ไม่คิดว่าจะร้าย 9 - ยอม NC

1157 Words

สัมผัสเร่าร้อนของหิรัญทำให้ร่างกายของเธอสั่นเทาก่อนที่หญิงสาวจะยืนหลับตาพริ้มยอมให้เขาจูบเนิ่นนานหลายนาที นับว่าเป็นความรู้สึกที่ในชีวิตนี้ไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน มันทั้งตื่นเต้นและต้องการในเวลาเดียวกัน “อื้อออ~” เสียงหวานร้องประท้วงในลำคอเมื่อรสจูบของชายหนุ่มเริ่มรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ จนเธอหายใจติดขัด ส่วนมือสากก็สอดล้วงเข้ามาบีบเคล้นเนินอกผ่านเสื้อนักศึกษาตัวบาง ครืด~ ครืด~ ร่างบางได้สติยอมเป็นฝ่ายถอนจูบออกก่อน เมื่อได้ยินสมาร์ตโฟนแผดเสียงร้องดังขึ้น “พ่อโทรมาค่ะ” เธอถึงกลับเลิ่กลั่กเมื่อเห็นว่าเป็นภาคินที่โทรเข้ามา “พี่ห้ามส่งเสียงดังนะ เดี๋ยวหนูโดนพ่อดุ” “อืม” หิรัญขานรับในลำคอสั้นๆ พร้อมขยับถอยห่างอย่างหงุดหงิดใจเมื่อถูกขัดจังหวะ “ค่ะพ่อ” (พรุ่งนี้พ่อกับคุณย่าจะแวะไปดูที่ดินสร้างบ้านพักตากอากาศอยู่ภูเก็ต หนูสนใจอยากจะไปด้วยไหม) คนปลายสายพูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่นเช่นเคย “พรุ่งนี้เหรอคะ?” คนตัวเล็กเหลือบสายตาหันไปมองแฟนหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างๆ ด้วยความเกรงใจ (ถ้าหนูจะไปด้วย เดี๋ยวพ่อให้คนขับรถไปรอรับหน้าคอนโดตอนตีสี่ สะดวกไหม) “เอ่อ…เอาไว้คราวหลังได้ไหมคะ?” (หนูไม่สะดวกไปกับพ่อหรอกเหรอ พี่นินกับพี่ไบรอันก็ไปด้วยนะ) “พอดีว่าพรุ่งนี้หนูมีนัดแล้วค่ะ” (หนูมีนัดกับใคร?) “มีนัดไปทำรายงานกับเพื่อนค่ะ” เธอจำใจที่ต้องพูดโกหกออกไปแบบนั้น ถ้าพ่อรู้ว่าเธอแอบมานอนค้างบ้านผู้ชาย คงต้องถูกกักบริเวณไปหลายวัน (โอเคครับ ถ้างั้นพ่อไม่กวนแล้ว) “อื้มม~” ดวงตากลมโตเบิกโพลงด้วยความตกใจจนถึงขีดสุดเมื่อถูกหิรัญประกบจูบแนบชิดอีกครั้งแบบไม่ทันได้ตั้งตัวจนเผลอส่งเสียงร้องครางออกไป (ตอนนี้หนูอยู่กับใคร ทำไมพ่อถึง…) “ปะ…เปล่าค่ะพ่อ แค่นี้ก่อนนะคะ เดี๋ยวหนูโทรหาใหม่” (เดี๋ยวสินิริน…) ตู๊ดด~ นิรินรีบกดวางสายแล้วส่งสายตาจ้องมองแฟนหนุ่มแบบขุ่นเคืองเพราะรู้อยู่แล้วว่าเขาจงใจแกล้งเธอตั้งแต่แรก “พี่ทำอะไรน่ะ เมื่อกี้พ่อเกือบจับได้แล้วนะ” “ทำไมไม่บอกพ่อไปตรงๆ เลยล่ะ ว่าตอนนี้อยู่กับพี่” “บอกแบบนั้นไม่ได้ค่ะ” “พ่อดุเหรอ?” “ดุค่ะ พ่อยังไม่อยากให้หนูมีแฟน” หญิงสาวพยักหน้ายอมรับแบบไม่ปิดบัง “แต่ก็มีไปแล้ว” “เอาเป็นว่าคราวหลังพี่ห้ามทำแบบนี้อีกนะคะ ถ้าพ่อรู้ขึ้นมา…หนูกลัวว่าเราจะไม่ได้มาอยู่ด้วยกันแบบนี้อีก” “แล้วจะให้พี่คบกับหนูแบบหลบๆ ซ่อนๆ แบบนี้น่ะเหรอ?” ครั้งนี้เขาถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง พร้อมแสดงสีหน้าออกมาอย่างชัดเจนว่ากำลังไม่พอใจ “มะ…ไม่ใช่แบบนั้นนะคะ ตอนนี้หนูกำลังหาจังหวะจะบอกพ่อเรื่องที่เราคบกัน” คนตัวเล็กเลื่อนมือทั้งสองข้างไปประคองใบหน้าหล่อเหลาไว้แน่น ก่อนจูบที่ริมฝีปากหนาเบาๆ เพื่อให้เขาคลายกังวล ยิ่งนานวันความรักของเธอที่มีต่อหิรัญยิ่งเพิ่มพูนมากขึ้นเรื่อยๆ “อย่าคิดมากเลยนะ” หิรัญยกยิ้มมุมปากอย่างนึกเอ็นดู ก่อนจะอุ้มกระเตงหญิงสาวขึ้นมาแนบชิดจนกระโปรงนักศึกษาร่นขึ้นมากองอยู่ที่ต้นขาขาวเนียน “พี่จะทำอะไรน่ะ!?” “ต่อเรื่องของเราไง” “พอแล้วค่ะ ตอนนี้เหนียวตัวจะแย่ หนูขอตัวไปอาบน้ำล้างหน้าล้างตาก่อน” นิรินพูดอย่างเขินอายพลางใช้มือตีคนตัวโตแบบไม่แรงนักเพื่อให้เขาปลดปล่อยเธอเป็นอิสระ “เสร็จแล้วค่อยอาบพร้อมกัน” หัวใจดวงน้อยเต้นแรงจนแทบทะลุออกจากอกเมื่อหิรัญอุ้มเธอเข้ามาในห้องแล้ววางเธอลงบนเตียงนอนอย่างเบามือ “หนูไม่ต้องกินยาคุมนะ เดี๋ยวพี่ป้องกันเอง” ดวงตาเฉี่ยวคมไล่สายตาสำรวจมองเรือนร่างอรชรตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสายตาหื่นกระหาย สีหน้าท่าทางกังวลของเธอมันยิ่งทำให้เขามีอารมณ์เพิ่มมากขึ้น “ถกกระโปรงของหนูขึ้นสิ” นิรินยอมทำตามคำสั่งของแฟนหนุ่มแบบไม่ขัดขืน พลางกัดริมฝีปากแน่นเมื่อรู้ว่าหลังจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น “ถอดกางเกงในออกด้วยครับ” “ไม่ถอดได้ไหม นะ…หนู” เม็ดเหงื่อสีใสค่อยๆ ผุดขึ้นตามกรอบหน้าและฝ่ามือหลังจากที่คนตัวโตคลานขึ้นมาบนเตียงคร่อมตัวเธอไว้ ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยเปลือยกายต่อหน้าผู้ชายคนไหน “ถ้าไม่ถอดกางเกงในแล้วพี่จะใส่เข้าไปได้ยังไง” “…..” เธอค่อยๆ เลื่อนมือที่สั่นเทาลงไปถอดกางเกงชั้นในของตัวออกโดยมีหิรัญที่คอยจ้องมองแบบเงียบๆ “ถ้ากลัวก็หลับตา พี่ทำแค่แป๊บเดียวไม่ถึงชั่วโมงก็เสร็จแล้ว” “พี่หิรัญ หนูไม่อยากทำแล้ว” ใบหน้าน้อยๆ ส่ายหน้าปฏิเสธเมื่อเห็นแฟนหนุ่มปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองออกจนเผยให้เห็นท่อนเอ็นลำใหญ่ที่มีขนาดเกือบเท่าข้อมือของเธอ “หนูไม่ไหวใจพี่เหรอ?” “หนูไว้ใจพี่” “ถ้าไว้ใจพี่ก็อ้าขาออกสิ! อ้าออกกว้างๆ เลยนะ” “แต่หนูกลัว” “อย่างอแงนิริน! พี่ใส่ถุงยางแล้ว” เขาเผลอขึ้นเสียงใส่คนที่นอนอยู่ใต้ร่างอย่างลืมตัว ภาพที่นิรินไปสนิทสนมกับผู้ชายคนอื่นมันทำให้เขารู้สึกรำคาญใจจนต้องหาวิธีจัดการขั้นเด็ดขาดกับเธอ… “ฮึกก~” หญิงสาวกลั้นเสียงสะอึกสะอื้นอยู่ในลำคอเมื่อถูกดุ ก่อนจะแยกขาเรียวจนเผยให้เห็นกลีบดอกไม้งามที่มีขนอ่อนปกคลุมอยู่รำไร “หนูอยากเป็นเมียพี่หรือเปล่า?” “…..” “ถ้าหนูไม่เต็มใจ พี่จะไม่บังคับ” “ถ้าหนูยอม พี่จะไม่ทิ้งหนูใช่ไหม?” “ว่าไงครับ หนูเต็มใจจะให้พี่เอาหรือเปล่า?” เขาไม่ตอบในสิ่งที่คนตัวเล็กถาม แต่เลือกที่จะส่งสายตากดดันไปให้เธอแทน “หนูตะ…เต็มใจค่ะ” “เด็กดี” ร่างกายของเธอสั่นเกร็งเมื่อรู้สึกถึงแก่นกายของชายหนุ่มที่พยายามจะสอดใส่เข้ามาโดยไร้สารล่อลื่น แต่ไม่ว่าจะทำยังไง มันก็เข้ามาได้แค่เพียงส่วนหัวเท่านั้น “ของหนูมันแน่น พี่เข้ายาก…ทนเจ็บหน่อยแล้วกัน!” ปึก! “อ๊ะ! พี่หิรัญ…หนูเจ็บ!” เสียงหวานกรีดร้องในลำคอด้วยความเจ็บปวดเมื่อถูกคนตัวโตอัดกระแทกท่อนเอ็นเข้ามาในร่องสวาทของเธอจนสุดความยาว “บ้าฉิบ! เลือดของหนูมันเลอะผ้าปูที่นอนพี่หมดแล้ว!” “…..”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more