Crime and Passion

Chapter 14

PASIMPLE kong tiningnan si Senyorito Matthew. Kasalukuyan kaming naghahapunan sa rest house niya at kagaya ng mga nagdaang gabi, hindi kami halos mag-usap.

Bukod sa tahimik lang siya, laman ng isip ko ang mga sinabi niya kanina. Sinisingil na niya ako sa mga utang ko at hindi ko akalain na kasal ang magiging kabayaran.

Dapat ba akong matuwa na inalok ako ng kasal ng taong matagal ko nang hinahanggan? O mas dapat akong matakot dahil baka kahit kasal na kami ay hindi pa rin mawala sa gilid niya ang ibang mga babae?

Ang hirap magdesisyon. Paanong ang isang gaya niya ay gugustuhing pakasalan ang gaya ko? Iyon ba talaga ang naisip niyang kapalit ng pagpapalaya niya sa akin? O dahil alam lang niyang wala siyang masisingil kaya sa ganito na lang niya idadaan? Nalalabuan ako.

Isang tikhim ang nagpaangat ng tingin ko sa aking kasalo sa mesa.

“I need your decision by tomorrow. Kapag pumayag ka, aayusin ko na agad ang mga kailangan para sa lisensiya ng kasal.”

Dinagundong lalo ako ng kaba. Seryoso ba talaga siya? Hindi ako makapaniwala. Talaga bang aasawahin na niya ako?

“Naintindihan mo ba ang sinabi ko?” tanong niya.

Napalunok ako bago nagsalita. “S-Senyorito… h-hindi ba kayo padalos-dalos sa desisyon ninyo?” nag-aalang tanong ko. Hindi ko alam kung bakit kahit balot ako ng pagdududa ay may isang bahagi ng puso ko ang umaasang buo sa loob ng abogado ang alok niyang kasal sa akin.

“No. In fact, this is the best way I can think of to settle the issue with your stepmom.”

Nagusot ang noo ko. “S-stepmom - si Tita Donna po?”

“Siya nga. Hindi ba’t alam ng madrasta mo na narito ka ngayon sa Irosin?”

Hindi ako nakasagot. Pinagmasdan ako ni Senyorito Matthew at maya-maya ay nagpatuloy siya sa sinasabi.

“Hindi magtatagal, malalaman din ng buong Sta. Magdalena na magkasama tayong nakatira sa iisang bubong. Kaya tama lang ang desisyon ko na panindigan ka.”

Kumunot ang noo ko at napaawang ang aking bibig. Panindigan?

Uminom ng tubig si Senyorito Matthew at nagpahid ng bibig saka tumayo. Takang napasunod ang tingin ko sa kaniya.

“Aalis ako. Be sure that you lock all the doors before you go upstairs. Matulog ka na rin maya-maya.”

Nang mapagsolo ako sa rest house ay inisip ko nang inisip ang sinabi ni Senyorito Matthew. At least, ngayon, malinaw na ang dahilan kung bakit niya ako pakakasalan. Baka nga naman malaman ng mga tao sa aming bayan na nasa iisang bubong kami nakatira, siguradong mag-iisip ang mga iyon na may namamagitan sa amin ng abogado. Magiging malaking usapin iyon. Doon kasi ay kilala kami ng mga taga-asyenda. Hindi gaya rito sa Irosin na magpinsan ang pagkakakilala ng mga tao sa aming dalawa.

Ang ipinagtataka ko ay kung paano nasali si Tita Donna? Alam ni Tita Donna kung nasaan ako pero, hindi niya alam na may kasama ako at lalong hindi niya alam na si Senyorito Matthew iyon. Imposible naman na ang abogado pa mismo ang nagsabi sa madrasta ko. Siguro ay nag-aalala lang siya na kung malalaman ng mga taga-asyenda ang sitwasyon namin, siguradong makakarating din iyon kay Tita Donna ko kaya inuunahan na ni Senyorito Matthew.

Nag-toothbrush ako at naglinis ng katawan bago nagpalit ng pantulog na daster. Dahil sa sobrang pag-iisip ay hindi ako dapuan man lang ng antok. Dagdag pa ang katotohanang nagsosolo ako sa bahay at ilang kilometro ang layo sa akin ng pinakamalapit na kapitbahay.

Hindi naman ako natatakot dahil noon sa aming bahay sa Hacienda Isabelle, kapag umaalis sina Tatay at Tita Donna ay kasama lagi sina Ate Candy at Jaypee. Ako lang ang naiiwang mag-isa sa bahay habang wala silang apat sa buong magdamag.

Bandang mag-aalas dose nang maringgan ko ang pagparada ng sasakyan sa ibaba. Kinabahan ako. Maingat akong sumilip sa bintana at nang makita kong si Senyorito Matthew na ang dumating ay nawala ang aking kaba.

Lumabas ako at bumaba. Saktong nasa punong-hagdan na ako nang pumasok siya. Nakita niya agad ako.

