Mardin Midyat ilçesinde vakit öğlene doğru ilerliyordu. Berzan Ağa ve Asaf çoktan şirkete gitmişlerdi, fakat Azat gitmemişti. Daha doğrusu gidememişti çünkü hâlâ kendisine gelememişti. Birkaç gün daha dinlenmesi gerekiyordu. Abisinden yediği dayak hiç de bir günlük dinlenme ile geçmezdi.
Rojda ve Gül ise mutfakta kış hazırlığı için çalışanlara yardım ediyorlardı.
.
Emine Hanım'ın aklı hâlâ dünkü olayda takılı kalmıştı çünkü bir türlü anlam veremiyordu. Nasıl olur da oğlu Berzan, kardeşi Azat'a gözünü bile kırpmadan yataktan çıkamayacak raddeye kadar döverdi. Oğlu Berzan daha önce kardeşlerine el kaldırmazdı. Kaldırsa bile bir tokattan öteye geçmezdi. Emine Hanım ağır düşünceler yüzünden daha fazla dayanamayıp, oturduğu avlunun sedirinden kalkarak oğlu Azat'ın odasına doğru yol aldı. N
