Crime and Passion

Chapter 32

NAGULAT ako nang paglabas ko ng school ay may humawak sa aking braso. Mabilis kong nilingon ang may-ari ng kamay at agad napangiti nang makilala siya.

“Ate Rosa! Ikaw pala ‘yan, nakakagulat ka naman!”

“Pasensiya na, Gigi kung nagulat ka. Kabilin-bilinan kasi ni Attorney na antabayanan na kita sa paglabas at baka hindi tayo magkita. Pinasusundo ka sa akin ng asawa mo.”

“Ano po?” Lalo akong nagulat sa sinabi niya.

“Tinawagan ako kanina ni Attorney at pinaghanap ng maaarkilang sasakyan para sunduin ka dahil hindi ka raw niya masusundo.”

Bahagyang nalaglag ang balikat ko bagaman alam ko nang ganoon nga. “Opo, Ate, alam ko naman na hindi siya makakasundo sa akin. Pero kaya ko naman pong umuwi na mag-isa. Iyon ang sabi ko sa kaniya kanina nang tawagan niya ako. Naabala pa tuloy kayo?”

“H’wag kang mag-alala at hindi ito abala, Gigi. Trabaho ito. At kapag si Attorney ang nagsabi, hindi ko matanggihan. Isa pa, mas mabuti ‘yong may makasama ka sa biyahe. O, paano? Halika na at naroon ang sasakyan natin kasama ang driver.”

“Sige, Ate.”

Pagdating sa rest house ay tinanong naman ako ni Ate Rosa kung kaya ko bang mag-isang maghintay kay Attorney. Sinabi kong h’wag na itong mag-alala dahil kaya ko naman. Nagpaalam na rin si Ate Rosa sakay ng inarkila niyang mini-van.

Pagpasok ko sa loob ay naroon si Ate Candy sa sala at nanonood ng TV. Naalala ko agad ang nadatnan ko noong gabing lumabas ako ng kwarto. Hindi ko alam kung dapat ko bang pagsisihan na nakita ko iyon o tama lang na nalaman ko kung anong nagaganap sa pamamahay namin. Para ngang ako pa ang nahiya nang mahuli nila akong nanonood sa kanila. Kung hindi ako hinabol ni Ate Candy ay baka nasabi ko agad kay Matthew ang nakita ko.

“Hi, sis!” Tumayo si Ate Candy nang makita ako at sinalubong ako ng halik sa mga pisngi. “Mabuti nakauwi ka na? Gusto mong igawa kita ng meryenda?”

Ang saya ng mukha ni Ate Candy. Parang wala siyang iniisip na problema. Hindi ko nga siya narinig man lang na nag-alala para sa anak niya na naroon sa pamilya ng lalakeng nakabuntis sa kaniya.

“Hindi na, busog pa naman ako. Tamang-tama na nandito ka, Ate Candy. Gusto talaga kitang makausap.”

“Tungkol saan, sis? Kung... tungkol pa rin kay Kevin, sinasabi ko na sa'yo na wala kang dapat alalahanin.”

Umasim ang mukha ko nang banggitin niya ang pangalan ng boyfriend niya. Ayoko sanang makialam sa buhay ni Ate Candy dahil simula pagkabata ay hindi naman kami close. Pero mukhang tama na mag-alala dito si Tita Donna. Sa nakita ko noong gabing iyon, hindi ako magtataka kung mabuntis ulit si Ate Candy.

“Gusto ko lang tiyakin na hindi na talaga nagpupunta rito ang boyfriend mo. Nakakahiya kay Matthew kapag nalaman niya. Wala siyang kaalam-alam na may nakapasok na ibang tao rito sa bahay niya. Ayoko lang talaga na pati ito, ipa-problema ko pa sa asawa ko. Kaya sana naman, irespeto mo itong pamamahay niya. Ako ang nakiusap sa kaniya na patuluyin ka kaya sana naman h'wag mo akong ilalagay sa alanganin.”

“Alam ko ‘yon, sis. At gaya ng sinabi ko, h’wag kang mag-alala. Hindi na talaga bumalik dito si Kevin mula noong gabing 'yon. Sa labas na nga lang kami nagkikita, sandali lang at kapag may pagkakataon lang siya.”

“Siguraduhin mo lang, Ate Candy. Dahil kapag nakita ko ulit ‘yong lalake na ‘yon kahit sa labas lang ng bahay, makakarating ito hindi lang kay Matthew kundi pati na rin kay Tita Donna.”