“Gising ka pa?” Base sa tono niya, hindi niya nagustuhan na madatnan ako roon.

Hindi ako sumagot. Nagulat na lang ako sa tunog ng pagbagsak ng susi sa salaming mesita.

Nakapameywang si Senyorito Matthew habang palapit sa akin. “Mahirap ba talagang sundin ang mga utos ko? Ang sabi ko matulog ka na. Bakit hinintay mo pa ‘ko? Bakit bumaba ka pa?” Naamoy ko ang alak sa kaniya at hindi ko alam pero, tila may ginising iyon sa aking p*gkababae.

“G-gusto lang sana kitang makausap, Senyorito.”

“Can’t it wait until tomorrow? Tutal naman bukas ko hihingin ang sagot mo.”

“’Yon nga po, e. Hindi ako makahintay na pag-usapan bukas. Kasi… Senyorito, hindi biro ang gusto mong mangyari. Kung… kung umalis na lang ako rito sa rest house mo para hindi na tayo pag-isipan ng masama ng mga tao?”

Umismid siya at makailang-beses na umiling. Tingin ko pa nga ay gusto niyang tawanan ang sinabi ko.

“Stop talking nonsense, Gigi. Umaayaw ka lang sa kasal dahil mas nakatuon ang mga mata ninyo sa danyos, tama ba?”

Nagusot ang noo ko. “A-ano po?”

"And what did I tell you? Sinisingil na kita sa utang mo sa'kin. At sa ganitong paraan kita gustong magbayad."

"Pero, Senyorito-"

“Let’s just talk about this tomorrow. Matulog na tayo.”

Nilampasan niya ako pero, hinawakan ko siya sa braso para pigilan. Napahinto naman siya. Naaninag ko ang iritasyon sa mukha niya nang lingunin ako.

Napayuko ako sa nadamang hiya. Hindi kasi ako makakatulog kung hindi kami magkakaintindihan nang husto. Hindi biro ang magdesisyong magpakasal. Kahit pa singgwapo pa niya at sing-successful niya at sing-yaman niya ang nag-aalok. At kahit pa aminado akong may nararamdaman ako sa kaniya dati pa. Hindi biro na matali ako tapos wala naman siyang pagmamahal sa akin. Ang dami pa niyang babae. Dahil sa naisip ay bigla akong nakadama ng inis. Matapang ko siyang tiningnan.

"Aalis na lang ako rito sa rest house, Senyorito. Hindi mo kailangang pakasalan ako para lang h'wag tayong pag-usapan ng mga taga-asyenda. At h'wag kang mag-alala. Kapag nakahanap ako ng trabaho, babayaran kita kahit paunti-unti."

“Hindi ka ba talaga titigil?”

Hindi ako sumagot. Kaya nagulantang ako nang hatakin niya ako sa baywang at kaagad na siniil ng halik. Nawindang ako sa mariing pagsasanib ng aming mga labi. Ipinasok niya ang dila at ramdam ko ang gigil niya habang ginagalugad ang aking bibig.

Habol ko pa ang paghinga ko nang pakawalan niya at yumukod. Sinakop ng palad niya ang aking likod at hita at binuhat ako paakyat ng hagdan. Para nang sa bagong kasal ang hitsura namin habang patungo sa kwarto ng abogado.

Ipinasok niya ako sa silid niya at ibinaba sa kama. Alerto akong bumangon nang bitiwan niya. Nagsimula na siyang magtanggal ng damit.

“S-Senyorito…” Napalunok ako sa pag-ahon ng takot at antisipasyon.

Nilingon niya ako. “Take off your clothes.”

Nagtriple ang kaba ko sa aking narinig. Para akong napako sa aking kinatatayuan. "L-lasing po kayo...” sambit ko.

Nilingon niya ako at ningitian. “I'm not. Alam ko ang ginagawa ko. Come on, sweetheart, be a good girl and follow my order. Maghubad ka na at mahiga sa kama ko. Susulitin ko na ngayong gabi ang mga paratang nila sa akin para hindi naman mabigat sa pakiramdam ko ang inaakusa nila.”

Wala akong maintindihan sa mga huling sinabi niya. Ang tanging alam ko ay ang ipinahihiwatig ng kilos at tingin niya.

Ilang sandali pa ay nahubad na rin niya ang pantalon. Tanging ang panloob lang ang natira sa kaniya. Sa bahagyang liwanag sa kwarto ay naaninag kong muli ang kahabaan ng bukol sa loob ng briefs ng abogado.

Ilang beses akong napakurap, hindi malaman ang sasabihin. Gumagapang ang panginginig sa mga binti ko. Nagririgodon nang husto sa loob ng dibdib ko.

Lumapit siya sa akin at siya na mismo ang nagtanggal ng aking suot. Alam ko sa sarili kong sinubukan kong pigilan siya pero, hindi ko alam kung bakit walang nangyari. Bumagsak na lang sa paanan ko ang aking daster.

Iniharap niya ako sa kama, patalikod sa kaniya. Ramdam ko sa aking likod ang kaniyang katigasan. Niyakap niya ako at hinalikan sa balikat. Habang dinadarang niya ako ng halik ay gumagapang naman sa kung saan-saan sa katawan ko ang mga kamay niya - sa tiyan, sa tagiliran hanggang sa dalawang umbok sa aking dibdib hanggang sa pinagtig-isahan ng mga palad niya ang mga dibdib ko at banayad na minasahe.

“Hmmm…ahh…”

Nilubayan ng isa niyang kamay ang dibdib ko at bumaba sa aking puson. Natagpuan niya ang umbok sa pagitan ng mga hita ko. Minasahe niya ako roon at nang hindi makatiis ay ipinasok na ni Senyorito Matthew ang kamay sa loob ng panty ko.

Dinama niya ang akin, pinisil at halos panggigilan.

Habang pinaglalaruan ng mainit na kamay niya ang ari ko ay panay din ang takas ng daing sa aking lalamunan. Ipinasok niya ang isang daliri sa pagitan ng basang hiwa ko.

“S-Sen…yorr…rito…ah!” Napapaliyad na ako nang husto at napababali ang ulo. Ramdam ko ang paglalawa ng lagusan ko.

Ilang sandaling nagtaas-baba ang daliri niya sa kahabaan ng hiwa ko bago siya huminto. Para na akong lasing nang hinugot niya ang kamay niya mula sa panty ko at iginiya ako sa kama. Pinahiga niya ako saka hinugot ang huli kong saplot sa katawan. Binukas niya ang mga binti ko at pumwesto sa pagitan. Nadama ko ang pagdampi ng ulo ng p*gkalalake niya sa akin. Dampi pa lang pero, ibayong sensasyon na ang katumbas. Kada ikikiskis niya ang dulo ng kaniyang ari sa akin ay tumatakas din ang aking singhap.

Dinampot ni Senyorito Matthew ang batok ko at siniil ako ng halik. Nangibabaw ang pagnanasa sa akin, gumanti ako ng halik at nakipagdamahan ng dila sa kaniya.

Naramdaman ko muli ang pagkiskis ng ari niya sa akin at ilang sandali pa ay unti-unti na niya itong ibinabaon. Habang lumalalim ang pagpasok, ang kiliti na hatid ng ulo ng ari niya ay napapalitan ng sakit. Nakadama ako ng takot at pag-aalala.

“Ah!”

Pakiramdam ko ay para akong tela na nawarak nang tuluyan niya akong pasukin. Mistulang nawalan ng hangin ang aking baga sa sobrang sakit. Hindi biro ang sukat ng p*gkalalake niya. Ramdam na ramdam ko ang pagbaon nito sa akin at ang aking pagkapuno.

Nagtaas-baba ang balakang niya sa katawan ko. Bawat baon ay para ba akong mahahati. Hanggang sa hindi ko na matiis ang sakit kaya napaluha na ako.

“T-tama na, Senyorito… S-sobrang sakit…” Halos magmakaawa ako. Ang mga kamay ko ay nasa dibdib ni Senyorito Matthew upang awatin siya sa pag-ulos. Oo, at hindi naman niya ako pinilit pero, hindi ko akalain na ganito kasakit. Para akong mamamatay.

Sinakop niya ang baba ko at itinaas ang aking mukha. Isang malalim na halik ang iginawad niya sa akin na kumulong sa aking mga daing. Pagkatapos bitiwan ang bibig ko ay kinuha naman niya ang magkabila kong kamay at inipit sa tabi ng aking ulo at saka siya muling bumaon.

“S-Senyorito, dahan-dahan po!” Hindi ko napigilang mapasigaw pero, bingi siya sa iyak ko. Kinagat ko na lang nang mariin ang labi ko upang maibasan ang hapdi.

Ibinaba niya ang mukha sa aking katawan at dinilaan isa-isa ang mga dunggot ko. Salitan niya rin akong din*de dahilan para manumbalik ang sensasyon na lumilipol sa aking katawan kanina. Hanggang sa bumilis pa lalo ang paglabas-pasok niya kaya lumakas din ang pag-ungol ko. Para niya akong pinaparusahan na hindi ko mawari. Bawat pagbaon ng kaniya sa ari ko ay tila may halong galit. Walang pakundangan ang pagkilos niya sa katawan ko na halos magpakilabot sa akin sanhi ng magkahalong sakit at sensasyon.

"S-Senyorito... ah, ah.." At sa kabila ng hapdi ay naramdaman ko ang pagsabog ng init na natipon sa aking puson. Nanigas nang husto ang mga binti ko.

“Ayan na! Ayan na’ko, sweetheart!” hingal ng abogado. Ilan pang mapwersang pag-ulos at umungol siya nang malakas kasabay ng panginginig sa ibabaw ko. "Aahhhh…" daing niya.

Umagos ang luha sa mga mata ko nang unti-unti siyang huminto. Tulala na lang ako nang ibagsak niya ang katawan sa akin.