EP 4 HBD

1265 Words
EP 4 HBD กว่า TD จะมาไร่ดิ วัลเล่ อีกรอบก็เกือบ 1 เดือน ซึ่งแขนของยัยน้องก็หายพอดี พร้อมกับการเปิดเทอมวันแรกที่ยัยน้องขึ้นม.6 ด้วยความเรียนเก่งอยู่แล้ว จะสอบที่ไหนก็ไม่น่ามีปัญหา อาชีพก็พร้อมรองรับแต่ใจรักอยากเรียนสถาปัตเธอเลยเลือกเรียนสายศิลป์ แม้จะต้องสานต่อธุรกิจจากคนพ่อแต่ก็ขอเรียนในสิ่งที่ตัวเองชอบสักหน่อย ซึ่งคนพ่อก็ตามใจเพราะรู้ว่า 2 พี่น้องเต็มใจจะกลับมาช่วยงานอยู่แล้ว อีกไม่กี่ปีนทีคนน้องเรียนจบก็จะมาช่วยเรื่องไวน์เต็มตัวคนเป็นพ่อก็ยิ่งเบาใจ Dad : จริง ๆ หลานให้อาส่งตัวอย่างไวน์ไปให้ก็ได้ไม่ต้องมาเองหรอก งานการก็เยอะไหนจะเรียนอีกแล้วเทอมนี้ปี 4 รึยัง TD : ครับ DaD : นิชาแขนหายแล้วพรุ่งนี้วันเสาร์เดี๋ยวอาให้พาไปดูรอบ ๆ แถวนี้มีไร่องุ่นอีกหลายที่หลานไปดูเพื่อได้ไอเดียอะไรเพิ่ม TD : ครับ Dad : เอารถกระบะไปนะ เอารถหลานไปเดี๋ยวคนตกใจ 555555 TD : … ยัยม้าดีดกะโหลกเดินกลับเข้าบ้านมาพอดี ไม่เจอกันเดือนเดียวทำไมวันนี้ดูต่างจากเดือนก่อนมาก รึเพราะเธอใส่ชุดนักเรียนคงแปลกตามั๊ง TD ลืมตัวเผลอจ้องมองยัยน้องไม่วางตา ก่อนเสียงหวานสดใสเอ่ยทักทาย เขาจึงรู้สึกตัวแล้วหลบสายตาไปทางอื่นแทน Ni : สวัสดีค่ะพ่อ เอ่อออสวัสดีค่ะคุณเท็ดดี้ พี่ก้าว พี่เหม TD : (พี่งั้นรึ?) หางตาผู้เป็นนายเหลือบไปที่คนสนิททั้ง 2 แล้วดูเหมือนคนสนิทก็จะรู้ตัวด้วย แต่แค่ไม่มั่นใจในเหตุผลที่นายของพวกเขาไม่พอใจทั้ง 2 ยังคงยืนนิ่งต่อไป จนน้าแพรยกอาหารเย็นมาขึ้นโต๊ะ กับ ชุดเล็กให้บอดี้การ์ดแยกทานที่ระเบียง Part 2Bo [Kao : กูว่านายกำลังโมโห Hem : เรื่อง Kao : ไม่แน่ใจเดี๋ยวกูนึกออกกูบอก Hem : มึงนี่คิดเยอะจริง] . . Ni : คุณอยากไปกี่โมงคะ แล้วจะให้พี่ก้าวกับพี่เหมไปด้วยไหม TD : ทำไม Ni : ก็ถ้าไป 2 คนเอามอไซไปได้ค่ะ TD : 2 Kao / Hem :??? Ni : งั้นสัก 08:00 ไหมคะคุณจะได้ทานกาแฟเช้าพอดี ฟาร์มวัวนมข้าง ๆ มีคาเฟ่แพนเค้กอร่อยนะ เสร็จแล้วเดี๋ยวค่อยไปไร่องุ่นอีกที่หนึ่งที่นั่นจะเน้นไวน์โอท็อปนะคะ TD : อืม Dad : พรุ่งนี้เอาขนมไปฝากบ้านคุณลุงธาดาด้วยนะ Ni : ได้ค่ะ…เห็นว่าพี่ลมเพิ่งกลับมาด้วยนะคะ TD : … Dad : ถ้าเจอก็ชวนมากินข้าวที่บ้านเราสิ Ni : ไม่รู้ปีนี้นิชาจะได้ของฝากเป็นอะไรน๊า คิคิ ร่างสูงที่ตอนนี้รู้สึกว่าอาหารเย็นไม่อร่อยเสียแล้ว ทำไมยัยม้าดีดกะโหลกถึงพูดมากจังรู้จักและสนิทกับคนไปทั่ว เรียกทุกคนว่าพี่ยกเว้นเขาทำไมถึงเรียกคุณ ทั้งที่อายุเขาต่างจากไม่กี่ปี แม้แต่บอดี้การ์ดของเขาที่ห่างกันเกือบจะ 10 ปี ไม่รู้จักมักจี่กันมาก่อนเธอยังเรียกพี่ได้อย่างไม่เคอะเขิน ทำไมเขาถึงเป็นข้อยกเว้นทุกครั้ง Ni : คุณซ้อนมอไซเป็นไหมคะ TD : … Ni : ก็ถามเพื่อคุณไม่เคยนั่ง TD : เธอขี่เป็น Ni : อ้าวนี่รถนิชา ๆ ก็ต้องขี่เป็นสิถามอะไรแปลก ๆ TD ยกขายาว ๆ ขึ้นคร่อมซ้อนเวสป้าคันเก่งของยัยน้อง หลังจากขี่ออกมาจากไร่ดิ วัลเล่ รถก็เลี้ยวเข้าประตูรั้วเล็ก