บทที่ 27 : เลิกเรียกชื่อสักที

1549 Words

“หมอต้องขอโทษแทนน้องสาวอีกครั้งนะคะ ไปจ๋า กลับ!” หมอเจนไม่อยากให้น้องสาวสร้างความร้าวฉานแก่ครอบครัวคนอื่น จึงรีบดึงแขนน้องสาวออกไปจากบ้าน โดยที่ไม่ลืมหันไปยกมือไหว้ ขอโทษเจ้าของบ้าน ที่ยืนแข็งเป็นสากกะเบือ จริงอยู่ ที่เธอไม่อยากอยู่กับเขาสองต่อสอง แต่การมีบุคคลที่สามมาในนามที่ไม่ชัดเจน เธอเองก็ไม่ขอยอมรับเช่นเดียวกัน ยอมมีลูกให้ก็ถือว่าเป็นข้อตกลงที่มากพอแล้ว อย่าให้ต้องฝืนทนกล้ำกลืน กินอาหารร่วมจานกับผู้หญิงคนอื่นด้วยเลย ถ้าต้องทนถึงขั้นนั้น แม้แต่วินาทีเดียว…เธอก็ไม่อยากอยู่ที่นี่ นัยน์ตาสีนิลไม่แม้แต่จะเบือนหน้ามองฝ่ายชาย ทว่าเธอกลับเดินสวนร่างใหญ่เข้าไปข้างใน ตรงดิ่งไปนั่งสงบสติอารมณ์ในห้องนอนลูก หากเป็นเมื่อก่อน เธอคงไม่ใช้คำพูดเหล่านี้ในการเจรจา แต่จะใช้บาทาในการสยบใครสักคนที่มายั่วให้เธอโกรธจัด ตั้งแต่เกิดมา เพนนีไม่เคยยอมใคร นอกเสียจากเธอจะสมัครใจทำด้วยตนเอง แม้แต่พ่อแม่ก็ไ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD