[1] Official

2628 Words
-MARKO- Kahit hilong-hilo na ay pinilit ko pa ring ubusin ang laman ng bote nitong alak na hawak-hawak ko. Walang mintis. Sinunud-sunod ko ang paglagok dito. Halos mapatuba ako pagkatapos. Lasing na ako. Alam kong lasing na ako. Pero ayoko pang tumigil. Gusto kong magpakalunod sa alak kahit ngayong araw lang. Kahit ngayon lang sana. "Sir," rinig kong sabi ng isang lalaki ngunit hindi ko na ito masyadong inintindi dahil nawala na ako sa sarili ko at napatumba na lang ako. I tried focusing my vision ngunit hindi ko magawa. Umiikot ang buong paligid at hindi ko na maibalanse ng maayos ang katawan ko. "s**t, kilala kita." rinig ko pang sabi nito. Ipinikit ko ang mata ko. "Insaaaaaan, labyuuu." Mahina kong sabi. Napansin kong napatingin sa akin itong lalaki na umaalalay sa aking tumayo. Napansin ko rin na parang naagaw namin ang atensyon ng mga tao dito sa loob ng bar. "Lasing na lasing si gago." sabi nitong lalaki. "S-sinong gago, ako? Tang ina mo, pakyu. Asan si insan? Tangina," I cry. Narinig kong bahagyang napatawa itong lalaking umaalalay sa akin. Hanggang sa makarating kami sa labas ng bar ay siya pa rin ang umalalay sa akin. Pinaupo niya ako sa isang hindi ko mawari kung bench o malaking tae ng kalabaw. "You're drunk. I should call Ash," rinig kong sabi niya. Si Ash. Narinig ko na naman ang pangalan niya. Nakakainis naman. Nanggigigil ako. Aware akong lasing ako ngayon ngunit narinig ko lang ang pangalan niya, parang bumalik na naman ako sa huwisyo ko. I am stupid. I am really, really stupid. No, way more than that. Sa sobrang katangahan ko, sa sarili kong pinsang buo, nahulog ako. Pumikit ako ng mariin at napahawak ako sa ulo ko. Ano ba 'to, baliw ba ako? Hindi ako normal, no? Ang umagree, di mahal ng mama nila. Just kidding. Well... Ash just moved out. Hindi ko nga alam kung bakit ako pumayag. Alam ko naman na kailangan niya talagang umalis dahil intern siya at kasalukuyang nagu-undergo ng class para maging isang ganap na engineer. At the same time, sekretarya siya ng boss niyang si Xavier Florentino Joaquin. Oo. Naroon siya sa boss niya. Doon siya nakatira. Ang galing. Alam ko naman. Alam na rin ni Louis. Pati nina mama at papa. Matagal na nilang alam, of course, na jowa na niya 'yung boss niya na 'yon pero sapat na dahilan na ba 'yun para magtanan na sila? Pwede namang kumuha lang ng condo si Ash kung talagang may kailangan siyang asikasuhin. Kung sabagay. Mag-isa lang si Xavier sa bahay niya. At malaki iyon. Siguradong malungkot mag-isa doon. Kung ako sa kanya, panigurado yayayain ko rin si Ash na sa akin muna tumira dahil in the first place wala naman talaga siyang opisyal na tinitirahan. Dahil hanggang ngayon ay kino-consider pa rin niya ang sarili niya na nakikitira sa amin. Sabi niya, mag-iipon muna siya bago magpagawa ng sarili niyang bahay. Utot niya. Gusto lang niyang makasama 'yung boss niya. Wala namang forever. "He's not answering," sabi nung lalaki na umalalay sa akin. I heaved a deep sigh. "Huwag mo nang tawagan. Busy 'yon." Sabi ko sa kanya. Nakaramdam ako ng pagbaliktad ng sikmura. Hanggang sa hindi ko na napigilan at napaduwal na lang ako rito sa may halaman. Mabuti na lamang at likido lamang ang naisuka ko at walang halong sopas. Kumain kasi ako ng sopas kanina. "s**t, lagot ka kay Gerrone. Sinukahan mo ang halaman niya," sabi uli nitong lalaki. Pansin ko lang, sino ba 'to at kung makaasta ay parang kilalang-kilala ako? Napansin kong umalis siya saglit. Pagbalik niya ay may dala na siyang paper cup at saka niya ito ibinigay sa akin. Tiningnan ko ang laman. Milo. "Ano 'to?" I asked. "Hot chocolate." "I mean, anong gagawin ko rito?" He sigh, "Nasasa'yo na kung babalakin mong ipaligo 'yan." Sabi niya. Muli akong napatingin sa hot chocolate na hawak ko at akmang ibubuhos ko ito sa