Emerald’s POV
Hindi ako makapaniwala na sasabihin ni Noah ang tungkol sa amin. Sa harap pa mismo ng mga magulang niya at ni Itay pati na rin kay Tita at lalo na kay Ate Cristine na ngayon ay nakatingin na silang lahat sa akin.
Nakatayo si Noah sa harapan naming lahat at walang pagdadalawang isip na inamin ang lahat.
“E-emerald? T-totoo ba ang sinabi ni Noah?” Naiiyak na tanong ni Ate. Nabaling ang tingin ko sa kanya. Hindi ko alam kung ano ang dapat kung sabihin dahil hindi namin napaghandaan ang lahat ng ito.
“A-ate…” Sambit ko.
“Totoo ba!” Sigaw niya na ikinagulat ko.
“Cristine! Huminahon ka anak. Pwede natin itong daanin sa maayos na pag-uusap.” Sabat ni Itay. Sunod-sunod ang ginawang pag-iling ni Ate na ngayon ay patuloy na sa paglandas ng luha sa kanyang pisngi.
“T-tinuri