“Oo, sis. Naiintindihan naman kita. Alam kong concern ka sa akin kaya mo sinasabi ‘yan. Don’t worry. Hindi ko sasayangin ang kabaitan n’yong mag-asawa sa akin.”

Hindi ko na sinundan ang sinabi ni Ate Candy. Ibinaling ko na lang sa iba ang usapan.

“Kumusta pala ang interview mo kanina?”

Kagigising lang nito bago kami umalis ni Matthew kaninang umaga at nabanggit na may interview nga raw sa isang travel agency na tumawag dito kahapon.

“Walang nangyari, sis. Bumagsak kasi ako sa final interview. Ang engot kasi magtanong noong nag-iinterview. Hindi pa ako tapos sumagot, may kasunod na agad. Magkakaintindihan ba kami kapag gano’n? Feeling ko, na-insecure lang 'yon sa akin e, kaya ako ibinagsak.”

Nanlumo na lang ako sa ibinalita niya. Mahigit isang linggo na mula nang tumigil sa bahay si Ate Candy at hinihintay ko talagang tumupad siya sa usapan na uuwi siya ng bahay nila kapag nakahanap na siya ng mapapasukang trabaho.

“Siya nga pala, Gigi, tinawagan ulit ako ni Mommy kanina lang bago ka dumating. Alam mo na ang sinabi niya, pinapauwi ako sa bahay. Kaya lang hindi ako pumayag. Paano ba ako uuwi kung wala pa rin akong trabaho? Siguradong raratratin lang ako ni Mommy. Alam mo naman ang ugali niya, nakaka-stress!”

“Pero para sa’yo rin naman ang sinasabi ni Tita Donna.”

“Oo nga pero, paano ako makakapag-focus nang ayos kung wala akong ibang maririnig sa bahay kundi ang reklamo niya? Gigi, pwede ba, kapag tinawagan kayo ni Mommy at sinabihan kayo na pauwiin ako, pagtanggol mo muna ako?”

“Ate Candy, hindi pwede ‘yang gusto mo. Hindi pwedeng pagtatakpan kita lagi. Seryosohin mo kasi ang paghahanap ng trabaho. Bukod sa suporta ni Matthew at sa maliit na negosyo ni Tita Donna, kailangan mo ring tulungan ang sarili mo.”

“Alam ko naman ‘yon, sis. Sinisikap ko namang matanggap ako pero, ayaw talaga nila sa akin.”

Napabuga ako ng hangin. Hindi na ako sumagot at iniwan na siya. Pag-akyat sa kwarto ay kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan si Matthew. Kanina ko pa talaga siya gustong tawagan habang nasa biyahe kami pero, nahihiya kasi ako kay Ate Rosa. Ang dami kasing kwento nito palibhasa ay hindi na siya madalas na nagpupunta sa bahay. Pagkatapos ng dalawang ring ay may sumagot sa kabilang linya.

“Gigi.”

“Hi! Kararating ko lang sa bahay. Ipinasundo mo pa talaga ako kay Ate Rosa, sinabi ko naman sa’yo na kaya kong umuwi mag-isa.”

“I just want to make sure that you’d be safe. Kumusta ang araw mo?”

“Okay naman. Nanibago lang ako pag-uwi. Hindi ako sanay na hindi ikaw ang nakikita ko sa labas na nag-aabang sa akin.”

Marahang natawa si Matthew sa sinabi ko pero, hindi niya iyon sinundan. Kaya naman nagtanong na lang ako.

“Pauwi ka na ba?”

Narinig ko ang banayad na buntung-hininga niya. “Hindi pa, sweetheart.”

Nalungkot ako sa sagot niya. “Bakit? May meeting ka pa ba? Para sa bagong kaso?”

“I’ll just tell you later. Sige na, Gigi. Magpahinga ka na muna. Don’t forget to eat. Tatawagan na lang kita kapag pauwi na ako.”

Hindi ko na siya kinulit pa. “Sige. Hihintayin ko tawag mo. Mag-iingat ka.”

“I will. Thank you, sweetheart.”

Si Ate Candy ang nagluto ng aming hapunan. Alam ko naman na bumabawi lang siya sa akin kaya niya iyon ginagawa pero, kapag nakikita ko siyang gano'n, na masayang gumagawa sa kusina at pinagsisilbihan ako, nagdadalawang-isip akong ipagtabuyan siya.

“Masarap ‘yan, sis! Siguradong malilimutan mo pati pangalan ng asawa mo kapag natikman mo ‘yan,” nagmamalaking sabi ni Ate Candy nang simulan na namin ang pagkain.

