บทที่ 28 : ของผมคนเดียว [NC]

1568 Words

“ไม่น่าเขมือบไก่เข้าไปทั้งตัวเลยฉัน!” เพนนีสบถอย่างหัวเสีย ก่อนจะรีบเดินดุ่มๆ ออกไปจากห้องนอนลูก แอบเห็นว่าฝ่ายชายกำลังยืนหันหลัง คุยโทรศัพท์อยู่ในครัว เธอจึงใช้โอกาสนี้ ค่อยๆ ย่องออกไป ไม่ให้เขารู้ว่าเธอออกมา พอพ้นประตูปิด เธอก็รีบวิ่งออกจากบ้านใต้เนินดิน ไปหาที่วิ่งออกกำลังกาย ในยามที่ยังมีแสงอาทิตย์สาดส่องอยู่เหนือหัว “ฉันต้องออกกำลังกาย!” เธอเป็นคนอ้วนยาก แต่ถ้าพุงออกถือว่าเป็นสัญญาณเตือนว่าควรออกกำลังกายเผาผลาญเดี๋ยวนั้น ก่อนที่ไขมันจะสะสมไปมากกว่านี้ คิดแล้วก็รีบไปหาที่วิ่ง ซึ่งไม่ไกลจากตัวบ้าน มีลานกว้างใกล้ลำธาร และที่มีพื้นที่ให้เธอไปทำกิจกรรมเหล่านี้ ก่อนจะวิ่ง คนตัวเล็กก็บิดวอร์มร่างกายเหมือนตอนที่เข้าฟิตเนส ทว่าบรรยากาศในตอนนี้ รายล้อมไปด้วยธรรมชาติ พื้นที่ที่เธอเหยียบย่ำอยู่นั้น ก็เป็นพื้นหญ้านุ่มนิ่ม ที่เหยียบแล้วไม่เจ็บเท้าเพราะมีดินรองรับอีกที บริเวณนี้เหมาะสุดที่จะ

Read on the App

Download by scanning the QR code to get countless free stories and daily updated books

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD