขย่าพี่ใจแทบขาดแล้วนะ... ลาสนีม หึ”
จุ๊บ!!
“เชค!! ทำบ้าอะไรนะ พี่ตินคะคือ...”
พลั่ก!!
“นีม ไอ้เด็กบ้านี้ชักจะมากไปแล้วนะ ไล่มันไป!!”
“ไล่ผมได้ไงล่ะครับ ผมเป็นผู้ช่วยพี่ลาสนีมนะ... ไม่เชื่อถามพี่ลาสนีมสิ^^” ร่างหนาของตินผลักเชคจนล้มลงกับพื้นโดยมีลาสนีมที่ดึงแขนของตินไว้ ใบหน้าของตินตอนนี้กำลังโกรธที่เห็นเชคหอมแก้มลาสนีม ฟาโรห์หิ้วแขนเพื่อนขึ้นมา พร้อมกับขำในใจที่เห็นเชคมันลงทุนอะไรแบบนี้ ให้ตายเหอะ... สนุกจริงๆ นะเนี้ย
“ผู้ช่วยอะไรนีม?!”
“คือ พอก่อนเถอะค่ะ ทุกคนเลย!!” เสียงใสๆ ดังขึ้นอย่างหงุดหงิด มองเชคและฟาโรห์ที่ทำหน้าไม่สะทกสะท้านอะไร ก่อนจะดึงแขนแฟนตัวเองให้เข้าไปในครัวทันที ตินสะบัดมือออก มองเธอด้วยสีหน้าที่เธอรู้เลยว่าเขาโกรธมากแค่ไหน...
“ให้มันมายุ่งกับนีมได้ไง!!”
“คือพี่ฟังนะ เด็กสองคนนั้นก็แค่เด็ก เขาแค่มาช่วยนีมตอนที่ร้านยุ่งๆ”
“ไอ้เด็กที่ชื่อฟาโรห์พี่ไม่สนใจหรอกนะ แต่ไอ้เด็กที่ชื่อเชค... มันใช่ไหมที่เป็นน้องชายของยูอา? มันใช่ไหมที่ทำให้นีมมาหาพี่ช้า มันใช่ไหม!!”
“พี่ติน...”
“เหอะ ช่างเถอะ พี่กลับก่อนแล้ว... ไม่งั้นคงห้ามตัวเองไม่ให้ฆ่ามันไม่ได้!!” ลาสนีมมองตินที่เดินออกจากครัวไป ร่างบางเดินตามเขาที่หันไปมองเชคที่กำลังยิ้มมุมปากแล้วยกมือโบกให้เขาอย่างกวนๆ ตินมาหยุดที่รถหรูขอตัวเอง โดยที่ไม่มองลาสนีมเลยสักนิด
“พี่จะกลับไปเตรียมของ พรุ่งนี้ต้องเดินทางแล้ว... ดูแลตัวเองด้วย”
“พี่...”
บรืน!! เสียงรถพุ่งออกไปทันทีอย่างรวดเร็ว จนลาสนีมหลับตาลง นั่งลงฟุบหน้ากับมือตัวเองทันที ร่างหนาของเชคที่เห็นว่าเธอฟุบตัวนั่งอยู่ก็เลยเดินออกมายืนข้างๆ เธอที่เงยหน้ามองเขา
“ผม... ขอโทษ”
“ช่างเถอะ”
หมับ!!
“ปล่อย อย่ามาแตะต้องตัวพี่อีก...”
“...” มือบางจับมือของเชคให้ออกจากแขนของตัวเองและเดินเข้าร้านไป ปล่อยให้ร่างหนายืนอยู่แบบนั้นพร้อมกับรอยยิ้มที่เป็นผู้ชนะ เชคเดินยิ้มเข้ามาในร้านเห็นฟาโรห์กำลังตักอาหารกินอย่างอร่อย
“แดกใหญ่เลยนะฟาย...”
“เออ ว่าแต่ลาสนีมเป็นอะไรว่ะ? หน้าไม่ดีเลย”
“ก็... คงจะทะเลาะกับแฟนมั้ง ^^”
“เลวจริงๆ นะมึงอ่ะ ทำให้คนเขาทะเลาะกันได้ -o-“
“เออ ไม่ได้ทำให้แค่ทะเลาะกันนะ... เดี๋ยวกูจะทำให้เธอโหยหาแต่กูเลยล่ะ J” ร่างหนายิ้มให้เพื่อนตัวเอง ก่อนจะถึงเวลากลับ ร้านทั้งร้านตอนนี้เงียบทันทีที่พวกของเชคกลับไป แต่กลับเป็นลาสนีมที่เคร่งเครียดกับคำพูดของตินและเชค เธอรู้ดีว่าตินเป็นคนยังไง? แต่กับเชค เธอไม่แน่ใจว่าเขากำลังคิดจะทำอะไรกันแน่นี่สิ
ตืด!! เสียงมือถือดังขึ้นมาเป็นเบอร์ของเพื่อนสาวประเภทสองของลาสนีมที่รู้จักกันตั้งแต่เรียนมหาลัย มือเรียวกดเลื่อนรับสายทันทีอย่างเซ็งๆ
“ฮัลโหลว่าไง เจต...”