aking ulo ay bigla naman niya akong pinigilan. "Tangang-tanga ka na ba sa buhay mo?" Sabi niya. At saka niya itinapat ang edge nung paper cup sa aking labi. "Iniinom 'yan gago. Pagbibigyan kita dahil lasing ka." Sabi pa niya. I just frowned. Muli kong tiningnan ang hot chocolate na hawak-hawak ko at ininom ko na ito. Mainit pa ito ngunit kaya ko namang inumin ng isang lagukan. Wala pa akong tulog at pahinga pero pakiramdam ko may hung over na kaagad ako. Ang sakit-sakit ng ulo ko. Umiikot pa rin ang paningin ko. Napatingin ako sa lalaking nagbigay sa akin ng hot chocolate. Nakat-shirt ito na itim at medyo higpit ito sa kanya. Nakasuot siya ng puting tokong at puting rubber shoes. Napatingin ako sa bandang puwetan niya. Matambok iyon. Tumayo ako at nilapitan ko siya. Hinimas ko ang kanyang puwetan. Bahagya naman siyang napaiwas at tiningnan ako ng nakakadiri. "Tangina mo, manyak!" Sabi niya at saka niya ako tinulak. Muli ko siyang nilapitan at hinawakan ko ang magkabila niyang braso. Inilapat ko ito sa pader hanggang sa hindi siya makagalaw. Tinitigan ko ang kanyang mga mata. "f**k. Bakit parehas kayo ng mata ni Ash?" Sabi ko at saka ko siya hinalikan sa kanyang labi. Ramdam kong nagulat siya sa ginawa ko. Pinipilit niyang tanggalin ang pagkakahawak ko sa kanya ngunit mas lalo ko lang diniinan ang pagkakalapat nito sa pader. "Kadiri puta," he said between my kisses. I slightly smiled. "Cute mo." I told him. Muli ay hinalikan ko siya sa kanyang labi. In all fairness, matamis at masarap ang kanyang labi. Parang labi ni Ash nung highschool pa siya. Ewan ko lang ngayon. Fuck, I'm turning on. Tumagal ng humigit kumulang dalawang minuto ang paghalik sa kanya at ganoon din ang itinagal ng paglaban niya. Muntikan pa niya akong mabayagan kaya lang masyado siyang mahina. Hanggang sa mapansin kong hindi na siya lumalaban. Gumaganti na siya sa bawat paghalik ko sa kanya. Pagkatapos ng ilang saglit ay tumigil ako sa paghalik. Muli kong tinitigan ang kanyang mata. May kaunting luha ang tumulo mula rito. Unti-unti kong tinanggal ang kanina'y mahigpit na pagkakahawak ko sa kanyang braso. At saka ko iginawi ang aking kamay sa kanyang pisngi. Pinunasan ko ang kanyang luha. "Sorry, lasing." I whispered. Nagulat ako nang bigla niyang hawakan ang magkabila kong pisngi at siya naman ang humalik sa akin. Agresibo ang kanyang paghalik. Halos makagat niya ang mga labi ko. Ipinasok niya ang kanyang dila sa pagitan ng aking labi. I just let him do what he want. Whoever this guy is, he satisfies me with my desire. And that led to a one-night stand. ~*~ -ASH- "Indeed. You're aroused," sabi niya matapos kong humiwalay sa pagkakahalik sa kanya. Tinitigan ko siya sa kanyang mata. Then I gave him a smile. "Aroused agad? I'm just...I'm just inlove and happy. I'm drowning in love and happiness." Sabi ko sa kanya. Muli akong tumingin sa city lights sa paligid. Sa ngayon ay nandito pa rin kami ni Xavier sa terrace ng kanyang mansyon at pinakikiramdaman ang preskong hangin na yumayakap sa aming katawan. Wala masyadong kalapit na bahay itong mansyon ni Xavier. Kung titingnan mo sa ibaba, para itong isang malaking hacienda. May bermuda grass, garden, may lugar para sa parking ng kotse. Kung sa malayo ka naman titingin ay bubungad sa'yo ang city lights. At ako, nandito sa kanyang mansyon. Kasama siya. Kaming dalawa lang. Tahimik ang paligid. Tanging presensya lamang naming dalawa ang namumutawi sa kapaligiran. "Pero tama ka sa lahat ng sinabi mo." He suddenly said. At saka siya tumabi sa akin sa pagtingin sa city lights. "Na?" "Na katumbas ng mga sulat na ibinigay ko sa'yo ang mga luha ko. Those were all of my pain and whims which I'm giving you. I want you to turn them into real happiness." He told me. At saka niya ako binigyan ng isang totoong ngiti. Hindi na ako