เสียงซู้ดปากเพราะความเจ็บจากยาทาแผลของสิงหราชทำให้ธารธารารู้สึกผิดไม่น้อย ใครเป็นเธอก็ต้องทำแบบนั้นเพื่อปกป้องตัวเอง มือมันไปไวตามคำสั่งของสมอง เธอจะไปรู้ไหมล่ะว่ามันเป็นอุบัติเหตุ
“ฉันขอโทษนะคุณ ฉันตกใจไปหน่อย เลยมือไว” เธอยิ้มอย่างสำนึกผิดกับรอยแตกบนปากของเขา เป็นใครก็ต้องทำเหมือนเธอด้วยกันทั้งนั้น
“ไวแล้วก็หนักด้วย ปากผมแตกเลย” คนทำดีแต่โดนต่อยเพราะถูกเข้าใจผิดมองค้อนหญิงสาว มือหนักขนาดนี้ต่อไปไม่ต้องห่วงว่าใครจะมาทำร้ายเธอแล้ว ควรห่วงคนที่เข้ามาหาเรื่องมากกว่า
“ก็นั่นมันจูบแรกของฉันนี่ ฉันจะเก็บไว้ให้สามีในอนาคต” คิดแล้วก็แอบเศร้าใจ จูบแรกหายวับไปในพริบตา
คำว่าจูบแรกของธารธาราทำให้สิงหราชขมวดคิ้ว
“คุณนี่ก็ไร้เดียงสาของจริง แบบนั้นเขาไม่เรียกว่าจูบหรอก” มันต้องแบบที่เขาเคยทำต่างหาก ปากแนบเสร็จ ลิ้นพันกัน ไม่ใช่สัมผัสปุ๊บเอาออกปั๊บ มันจะเรียกจูบได้ยังไงไม่เห็นจะนัวเลย
“ไม่จริง ไม่เ
