Bir hafta sonra
Bir haftadır bu odadan dışarıya adımımı atmıyordum, çünkü yine aynı iğrençliğe maruz kalacağım diye çok korkuyordum. Korkumdan dolayı resmen bir hafta içinde depresyona girmiştim.
Berjerde oturmuş vaziyette pencereden gökyüzüne bakarken, odamın kapısı açıldı. Gelen kişi annemdi. Sanırım yine, bu odadan çıkmam için bir ton şey söyleyecekti.
Annem odamın kapısını kapatırken öfke ile "Maria... Maria!" diyerek, bana doğru geldi. Daha sonra karşı berjerde yerini alarak sakin bir şekilde, "Kızım neyin var? Bir haftadır bu odadan çıkmıyorsun. Lütfen annene anlat." diyerek, cümlesini tamamladı. Ben ise, boş boş anneme bakıyordum. Ne diyebilirdim ki? Yaşadığım iğrenç olaydan anneme bahsedemezdim. Annem çok üzülürdü.
.
Annem, "Bak kızım. Eğer Berzan Ağa'dan korkup bu odaya ka
