“นี่ๆ อีตาขี้”
“คีโว้ย”
“คิก ..ย้อเย่นน่า โอ๋ๆ อย่าโกรธเค้าเลยนะตะเอง”
มือน้อยของคนในอ้อมแขนดูจะซุกซนขึ้นเรื่อยๆ เพราะตอนนี้วางแมะอยู่บนหน้าอกของเขา แล้วมันก็เริ่มลูบ แล้วก็ลูบ…
“เพลงจันทร์! คุณอย่าบี้หัวนมผมแบบนี้สิ ทำไมเมาแล้วหื่นอย่างนี้วะ”
กว่าจะแกะมือของเพลงจันทร์ออกจากหน้าอกและน่มน้มของตนเองได้ก็เล่นเอาคีรีแทบหมดแรง ชายหนุ่มรีบใช้กุญแจเปิดห้อง เพราะกลัวว่าถ้าช้ากว่านี้ ยัยเลขาฯ ที่อุ้มมาจากร้านอาหารอาจจะปล้ำเขาทำผัวเสียก่อน
“พวกผู้ชายมันก็เหมือนกันหมด เจ้าชู้ไม่รู้จักพอ”
“คุณจะเจออะไรมาบ้างนะจันทร์”
คีรีมองสองแก้มใสที่ยังคงหลงเหลือคราบน้ำตา อย่างรู้สึกสงสารจับใจ ภายนอกเพลงจันทร์ดูสดใสแต่ภายในเจ้าหล่อนจะบอบช้ำเพียงใดเขาไม่อาจรู้ มือหนาเอื้อมไปปัดปอยผมที่ปรกใบหน้าก่อนจะก้มลงไปหอมหน้าผากมนอย่างอดใจไว้ไม่ได้
“ร้อนโว้ย!” เพลงจันทร์ตะโกนออกมาก่อนจะลุกขึ้นแล้วดึงทึ้งเสื้อเชิ้ตของตั