Bahagya akong sumimangot sa sinabi niya. Iyon ang imposibleng mangyari. Dahil kahit anong busy ko, at kahit wala ito sa tabi ko, hindi ko nakakalimutan ang pangalan ng asawa ko. Sana lang ay pauwi na si Matthew at nang makaabot sa dinner.

“Alam mo, sis, naiinggit ako sa’yo,” wika ni Ate Candy maya-maya. “Kita mo naman? May magandang bahay ka. Nakakapag-aral ka na ulit. Tapos suportado ka pa ng asawa mo. Ang swerte-swerte mo, sis! Naunahan mo lang kasi ako kay Matthew…”

Natigilan ako sa sinabi niya. Napahinto nga ako sa akmang pagsubo.

“Dapat pala noon pang burol ni Tito Gardo, nagpapansin na ako sa kaniya. Siguro, ako ang pinakasalan noon at hindi ikaw.”

Nakunot ang noo ko sa sinabi niya. “Nagbibiro ka ba, Ate Candy?" medyo naiinis na tanong ko. "Kung joke man ‘yan, hindi nakakatuwa.”

Pero sa kabila ng sinabi ko ay tumawa siya. “Siyempre, joke lang ‘yon! Ikaw naman, sis! H’wag mong seryosohin!” tatawa-tawa pa rin siya nang isubo ang nasa kutsara. Nagpatuloy na rin ako sa pagkain.

“Hindi ko type si Attorney, ano! Gwapo nga, matalino at mayaman pero, ‘yong gano’ng edad niya, siguradong wala akong kalayaan kung naging asawa ko siya.”

“Anong ibig mong sabihin? Na kinokontrol ako ni Matthew?”

“Hindi naman. Pero obvious na obvious kasi na bantay-sarado ka ng asawa mo. Ano bang napuntahan mo mula nang maging asawa mo siya? Hindi pupwede sa akin ang ganyan, sis! Tayong mga babae, may sarili tayong buhay. May sarili kang buhay kahit may-asawa ka na. Lalo na sa edad mong ‘yan. Marami ka pang pwedeng gawin, sis. Mag-enjoy ka dapat habang bata!”

Umiling ako. Hindi ko na lang inintindi ang pinagsasabi ni Ate Candy. Hindi naman ako nagtataka na marinig iyon sa kaniya. May mga tao kasi talagang puro pag-e-enjoy lang sa buhay ang binibigyan ng halaga at isa na si Ate Candy sa mga taong 'yon.

Gumagawa na ako ng assignments sa kwarto nang tumunog ang cellphone ko sa tawag ni Matthew. Excited kong dinampot iyon at sinagot.

“Hi! Pauwi ka na ba?”

“No. Nandito na ako.”

“H-ha?” Pagkasabi ko noon ay bumukas ang pinto ng aming kwarto. “Matthew!”

Hindi ko na naawat ang sarili ko nang laktawan ang mesita para makasalubong agad sa kaniya. Pinatay ko ang cellphone ko at initsa sa kama. Halos lundagin ko si Matthew nang yakapin ko siya. Nalaglag na sa carpet ang bitbit niyang coat.

Napatawa siya. “Talo ko pa ang galing sa ibang bansa kung salubungin mo.”

“Akala ko kasi mamaya ka pa.” Isinubsob ko ang mukha ko sa leeg niya. Halos simsimin ko ang bango ng aking asawa.

"You missed me?" matamang tanong niya habang hinahalikan ako sa buhok at niyayakap.

"Uhm-uhm," sagot ko kasabay ng tango. Maya-maya ay kumalas ako at tiningnan siya. “Kumain ka na ba? Halika sa baba, ipaghahanda kit-”

“H’wag na, Sweetheart. Nakapag-dinner na ako.”

“Saan ka kumain? Sa meeting mo?”

Hindi siya sumagot. Binitiwan niya ako at pinagmasdang mabuti. Napansin ko na tila bumigat ang tingin niya sa akin. Pinanatili pa niya ang titig na iyon habang sinisimulang alisin ang mga butones ng long sleeves.

Bahagya akong kinabahan. Umarko ang mga kilay ko. “B-bakit?”

Nanatiling walang imik si Matthew hanggang sa tuluyan na niyang mahubad ang suot na polo. Isinunod niya ang sinturon at ang sapatos. Natira lang ang pantalon at ang medyas niya.

Kinabig niya ako sa baywang at agad siniil ng halik. Naintindihan ko na agad ang ibig sabihin ng tingin niya. Lumaban ako ng halikan. Kung gaano kapusok ang bibig ni Matthew sa paggalugad sa loob ng bibig ko ay ganoon din ang ginawa ko.

