“รีบแต่งตัว แม่จะลงไปรอพวกแกสองคนที่ล็อบบี้”
หลังจากที่คณะแม่ๆ ออกจากห้องไปแล้ว เพลงจันทร์ก็มองมาที่คีรีอย่างรอคำอธิบาย
“บอส! เรายังไม่ได้มีอะไรกันใช่ไหมคะ”
ชายหนุ่มทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ ก่อนจะคว้ามือเธอมากุมเอาไว้ “จันทร์คุณโอเคไหม”
“ไม่โอเคค่ะ บอสตอบมาสิคะว่าเราสองคนยังไม่มีอะไรกัน”
“ยังครับ เราสองคนยังไม่มีอะไร แค่…เกือบ”
“เกือบ! หมายความว่าไงคะ”
“เราจูบกัน ไม่ใช่สิ ผมเป็นฝ่ายจูบคุณก่อน”
คนที่พึ่งเสียจูบแรกในชีวิตยกมือขึ้นมาแตะที่ริมฝีปากตัวเอง ก่อนจะเหลือบมองผู้ชายที่พรากความสาว เอ๊ย! จูบแรกของเธอไป สมองของเจ้าหล่อนอื้ออึงไปหมด ไม่รู้ว่าเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่ยังตกค้างอยู่ในร่างกายหรือเพราะว่าเรื่องที่จูบกับเจ้านายของตัวเองกันแน่ แต่ถึงอย่างไรเพลงจันทร์ก็คิดว่าเขาไม่ได้จูบเพราะพิศวาสเธอเป็นแน่ แต่อาจจะเพราะบรรยากาศพาไปหรือเมามากกว่า และเวลานี้เรื่องเขาจะจูบเธอหรือเธอจะเป็นฝ่ายกร