nagsalita at tinitigan ko na lang siya. Bahagya kong hinawi ang mahaba niyang buhok na humaharang sa kanyang mga mata. "Ang gwapo mo, Xavier." Mahina kong sabi sa kanya. "Huwag mo akong umpisahan Ash." Sabi niya. Napangiti naman ako. Ibinalik ko ang aking tingin sa harapan at pinagmasdang muli ang magandang tanawin. Maya-maya ay umihip ang malamig na simoy ng hangin kaya naman halos mapayakap ako sa sarili kong katawan. Wala kasi akong suot na damit ngayon. Hinubaran kasi ako ni Xavier. Kung sabagay, siya rin naman. Tanging boxer shorts lang ang suot naming dalawa. "Ang la--" Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko dahil naramdaman ko na lang ang kanyang pagyakap mula sa aking likuran. Mahigpit ito at ramdam na ramdam ko ang init ng kanyang katawan. My heart skipped at beat. "Mainit na?" Bulong niya. Halos makiliti pa ako sa mainit niyang hininga. I just nodded. I saw him grin in my peripheral vision. Maya-maya ay nagulat ako nang maramdaman kong ibinaba niya ng bahagya ang suot kong boxer shorts. At dahil wala akong suot na brief, malaya niyang nahimas ang mga pisngi ng aking puwetan. "Ang kinis talaga ng pwet mo, Ash. Pasukin kita ha," He said playfully. I just glared, kahit na alam kong nasa likuran ko siya. Heck. He's a goddamn CEO of a tech-based company tapos ganyan ang lumalabas sa bibig niya. Too slang. Maya-maya ay mas lalo akong nagulat nang maramdaman ko ang mainit niyang alaga na nagsisimulang kumatok sa aking...you know. Kasabay noon ang biglaang pagbilis ng t***k ng puso ko. Just...just why do I always feel like this will be my first time? "X-xavier," "Shhh. Mamaya ka na umungol. Kinikiskis ko pa lang, 'di pa kita pinapasok." He said seductively. "Gago." Sabi ko na lang. Iginapos niya ang dalawa niyang braso sa aking tiyan. Napahigpit ang hawak ko dito sa bakal na nakaharang sa kanyang terrace hanggang sa unti-unti niyang maipasok sa akin ang kanyang alaga. Before I can react, he plunges inside me. His relief gradually increase. I cling to the pain and relish that I'm feeling at the same time. "X-xavier, ahh--" I moan. Inilapit niya ang kanyang mukha sa aking leeg at hinalikan niya ito. "Do it again..." He plead. Unti-unti pang bumilis ang kanyang pag-ulos hanggang sa mangalay ako. Kaya naman tuluyan na akong napatuwad habang yakap-yakap niya pa rin ang katawan ko at hinahalikan ako sa aking batok. "Ahh, Xavier -- please;" I cry. "f**k, Ash..." My heart throbbed with joy when I hear him say my name with his manly groan. Ipinagpatuloy lang niya ang pag-ulos. He doesn't stop. I'm spent. I can't take this. Hanggang sa maramdaman kong unti-unting bumibilis ang kanyang pag-ulos. "f**k, I'm gonna...--" he growls through clenched teeth, and unbelievably, my body responds, convulsing in his front as he continue thrusting faster than usual. Tuluyan nang nawala ang sakit na nararamdaman ko kanina sa aking tumbong at napalitan na ito ng sarap. Hindi ko maipaliwanag. The feeling's too unique. Until a moment later I could feel his semen piercing inside me. Dahan-dahang bumagal ang kanyang pag-ulos habang niyayakap ako ng mahigpit. I could hear him panting gentle and deep. Hinaplos niya ang aking dibdib. Pinaabot niya sa aking pisngi ang kanyang kamay. Iginawi niya ang mukha ko sa tapat ng kanyang mukha at binigyan niya ako ng isang matamis na halik. "Sarap?" He asked with a grin. I simply nodded. "Then say my name." Bulong niya sa akin. "Xavier." I whisper. "And...?" "Y-you.." "You need who?" I looked at him in the eye. Napalunok ako. "You.." bulong ko. Binigyan niya ako ng isang ngiti at muli ay hinalikan niya ako sa labi. Damn this man. ~*~ Kinabukasan, nauna na akong pumasok sa kumpanya. Nag-commute na lang ako. Hindi ko na rin ginising si Xavier at nag-iwan na lang ako ng note. Kailangan kong pumasok ng maaga