MARISOL
Ang wisyo koy parang lumulutang sa alon ng karagatan, kung saan ako akayin ni Tito Sandro, ay napapatianod ako.
Hindi ko pa man alam ang totoong nangyari ay parang gusto ko nang bumulaslas ng iyak.
Anong nangyari kay Daddy? Ang alam ko lang maayos itong umalis papuntang ospital na pag-aari ng pamilya namin.
Nasa bahay pa si Mommy nang umalis ako para pumasok ng school.
Mabibilis at malalaki ang hakbang ni Tito, kaya para akong wala sa sariling napapatakbo.
Gano’n rin si Joy na rinig ko ang mga yapak ng sapatos nito sa likuran namin.
“Kinakabahan ako, bakit ganito? There’s no way na may mangyari kay Tito Eduardo!” Ang tila naiiyak nang ani Joy na mas nagbigay sa akin ng ibayong takot.
Please, please. Huwag naman po sana.
Then, huminto kami sa isang pintuan. Dinig na n