Bumaba ang halik niya sa aking panga at leeg. Kinagat niya nang banayad ang aking tainga hanggang sa hindi ko na kinakaya ang tila kuryenteng dumadaloy sa katawan ko. Napadaing ako.

Maya-maya ay huminto si Matthew. Bumaba siya sa paanan ko. Itinaas niya ang laylayan ng daster ko at hinugot ang suot kong underwear. Walang sali-salitang pinaghiwalay niya ang aking mga tuhod. Nakita ko nang pumasok sa ilalim ng daster ko ang ulo ni Matthew. Hindi nagtagal ay nadama ko ang mainit na dila niya sa ibabaw ng aking kaselanan. Nagsimulang manginig ang mga tuhod ko sa matinding sensasyon. Napahawak ako sa buhok niya sabay liyad.

“Aahh…”

Ilang ulit na pinasadahan ni Matthew ng dila ang hiwa ko. Ramdam ko ang aking pagkabasa hindi lang sa laway niya kundi pati na rin sa init na bumubuo sa aking puson.

“Matthew!”

Napasigaw ako nang sipsipin ako ni Matthew sa maliit kong kuntil na nasa gitna ng aking biyak. Halos mawalan ng lakas ang mga binti ko sa pagkakatayo. Sunod-sunod na ungol ang lumabas sa lalamunan ko hanggang sa manlabo na ang aking mga mata. Hinang-hina ako nang tantanan ni Matthew ang pagkain sa akin.

“Come here, sweetheart," paos na wika niya nang tumayo at hinila ako sa kama.

Akala ko ay ihihiga niya ako. Kaya napaawang ang bibig ko nang maupo siya sa gilid ng kama at binuksan ang snap at zipper ng kaniyang pantalon. Agad humulagpos ang malaking ari ni Matthew nang ibaba niya ang pantalon kasama ang briefs. Hinawakan niya ako sa kamay at iginiya sa kandungan niya.

Ganoon ang hitsura namin noon sa jeep. Nakaharap ako sa kaniya at nakasaklang sa pagkakaupo.

"I missed you, sweetheart."

Nilamukos niya muna ako ng halik bago itinaas ang palda ko. Isa-isa niyang kinuha ang magkabila kong paa at itinuntong sa kama. Pagkatapos ay inangat naman niya ang aking pang-upo at itinapat ang ulo ng kaniyang ari sa aking butas. Dahan-dahan niya akong ibinaba sa kandungan niya.

“Ohhh…” Sabay kaming napadaing nang swabeng bumaon sa akin ang mahaba niyang p*gkalalake. Punong-puno ang lagusan ko. Hindi ko alam kung paano kikilos sa aking posisyon.

“Ride me, sweetheart…” Halos makiusap ang boses niya.

At dahil gusto ko siyang paligayahin ay ginawa ko ang aking makakaya. Yumakap ako sa balikat ni Matthew at nagsimulang tumaas-baba sa kaniyang kandungan. Ramdam na ramdam ko ang kaniyang kahabaan. Animo may kuryenteng nanunulay sa aking gulugod sa bawat pagbaon ng ari niya sa akin.

Ibinaba ng bibig niya ang strap ng daster ko at isinubo ang aking dunggot. Nilaro ng dila niya ang sensitibong balat ng aking korona. Nabalot ako ng matinding sensasyon dahilan para kusang bumilis ang pagkilos ko. Lalo kong pinagbuti ang pagtaas-baba. Gigil na pinisil naman ni Matthew ang magkabilang pisngi ng aking pang-upo habang inaalalayan ako.

Maya-maya ay napamulagat ako nang tumayo si Matthew habang karga ako. Inihiga niya ako sa kama nang magkahugpong ang aming mga katawan. Itinaas niya ang daster ko hanggang sa baywang. Nang makapwesto ay nagsimula na siya sa walang humpay na pag-ulos sa akin. Kumapit na ako nang husto sa kaniya dahil pakiramdam ko ay mawawasak ang kama dahil sa lakas ng kaniyang pagbayo.

Ilang sandali pa ay napuno na ng pinaghalong ungol namin ang buong kwarto. Bawat pasok niya ay may pwersa at pagmamadali kaya naman hindi ko napigilan ang mapasigaw sa sarap. Kagaya ng dati ay nauna akong nakaraos. At pagkatapos ng ilang segundo ay nakita kong tumirik ang mga mata ni Matthew kasabay ng panginginig ng katawan niya sa ibabaw ko.