dahil may kailangan pa akong tapusin na pinapagawa ng aking trainor. Kailangan ko pang i-master ang SQL and Phyton though nag-undergo na ako sa mga training noong nasa New York pa ako while working. Algorithms and data structures. Databases. Argh, sakit sa ulo. I also tried working with Hadoop kaya lang hindi ito ganoon kadaling pag-aralan kagaya ng mySQL. Hadoop for both structured, unstructured and semi-structured data. Ang SQL pang structured lang. Mas complex, mas mahirap. Kung ima-master ko ang Hadoop dapat sa tech giants ako ng nag-apply kagaya ng Google, f*******: at sss. Ngunit nandito ako sa tech giant ng Pilipinas, ang Skyloft. And I am more than satisfied. Pagkapasok ko pa lang ng kumpanya ay pansin kong parang lalo itong luminis at kumintab. Mas lumawak at mas naging hightech ang exterior inteface. I can see a lot of familiar faces, ngunit mas marami pa rin ang mga hindi ko kilala. I heaved a sigh at tuluyan na akong pumasok. At bumungad naman sa akin ang nakayukong si Chad habang naglalakad. Muntikan pa niya akong mabunggo. "Oh, Chad! Good morning. Ayos ka lang?" Bati ko sa kanya. Tumingin naman siya sa akin at ngumiti siya na parang guilty. "A-ayos l-lang naman," sabi niya. Parang hindi siya mapakali. Sinamahan ko siya sa paglalakad at napansin kong parang hindi siya komportable. Para bang may something na nakastuck sa may kanyang pwetan na hindi mo malaman. "Ayos ka lang? Bakit parang ika-ika kang maglakad? Napatae ka ba sa short?" Tanong ko sa kanya. Agad naman siyang tumingin sa akin at umiling-iling. "H-hindi ah, nangalay lang ako. Hindi kasi maganda 'yung pagkakahiga ko kanina," sabi niya. Tumango na lang ako. Magsasalita pa sana ako nang bigla akong may maalala. Parang nakaramdam ako ng hindi maipaliwanag na nostalgia. Saglit akong napahinto sa paglalakad, at pilit kong inalala ang pumapasok sa isip ko. Marko once asked me. Ayos ka lang. Bakit parang iika-ika kang maglakad. Napatae ka ba sa short. I slightly gasped nang tuluyan ko iyong maalala at napatingin ako kay Chad. "Wait, Chad. Wag mong sabihing--" "Oh, nandiyan na pala si boss eh." Bigla namang salita ng isang lalaki sa may likuran ko. Hindi ko ito kilala. Napatingin ako sa entrance ng kumpanya at nakita kong nakaparada na nga ang kanyang kotse. Teka, ang bilis naman niya? Napansin kong unti-unting nagsisulputan ang mga empleyado sa may malapit sa entrance. Inaabangan nila ang paglabas ni Xavier sa kanyang kotse at ang pagpasok nito sa kumpanya. "Chad, Ash!" Rinig kong tawag ng isang babae. Nilingon ko ito at nakita ko si Twinn at Jaydine na naglalakad papalapit sa amin habang kumakaway. "Ready na raw 'yung database sabi ni Sir Lincoln. He's waiting for you," sabi sa akin ni Jaydine nang tuluyan silang makalapit. "Anong meron?" she then asked. "Officially, the boss is back." Nakangiting sabi naman ni Twinn. Nang lumabas si Xavier sa kanyang kotse ay halos makarinig ako ng paimpit na tilian ng mga kababaihan sa paligid. Maging ang mga lalaking empleyado ay hindi maiwasang mamangha when they saw Xavier. This scenario is familiar. Napatitig ako kay Xavier habang naglalakad siya papasok ng entrance. He was surrounded by his guard and driver, Roger and three company guards. Nakaformal suit siya at nakashades. He was glowing. The whole scene is in ever so cliché slow motion. Nakatitig lang ako sa kanya. Maging ang pagtanggal niya ng suot niyang shades ay naka-slow motion din. Everyone's in awe looking at him. "OMG, official na 'to Ash!" Kinikilig na sabi ni Jaydine. Hindi ako nagsalita. Nakatitig pa rin ako kay Xavier habang papasok siya ng kumpanya. Oo, official na. His name is Xavier Florentino Joaquin, the CEO of Skyloft Telco. He once pierced my heart. But now, he became my heart's dominant. ---
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD