Saat akşam dokuza doğru geliyordu. Aile üyelerinin çoğu ile birlikte salonda oturmuş vaziyette sohbet ediyorduk. Bir tek Rojda abla yoktu. Hamile olduğu için yorgun düşmüş ve erkenden odasına çıkmıştı.
Sehpanın üzerinde bulunan çerezleri tüketirken, "Maria, Berzan abime baksana nasıl da sana bakıyor." Gül kulağıma doğru eğilerek fısıltılı bir şekilde konuşmuştu. Gül'ün konuşması ile bakışlarımı çerezlerden alıp karşımda oturan adama baktım. Oturmuş olduğu kanepede kendisini geriye doğru yaslamış bir şekilde bacaklarını iki yana açmıştı. Elinde ise nargilenin marpuçu vardı. Nargileden derin bir yudum aldı ve nargile dumanını dışarıya doğru üflerken oluşan dumanların arasından gözünü kırpmadan bana bakıyordu. O kadar yoğun ve şehvetle bakıyordu ki... Kesin bana vereceği cezayı düşünüyordur