(“กรี๊ด!! แรงค่ะ นังชะนี... เจเจย่ะหล่อน”)
“อ่อจ้าๆ เจเจ ว่าแต่มีอะไรถึงโทรหาฉันเนี้ย คนยิ่งเซ็งๆ อยู่”
(“เป็นอะไรย่ะ ผัวไม่อยู่อีกล่ะสิ?”)
“นี่เจต พี่ตินเขาเป็นแฟนฉันนะ ยังไม่ใช่สามี!!” ลาสนีมหงุดหงิดทันที ก่อนจะทำการปิดร้านและเดินขึ้นไปที่ห้องของตัวเอง เอนตัวลงนอนอย่างเหนื่อยใจ
(“อีนี่ เออๆ ช่างเถอะจะแฟนหรือจะผัว? ยังไงๆ แกก็ต้องได้พี่ตินมาเป็นผัวอยู่ดี ว่าแต่เซ็งๆ แบบนี้ ไปเที่ยวกันม่ะ”)
“ที่ไหนล่ะ? ไม่เอา อยากอยู่คนเดียว”
(“โอ๊ยนังตัวนางอาย!! อยู่ทำไมคนเดียว ออกมาเที่ยวกับเพื่อนกับฝูงบ้าง วันนี้ฉันเลี้ยงเอง เดี๋ยวไปรับที่ร้านเลย แต่งตัวสวยๆ ด้วย เพราะตั้งแต่คบกับพี่ตินเนี้ย... รู้สึกจะแต่งตัวเรียบร้อยตลอด”)
“ก็พี่ตินไม่ชอบให้แต่งตัวโป๊นี่น่า...”
(“แล้วไง? ผัวไม่อยู่ เมียก็ร่าเริงสิ แต่งตัวรอเลยนะ ฉันจะไปรับอีกยี่สิบนาที... เอาเสื้อผ้าที่เก็บไว้ใต้เตียงออกมาใส่ด้วยล่ะ”)
“แกรู้ได้ไงเนี้ย? ว่าฉัน... เอาเสื้อผ้าโป๊ๆ ซ่อนไว้ใต้เตียง” ร่างเล็กนั่งลงกับพื้นแล้วหยิบกระเป๋าที่แพ๊คเก็บเสื้อผ้าเซ็กซี่ไว้ออกมา ความจริงเธอไม่ใช่ไม่เคยแต่งตัวนะ แต่เพราะพี่ตินบอกว่ามันโป๊เธอก็เลยเลือกที่จะทำตามเขา เหตุผลง่ายๆ ก็คือหึงหวงตามประสานั่นแหละ
(“แกเคยบอกฉันไง เอาเป็นว่าเตรียมตัวให้พร้อม แค่นี้ บาย!!”)
“อ่ะ เจต!! วางเฉยเลย... ใครเขาตกลงไปกันล่ะเนี้ย” ลาสนีมเปิดกระเป๋าดูก็ถอนหายใจออกมา เอาเถอะ ไหนๆ ก็เซ็งเรื่องพี่ตินแล้ว อีกอย่างก็ไม่ได้เจอเพื่อนคนนี้ได้บ่อยๆ เอาเป็นว่า... ไปแล้วกันนะ แต่จะแต่งตัวไปยังไงดีล่ะ? จะใส่โป๊ๆ แบบเมื่อก่อนก็ไม่ได้แล้วด้วย ใช่ว่าเธอจะเป็นผู้หญิงที่เรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้นะ แต่ก่อนเธอเองก็ใช่ย่อยในการแต่งตัว แต่ตั้งแต่คบกับพี่ตินเท่านั้นล่ะ เขาก็สั่งห้ามไม่ให้แต่งตัวแบบนี้อีก!! ลาสนีมหยิบชุดเดรสเกาะอกสีดำสนิทมาดู พร้อมกับยิ้มออกมา
“เอาเป็นว่า นีมขอปล่อยตัวเองวันหนึ่งนะคะ... พี่ติน”
- Writer