ๆ ที่อยู่ระหว่างไร่ป้ายเขียนว่าฟาร์มรุ่งเรืองกิจ ถนนน่าจะเป็นส่วนบุคคลไม่ได้ติดถนนใหญ่ แนวยาวไปถึงคาเฟ่ที่อยู่ด้านหน้าฟาร์ม มีเสียงกระดิ่งประตูดังกรุ้งกริ๊ง ๆ ตามแรงลมในตอนเช้า TD เผลอไล่สายตามองต้นคอขาวของยัยน้องอย่างไม่ได้ตั้งใจ กลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ ผมยาวที่วันนี้ถูกถักเปียไว้อย่างไม่เป็นระเบียบนักแต่ก็ทำให้ผมไม่ปลิวปัดมาถูกหน้า TD ความสูงที่ต่างกันเกือบ 1ฟุต ยิ่งทำให้ยัยน้องดูตัวเล็กตะมุตะมิพอสมควรเมื่ออยู่ใกล้เขา Ni : พี่ลม... L : ไงจ๊ะตัวเล็กทำไมมาแต่เช้าเลย Ni : นิชาพาแขกของคุณพ่อมาดื่มกาแฟค่ะ L : สวัสดีครับ TD : สวัสดีครับ L : เชิญนั่งก่อนครับเดี๋ยวผมหยิบเมนูมาให้ Ni : นี่น้ำองุ่นกับแยมนิชาทำเมื่อวาน คิคิ L : ขอบใจนะคิดถึงแยมนิชามาก ๆ เลยครับ TD : … ผมขอกาแฟดำก่อนได้ไหมครับ L : ครับ ๆ รอสักครู่ ยัยม้าดีดกะโหลกตอนนี้ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เดินไปเดินมาในร้านคงสนิทกันมากสินะ เป็นผู้หญิงทำไมไม่รู้จักการวางตัว ถ้าเป็นน้องสาวเขา ๆ จะจับตีก้นสักที 2 ที กาแฟมาเสิร์ฟถูกนำมาเสิร์ฟก่อน ตามด้วยแพนเค้กกับชุดอาหารเช้า ยัยน้องก็จัดการเอาเข้าปากเคี้ยวตุ้ย ๆ อย่างมีความสุข พอทานเสร็จก็เดินไปคุยกับชายหนุ่มร่างหนา หน้าตาคมเข้มแม้จะไม่สูงเท่า TD แต่ก็ถือว่าเป็นคนบุคลิกดีมากคนหนึ่ง ยัยน้องเดินกลับมาพร้อมถุงผ้าใบหนึ่งก่อนจะยกมือลาชายหนุ่มอย่างอารมณ์ดี Ni : ไปค่ะ...ไปไร่องุ่นอีกที่กัน TD : … ไร่องุ่นนี้เล็กกว่าไร่ ดิ วัลเล่มาก แต่ก็วิวสวยมากทีเดียวเดินดูเสร็จ TD ก็ซื้อไวน์ขวดเล็ก ๆ กลับไปด้วย แม้จะไม่ได้เอาไปขายแต่ก็อยากชิมจะได้รู้ว่าในตลาดไวน์พื้นบ้านรสชาติแบบไหน เหมาะจะขายที่ไหนไหม รึจะเอาไปพัฒนาต่อได้รึเปล่า ปกติจะมีคนซื้อมาให้เขาชิมถึงบริษัทนี่เป็นครั้งแรกที่มาซื้อเองเลยได้เห็นอะไรหลายอย่าง ความคิดบางอย่างอาจจะต้องเข้าที่ประชุมรอบหน้ากับพี่ชาย Ni : กลางวันอยากทานอะไรคะ TD : ได้หมด Ni : งั้นนิชาพาคุณไปร้านก๋วยเตี๋ยวนะเจ้านี้นิชาว่าอร่อย TD : อืม Ni : คุณ ๆ ...นิชาขอรับสายแป๊บนะ TD : … Ni : คร่าพี่ลม เอ่ออออ อ๋ออออออ วันเกิดหรอคะ ทำไมคะ อ่อออออ งั้นนิชาจัดวันที่พี่ลมสะดวกก็ได้นิชาอยากได้ของขวัญจากพี่ลม คิคิ บายค่ะ TD : วันเกิดเธอ? Ni : อีก 2 เดือนค่ะแต่พี่ลมจะกลับอังกฤษยาวเลย เลยจะจัดงานให้นิชาก่อน TD : เป็นอะไรกัน Ni : พี่ลมหรอเป็นเหมือนพี่ชายค่ะ โตมาด้วยกันนทีก็รักพี่ลมมากพี่ลมใจดีพ่อแม่พี่ลมก็ใจดี จริง ๆ มีพี่พายุอีกคนแต่เขาโตกว่าเยอะเลยไม่ค่อยสนิท TD : … Ni : ไปกันค่ะนิชาหิวล่ะ Line TD : ยังไม่กลับ...หาประวัติครอบครัวฟาร์มวัวข้างไร่หน่อย Kao : ครับนาย . . TD นั่งมองก๋วยเตี๋ยวชามน้อย ที่ยัยน้องสั่งให้ซึ่งกว่าเขาจะกินหมด ยัยน้องก็นำไป 2 ชามแล้วกินเก่งเกินตัวไปมากเด็กกำลังโตสินะ
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD